Studia pierwszego stopnia
Dietetyka
Charakterystyka
Studia na kierunku Dietetyka przypisane są do obszaru kształcenia w zakresie: nauk o zdrowiu, nauk medycznych i nauk o kulturze fizycznej.
Dietetyka wykazuje ścisłe powiązanie z takimi kierunkami kształcenia jak: kierunek lekarski, pielęgniarstwo, położnictwo, zdrowie publiczne, z którymi łączy je program kształcenia oraz sylwetka absolwenta, przygotowanego do realizacji zadań z zakresu profilaktyki i leczenia chorób żywieniowo-zależnych, zapobiegania niedożywieniu wynikającemu z różnych stanów chorobowych, a także prowadzenia edukacji zdrowotnej promującej prawidłowe odżywianie będące ważnym elementem zdrowia publicznego.
Dietetyk to zawód przyszłości, gdyż siedzący tryb życia, postępująca nadwaga, otyłość sprzyjają występowaniu chorób dietozależnych, dlatego wszelkie porady dotyczące zdrowego trybu życia, w tym racjonalnego odżywiania będą przydatne, zwłaszcza jeśli będą prowadzone przez kompetentne osoby, posiadające odpowiednie kwalifikacje zawodowe.
Dietetyka i żywienie to dynamicznie rozwijająca się branża ze stale rosnącym popytem usług. Praca w zawodzie dietetyka wymaga odpowiedniego wykształcenia i doświadczenia, nie ogranicza się tylko do pracy w placówkach opieki medycznej i gabinecie dietetycznym, ale także daje możliwość prowadzenia działań w edukacyjnych, zatrudnienia w handlu, przemyśle spożywczym, gastronomii.
Coraz większe uznanie zdobywa również dietetyka sportowa. Z roku na rok poszerza się grono specjalistów, by sprostać coraz większemu zainteresowaniu tą dziedziną. Rosnące zapotrzebowanie rynku na ten rodzaj usług (sportowcy, kluby fitness, siłownie) powoduje, że wzrasta zapotrzebowanie na dietetyków sportowych.
W trakcie studiów studenci zdobywają wiedzę, umiejętności i kompetencje zawodowe niezbędne do wykonywania zawodu dietetyka w szczególności do prowadzenia żywienia osób zdrowych, prowadzenia leczenia dietetycznego osób cierpiących na różne schorzenia, prowadzenia żywienia osób wymagających szczególnego odżywiania a także żywienia osób w różnym wieku i stanie zdrowia.
Absolwenci zdobędą wiedzę oraz kompetencje umożliwiające im zarządzanie zakładami żywienia zbiorowego a także samodzielne prowadzenie działalności gospodarczej
w zakresie poradnictwa dietetycznego i cateringu.
Nazwa kierunku studiów: dietetyka
Poziom kształcenia: studia pierwszego stopnia
Profil studiów: praktyczny
Forma studiów: 6 semestrów – stacjonarne i niestacjonarne
Tytuł zawodowy uzyskiwany przez absolwenta: licencjat
Wymiar praktyk zawodowych:
- 800 godzin studia stacjonarne,
- 720 godzin studia niestacjonarne
Możliwości zatrudnienia absolwentów:
- publiczne i niepubliczne zakłady opieki zdrowotnej (szpitale, przychodnie podstawowej
i specjalistycznej opieki zdrowotnej);
- sanatoria;
- placówki gastronomiczne;
- placówki oświatowe (szkoły, przedszkola, żłobki);
- zakłady żywienia zbiorowego;
- prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie poradnictwa dietetycznego i cateringu.
Możliwość kontynuacji kształcenia: studia drugiego stopnia, studia podyplomowe, kursy doszkalające.
Plany studiów i karty przedmiotów
Plan studiów Dietetyka stacjonarne i niestacjonarne 2022/2022
Plan studiów Dietetyka - stacjonarne 2021/2022
Plan studiów Dietetyka - niestacjonarne 2021/2022
Plan studiów Dietetyka - stacjonarne 2020/2021
Plan studiów Dietetyka - niestacjonarne 2020/2021
Plan studiów Dietetyka - stacjonarne 2019/2020
Plan studiów Dietetyka - niestacjonarne 2019/2020
Działalność studencka
Koło naukowe dietetyków Akademii Nauk Stosowanych w Nowym Sączu
Zarząd Koła Naukowego Dietetyków Akademii Nauk Stosowanych w Nowym Sączu reprezentują:
Opiekun Koła Naukowego: mgr inż. Marek Zborowski
Przewodniczący Koła Naukowego: Artur Plata
Zastępca Przewodniczącego Koła Naukowego: Patrycja Kołodziej
Skarbnik: Karolina Mastalerz
Sekretarz: Ewelina Weselak
Koło Naukowe Dietetyków ANS w Nowym Sączu powstało w 2021 roku z inicjatywy studentów dietetyki na Wydziale Nauk o Zdrowiu Akademii Nauk Stosowanych w Nowym Sączu.
Najważniejszym zadaniem Koła Naukowego jest kształtowanie postaw propagujących zdrowy styl życia, szerzenie wiedzy z zakresu dietetyki oraz aktywne angażowanie się w pracę na rzecz uczelni oraz środowiska lokalnego. Członkowie Koła angażują się w prowadzenie badań naukowych z dietetyki oraz technologii żywności i żywienia.
Członkowie Koła Naukowego Dietetyków aktywnie działają również w mediach społecznościowych:
Facebook:
Instagram:
Pielęgniarstwo
- Charakterystyka
- Karty przedmiotów
- Plany studiów
- Efekty kształcenia
- Baza
- Działalność studencka
- Projekty
Charakterystyka
Współczesne polskie pielęgniarstwo znajduje się w okresie dynamicznego rozwoju. Wraz ze zmianami zachodzącymi w życiu społecznym i oczekiwaniami w stosunku do opieki zdrowotnej ulega zmianie rola zawodowa pielęgniarki. Wzbogaca się wiedza pielęgniarska, która wyznacza zmiany w praktyce zawodowej. Przystąpienie Polski do Unii Europejskiej spowodowało zmiany w systemie kształcenia pielęgniarek zgodnie z założeniami Europejskiej Strategii Światowej Organizacji Zdrowia Kształcenia Pielęgniarek i Położnych.
Kierunek Pielęgniarstwo posiada akredytację Polskiej Komisji Akredytacyjnej oraz Krajowej Rady Akredytacyjnej Szkół Pielęgniarek i Położnych.
Nazwa kierunku studiów: Pielęgniarstwo
Poziom kształcenia: studia pierwszego stopnia
Profil studiów: praktyczny
Forma studiów:
· 6 semestrów – stacjonarne.
Tytuł zawodowy uzyskiwany przez absolwenta: licencjat
Kwalifikacje, które nabywa absolwent z tytułem licencjata pielęgniarstwa są automatycznie i bezwarunkowo uznawane w krajach Unii Europejskiej, co powoduje, iż absolwent może korzystać ze wspólnotowego rynku pracy i swobodnego przepływu osób zgodnie z obowiązującymi w tym przedmiocie przepisami.
Wymiar praktyk zawodowych: Praktyczna nauka zawodu prowadzona jest w formie zajęć praktycznych /1100 godzin/ i praktyki zawodowej /1200 godzin/
Możliwości zatrudnienia absolwentów:
· publiczne i niepubliczne zakłady opieki zdrowotnej (szpitale, przychodnie POZ i specjalistyczne);
· sanatoria;
· ośrodki rehabilitacyjne;
· ośrodki opieki paliatywno – hospicyjnej;
· placówki oświatowe (szkoły, przedszkola, żłobki);
· zakłady pielęgnacyjno – opiekuńcze i opiekuńczo – lecznicze;
· domy opieki społecznej;
· ośrodki medycyny pracy;
· jednostki ratownictwa medycznego;
· jednostki administracji państwowej i samorządowej.
Możliwość kontynuacji kształcenia: studia drugiego stopnia, studia podyplomowe, kursy specjalistyczne, kwalifikacyjne oraz szkolenia specjalizacyjne zgodnie z zasadami i formami kształcenia podyplomowego pielęgniarek.
Efekty kształcenia
Dyplom licencjata pielęgniarstwa uzyskuje absolwent studiów pierwszego stopnia na kierunku pielęgniarstwo, który:
1) w zakresie wiedzy posiada:
a) szczegółową wiedzę z zakresu pielęgniarstwa,
b) ogólną wiedzę z zakresu innych nauk medycznych,
c) znajomość regulacji prawnych, norm etycznych i deontologii odnoszących się do wykonywania zawodu pielęgniarki;
2) w zakresie umiejętności potrafi:
a) korzystać z aktualnej wiedzy dla zapewnienia bezpieczeństwa i wysokiego poziomu opieki,
b) udzielać świadczeń w zakresie promowania, zachowania zdrowia i zapobiegania chorobom,
c) sprawować całościową i zindywidualizowaną opiekę nad pacjentem niepełnosprawnym i umierającym,
d) samodzielnie wykonywać zawód, zgodnie z zasadami etyki ogólnej i zawodowej oraz holistycznego podejścia do pacjenta, uwzględniającego poszanowanie i respektowanie jego praw,
e) organizować pracę własną; nawiązywać współpracę w zespołach opieki zdrowotnej oraz inicjować i wspierać działania społeczności lokalnej na rzecz zdrowia;
3) w zakresie kompetencji społecznych:
a) skutecznie i z empatią porozumiewa się z pacjentem,
b) posiada świadomość czynników wpływających na reakcje własne i pacjenta,
c) posiada świadomość konieczności permanentnego, ustawicznego kształcenia się.
Absolwent studiów pierwszego stopnia na kierunku pielęgniarstwo jest przygotowany do:
1) podjęcia studiów drugiego stopnia,
2) kontynuowania kształcenia w systemie doskonalenia pielęgniarek i uzyskiwania specjalności zawodowych zgodnie z obowiązującymi w Polsce przepisami,
3) pomagania jednostce, rodzinie i grupie społecznej w osiąganiu i utrzymaniu pełni możliwości fizycznych, psychicznych,
4) społecznych w środowisku zamieszkania, pracy i nauczania,
5) sprawowania profesjonalnej opieki pielęgniarskiej w stosunku do jednostki, rodziny, grupy społecznej i społeczeństwa w zdrowiu, chorobie i niepełnosprawności,
6) inicjowania i wspierania działań społeczności lokalnych na rzecz zdrowia,
7) prowadzenia badań naukowych w zakresie swojej specjalności oraz upowszechniania ich wyników,
8) zarządzania w pielęgniarstwie.
Absolwent kierunku pielęgniarstwo jest przygotowany do pracy na stanowisku pielęgniarki w systemie ochrony zdrowia i opieki społecznej. Zdobyta wiedza i umiejętności umożliwią zatrudnienie absolwentów w publicznych i niepublicznych zakładach opieki zdrowotnej, a w szczególności w: szpitalach, zakładach pielęgnacyjno-opiekuńczych, zakładach pielęgnacyjno-leczniczych, ośrodkach opieki paliatywno-hospicyjnej, zakładach pracy chronionej, zakładach opieki społecznej, sanatoriach, jednostkach systemu ratownictwa medycznego, podstawowej opiece zdrowotnej tj. w przychodni, ośrodku zdrowia, opiece środowiskowej, medycynie szkolnej i medycynie przemysłowej, domu pacjenta, zespole lekarza rodzinnego i innych placówkach w zależności od rodzaju dodatkowych kwalifikacji zawodowych uzyskanych przez absolwenta.
Efekty kształcenia obowiązujące od roku 2019/2020
Działalność studencka
Koło Naukowe Promocji Zdrowia
Koło Naukowe Promocji Zdrowia powstało w 2004 roku z inicjatywy studentów pielęgniarstwa w Instytucie Zdrowia Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Nowym Sączu. Najważniejszym zadaniem Koła jest rozwijanie i przekazywanie wiedzy na temat promocji zdrowia, prowadzenie badań naukowych z dziedziny pielęgniarstwa oraz ratownictwa medycznego. Koło bierze udział w organizacji wielu spotkań naukowych, konferencji oraz akcji mających na celu podnoszenie świadomości społeczeństwa na temat zdrowia. Koło Naukowe Promocji Zdrowia co roku organizuje akcję „Wampiriada”, oraz Dzień Dawcy Szpiku. Jest aktywnym uczestnikiem wielu imprez m. in. Małopolskiej Nocy Naukowców, Festiwalu Nauki i Targów Uczelni. Uczestniczy w szerzeniu idei z zakresu pierwszej pomocy wśród dzieci i młodzieży poprzez liczne szkolenia i pokazy.
Studenci biorą czynny udział w kampaniach społecznych takich jak:
Wampiriada
Studenckie Koło Naukowe Promocji Zdrowia co roku, we współpracy z Regionalnym Centrum Krwiodawstwa i Krwiolecznictwa w Nowym Sącz, organizuje akcję o nazwie „Wampirida”, której celem jest pozyskanie jak największej ilości krwi. Podczas jej trwania, przy współpracy z fundacją DKMS, rejestrowani są również potencjalni dawcy szpiku kostnego. Dzięki dużemu zaangażowaniu studentów, co roku udaje się pozyskać kolejne litry cennej krwi oraz zarejestrować kolejne osoby jako potencjalnych dawców szpiku kostnego.
https://www.ans-ns.edu.pl/wz/2016-06-01-10-53-14/oferta-edukacyjna#sigProId02af3f4086
Małopolska Noc Naukowców
Koło Naukowe Promocji Zdrowia bierze czynny udział w Małopolskiej Nocy Naukowców, która pozwala na promowanie nauki wśród dzieci, młodzieży i osób dorosłych. Studenci chętnie przekazują swoją wiedzę dotyczącą między innymi pierwszej pomocy przedmedycznej czy zdrowego trybu życia.
-
-
-
-
-
Zobacz załączoną galerię online na:
https://www.ans-ns.edu.pl/wz/2016-06-01-10-53-14/oferta-edukacyjna#sigProIdb3d1da8095
https://www.ans-ns.edu.pl/wz/2016-06-01-10-53-14/oferta-edukacyjna#sigProIdb3d1da8095
Festiwal Nauki
„Bawiąc, uczyć” – to myśl, która już od wielu lat przyświeca organizacji Festiwalu Nauki w naszej uczelni. Impreza jest skierowana przede wszystkim do dzieci i młodzieży w różnym wieku, którzy poprzez zabawę, eksperymenty i różnorodne warsztaty mogą zaprzyjaźnić się z nauką.
-
-
-
-
-
Zobacz załączoną galerię online na:
https://www.ans-ns.edu.pl/wz/2016-06-01-10-53-14/oferta-edukacyjna#sigProId5933866438
https://www.ans-ns.edu.pl/wz/2016-06-01-10-53-14/oferta-edukacyjna#sigProId5933866438
Organizacja oraz uczestnictwo w konferencjach naukowych, krajowych i zagranicznych
Studenci Koła Naukowego Promocji Zdrowia biorą czynny udział w organizowaniu konferencji naukowych m.in. Konferencji Naukowej „Samodzielność zawodowa a profesjonalizm w polskim pielęgniarstwie”, której pierwsza edycja miała miejsce w listopadzie 2019 roku w PWSZ w Nowym Sączu. Biorą również czynny oraz bierny udział w konferencjach naukowych organizowanych w innych uczelniach np. Międzynarodowej Konferencji Studenckich Kół Naukowych w Nowym Targu.
https://www.ans-ns.edu.pl/wz/2016-06-01-10-53-14/oferta-edukacyjna#sigProId455f46261a
Projekty
Monoprofilowe Centrum Symulacji Medycznej
CMS powstanie w roku 2018, tak aby służyć studentom od roku akademickiego 2018/19.
Centrum Symulacji Medycznej pozwoli na odtwarzanie sytuacji klinicznych w warunkach pracowni dydaktycznych, służąc podniesieniu jakości kształcenia przede wszystkim na kierunku pielęgniarstwo. Dzięki temu nauka i doskonalenie procesu diagnostyczno-terapeutycznego odbywać się będzie z wykorzystaniem symulowanych scenariuszy klinicznych w specjalistycznych pracowniach multimedialnych, przypominających oddział szpitalny z użyciem zaawansowanych symulatorów pacjentów.
Program praktyk zawodowych w Państwowych Wyższych Szkołach Zawodowych.
Projekt ma na celu wypracowanie jednolitego systemu prowadzenia sześciomiesięcznych praktyk zawodowych, który, po odpowiednich regulacjach prawnych, może być wprowadzony jako rozwiązanie systemowe dla wyższych szkół zawodowych na pierwszym stopniu studiów na kierunkach o profilu praktycznym. Wypracowanie w ramach Projektu wzorcowego systemu praktyk zawodowych we wszystkich polskich publicznych uczelniach zawodowych doprowadzi do wzmocnienia kompetencji zawodowych absolwentów szkół wyższych, dostosowanych do lokalnych rynków pracy w rejonach działania uczelni.
Okres realizacji projektu: od: 2015–10–01 do: 2019–02–28. Planuje się, że Projekt swoim zasięgiem obejmie 7 000 studentów, którzy w ramach działań uczelni wspartych z EFS, podniosą swoje kompetencje zawodowe i tym samym uzyskają szanse na uzyskanie zatrudnienia w wyuczonym zawodzie na lokalnych rynkach pracy. Projekt daje możliwość ściślejszego powiązania studiów ze środowiskiem pracy. Dzięki temu studenci będą lepiej przygotowywani do wejścia na rynek pracy, uczelnie zaś poszerzą współpracę z przedsiębiorstwami nie tylko w wymiarze badawczym, ale również dydaktycznym. Tym samym pracodawcom łatwiej będzie dotrzeć do studentów z ofertami praktyk i wpływać na kształt studiów.
Projekt„Kompetencje szansą na rynku”
W ramach projektu studenci mogą brać udział w:
Certyfikowanych szkoleniach:
1. SC_1_Kurs specjalistyczny Ordynowanie leków i wypisywanie recept dla pielęgniarek cz. II
2. SC_2_Kurs specjalistyczny Wykonanie i interpretacja zapisu EKG – k
3. SC_3_Kurs Ewakuacja z ciasnych przestrzeni
4. CS_4_Kurs z ratownictwa wodnego – kurs jest adresowany do studentów kierunków P i RM. Zakres szkolenia: program kursu jest zgodny z rozporządzeniem MSWiA
(Dz. U. z dnia 2 lipca 2012 r. poz. 747) oraz rozporządzeniem MSW z dnia 21 czerwca 2012 r. w sprawie szkoleń w ratownictwie wodnym. Uczestnik otrzyma tytuł ratownika wodnego uprawniający do samodzielnej pracy.
Dodatkowych zajęciach realizowanych wspólnie z pracodawcami:
1. ZD_1_Leczenie nerkozastępcze w praktyce pielęgniarki i ratownika medycznego.
2. ZD_2_Transplantologia w praktyce pielęgniarki i ratownika medycznego.
3. ZD_3_Profilaktyka schorzeń onkologicznych w praktyce pielęgniarki i ratownika medycznego.
Wizytach studyjnych u pracodawców
Zajęciach warsztatowych:
1. W_1 Podstawy wykonywania i interpretacji EKG
2. W_2 Przedsiębiorczość
3. W_4 Komunikacja interpersonalna
Projekt „Pielęgniarstwo – zawód z przyszłością”
Celem głównym projektu jest zwiększenie zainteresowania kierunkiem studiów, a docelowo zwiększenie liczby absolwentów kierunku Pielęgniarstwo Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Nowym Sączu.
Projekt będzie realizowany w partnerstwie ze:
1.Szpitalem Specjalistycznym im. Henryka Klimontowicza w Gorlicach,
2.Szpitalem Specjalistycznym im. Jędrzeja Śniadeckiego w Nowym Sączu.
Projekt skierowany jest do 80 studentów kierunku Pielęgniarstwo, profil praktyczny PWSZ w Nowym Sączu studiów stacjonarnych I stopnia rocznik 2017/2018 oraz studentów będących w momencie przystąpienia do projektu na II roku studiów.
Realizacja projektu wpłynie na podwyższenie jakości kształcenia na kierunku pielęgniarstwo, poprawi przygotowanie absolwentów do wykonywania zawodu, przyczyni się do promocji kierunku pielęgniarstwo jako zapewniającego przyszłe miejsca pracy.
Program zawiera co najmniej 2 rodzaje wsparcia dla studenta:
1.Opracowanie i wdrożenie programu stypendialnego mającego charakter motywacyjny (stypendium otrzyma maksymalnie 50% studentów na danym roku studiów, którzy w poprzednim roku kształcenia uzyskali najlepsze wyniki w nauce).
2.Płatne programowe praktyki zawodowe dostosowanie warunków i zasad odbywania obowiązkowych praktyk zawodowych do wymogów Europejskich Ram Praktyk i Staży m.in. poprzez zastąpienie zasady bezpłatnych praktyk zawodowych odpłatnymi praktykami.
Erasmus
Studenci i absolwenci Instytutu Zdrowia mogą realizować praktyki w ramach Programu Erasmus+ (od 2 do 12 miesięcy), między innymi w Niemczech:
§ Szpital w Wiesbaden
§ Bremer Heimstiftung
Oferta ta jest bardzo atrakcyjna ze względu na możliwość zdobycia unikalnego doświadczenia zawodowego, warunki finansowe oraz doskonałe warunki pracy.
Ratownictwo Medyczne
Charakterystyka
Dokonujące się w Polsce przemiany, narastające zagrożenia związane z postępem cywilizacyjnym, wzrostem liczby wypadków, coraz częściej o charakterze masowym, wymuszają tworzenie systemu ratownictwa, ratownictwa medycznego, który dawałby poczucie bezpieczeństwa i pozwolił na szybkie, skuteczne podejmowanie działań ratujących zdrowie i życie ludzkie.
Nazwa kierunku studiów: Ratownictwo Medyczne
Poziom kształcenia: studia pierwszego stopnia
Profil studiów: praktyczny
Forma studiów:· 6 semestrów – stacjonarne
Tytuł zawodowy uzyskiwany przez absolwenta: licencjat
Wymiar praktyk zawodowych:
- 480 godzin (dla studentów nabór 2017/2018, 2018/2019),
- 960 godzin (dla studentów nabór 2019/2020).
Umiejętności zawodowe student nabywa w trakcie realizacji ćwiczeń laboratoryjnych, a doskonali w trakcie realizacji zajęć praktycznych i praktyk zawodowych w stacjach Pogotowia Ratunkowego, Szpitalnych Oddziałach Ratunkowych, Oddziałach Intensywnej Terapii, Salach Intensywnego Nadzoru, Oddziałach Szpitalnych, Państwowej Straży Pożarnej, jednostkach ratownictwa specjalistycznego: Górskiego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego, Wodnego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego i innych.
Możliwości zatrudnienia absolwentów:
- w publicznych i niepublicznych zakładach opieki zdrowotnej,
- w szpitalnych oddziałach ratunkowych,
- zespołach ratownictwa medycznego, specjalistycznych służbach ratowniczych,
- ośrodkach nauczających,
- w Centrum Powiadamiania Ratunkowego szczebla powiatowego i regionalnego,
- w powiatowych i wojewódzkich zespołach do spraw opracowania regionalnych planów zabezpieczenia kryzysowego,
- w strukturach Krajowego Systemu Ratowniczo-Gaśniczego,
- w charakterze instruktora pierwszej pomocy i kwalifikowanej pierwszej pomocy w szkołach, jednostkach straży pożarnej,
- służbach ratowniczych i zakładach pracy o dużym ryzyku wypadkowości,
- w służbach zajmujących się bezpieczeństwem i higieną pracy,
- w zakładach przemysłowych w charakterze koordynatora medycznego,
- przy zabezpieczaniu imprez masowych.
Plany studiów i karty przedmiotów
W ramach realizacji przedmiotów studenci uczestniczą w :
Obozach szkoleniowych, podczas których mają możliwość doskonalenia wielu umiejętności z zakresu:
- zasad udzielania pomocy na stoku,
- ewakuacji i transportu osób poszkodowanych przy pomocy specjalistycznego sprzętu używanego w ratownictwie narciarskim
- technik dotarcia do poszkodowanego oraz jego transportu, a także zaopatrzenia go na miejscu wypadku w warunkach zimowych
- udzielania pierwszej pomocy i kwalifikowanej pierwszej pomocy, postępowania w zagrożeniach lawinowych,
- technik ratowniczych koniecznych w Ratownictwie Wodnym oraz Ratownictwie Górskim
Obóz letni 2017
https://www.ans-ns.edu.pl/wz/2016-06-01-10-53-14/oferta-edukacyjna#sigProIdc124278686
Obóz zimowy 2018
https://www.ans-ns.edu.pl/wz/2016-06-01-10-53-14/oferta-edukacyjna#sigProId50beb111b3
Efekty kształcenia
Efekty kształcenia obowiązujące od roku akademickiego 2019/2020
Działalność studencka
Studenckie Koło Ratownictwa Medycznego eRka
Studenckie Koło Ratownictwa Medycznego „eRka” zostało utworzone dnia 13 października 2012 roku przez studentów kierunku Ratownictwo Medyczne ANS w Nowym Sączu.
Głównym celem działalności jest pogłębianie wiedzy, rozwijanie zainteresowań i umiejętności studentów w zakresie ratownictwa medycznego, jak również szerzenie wiedzy z zakresu pierwszej pomocy wśród społeczności lokalnych.
Studenci biorą czynny udział w kampaniach społecznych takich jak:
Wampiriada
To coroczny projekt Niezależnego Zrzeszenia Studentów organizowany na terenie całej Polski. Głównym celem Wampiriady jest uświadamianie innych, jak wiele mogą zrobić dla drugiego człowieka poprzez oddawanie krwi czy szpiku kostnego. Akcja polega nie tylko na zebraniu jak największej ilości krwi, lecz także promowanie szeroko pojętej idei dobroczynności i zdrowego trybu życia.
Małopolska Noc Naukowców
Organizowane corocznie w wielu małopolskich uczelniach, wydarzenie to ma na celu popularyzowanie nauki wśród dzieci, młodzieży i osób dorosłych przede wszystkim poprzez zabawę i możliwość bezpośredniego zgłębiania tajników szeroko rozumianej nauki i pracy naukowców.
Festiwal Nauki
„Bawiąc, uczyć” – to myśl, która już od wielu lat przyświeca organizacji Festiwalu Nauki w naszej uczelni. Impreza jest skierowana przede wszystkim do dzieci i młodzieży w różnym wieku, którzy poprzez zabawę, eksperymenty i różnorodne warsztaty mogą zaprzyjaźnić się z nauką.
DKMS
Dzień Dawcy Szpiku w Akademii Nauk Stosowanych w Nowym Sączu, czyli akcja rejestracji potencjalnych dawców komórek macierzystych i/lub szpiku kostnego.
Studia drugiego stopnia
Pielęgniarstwo
- Charakterystyka
- Plany studiów
- Karty przedmiotów
- Efekty kształcenia
- Baza
- Działalność studencka
- Projekty
Charakterystyka
Współczesne polskie pielęgniarstwo znajduje się w okresie dynamicznego rozwoju. Wraz ze zmianami zachodzącymi w życiu społecznym i oczekiwaniami w stosunku do opieki zdrowotnej ulega zmianie rola zawodowa pielęgniarki. Wzbogaca się wiedza pielęgniarska, która wyznacza zmiany w praktyce zawodowej. Przystąpienie Polski do Unii Europejskiej spowodowało zmiany w systemie kształcenia pielęgniarek zgodnie z założeniami Europejskiej Strategii Światowej Organizacji Zdrowia Kształcenia Pielęgniarek i Położnych.
W ramach rekrutacji o przyjęcie na studia drugiego stopnia na kierunek Pielęgniarstwo może ubiegać się osoba posiadająca tytuł zawodowy „licencjat pielęgniarstwa”. Listę rankingową kandydatów na studia drugiego stopnia tworzy się na podstawie średniej arytmetycznej ocen uzyskanych w trakcie studiów pierwszego stopnia.
Nazwa kierunku studiów: Pielęgniarstwo
Poziom kształcenia: studia drugiego stopnia
Profil studiów: praktyczny
Forma studiów:
· 4 semestry – stacjonarne i niestacjonarne
Tytuł zawodowy uzyskiwany przez absolwenta: magister
Wymiar praktyk zawodowych:
- 160 godzin (dla studentów nabór 2018/2019),
- 200 godzin (dla studentów nabór 2019/2020).
Możliwości zatrudnienia absolwentów:
· publiczne i niepubliczne zakłady opieki zdrowotnej(szpitale, przychodnie POZ i specjalistyczne);
· sanatoria;
· ośrodki rehabilitacyjne;
· ośrodki opieki paliatywno – hospicyjnej;
· placówki oświatowe (szkoły, przedszkola, żłobki);
· zakłady pielęgnacyjno – opiekuńcze i opiekuńczo – lecznicze;
· domy opieki społecznej;
· ośrodki medycyny pracy;
· jednostki ratownictwa medycznego;
· jednostki administracji państwowej i samorządowej.
Możliwość kontynuacji kształcenia: studia trzeciego stopnia (doktoranckie), studia podyplomowe, kursy specjalistyczne, kwalifikacyjne oraz szkolenia specjalizacyjne zgodnie z zasadami i formami kształcenia podyplomowego pielęgniarek.
Kwalifikacje, które nabywa absolwent z tytułem magistra pielęgniarstwa są automatycznie i bezwarunkowo uznawane w krajach Unii Europejskiej, co powoduje, iż absolwent może korzystać ze wspólnotowego rynku pracy i swobodnego przepływu osób zgodnie z obowiązującymi w tym przedmiocie przepisami.
Efekty kształcenia
Dyplom magistra pielęgniarstwa uzyskuje absolwent studiów drugiego stopnia na kierunku pielęgniarstwo, który:
1) posiada specjalistyczną wiedzę z zakresu pielęgniarstwa i innych nauk medycznych,
2) w zakresie umiejętności potrafi:
a) rozwiązywać problemy zawodowe, szczególnie związane z podejmowaniem decyzji w sytuacjach trudnych, wynikających ze specyfiki zadań zawodowych i warunków ich realizacji,
b) określać standardy profesjonalnej opieki w każdym wieku i stanie zdrowia pacjenta oraz wdrażać je do praktyki zawodowej,
c) prowadzić badania naukowe w zakresie swojej specjalności oraz upowszechniać ich wyniki w celu rozwoju zawodu, wiedzy i praktyki pielęgniarskiej, podnoszenia jakości świadczeń o raz prowadzenia wymiany informacji,
d) organizować i nadzorować opiekę pielęgniarską, z uwzględnieniem przyjętych teorii i koncepcji opieki,
e) organizować pracę podwładnych i własną zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa, zabezpieczając interesy pacjentów, pracowników i organizacji,
f) wykorzystywać przepisy prawa w działalności zawodowej oraz stosować je w praktyce w zarządzaniu organizacją, jej częścią lub zespołem pracowniczym (pielęgniarek i położnych),
g) opracowywać założenia polityki kadrowej oraz planu zatrudnienia personelu odpowiednio do strategii i zapotrzebowania pacjentów na opiekę pielęgniarską,
h) opracowywać i wdrażać do praktyki zawodowej narzędzia monitorowania i oceny jakości opieki pielęgniarskiej,
i) dokonywać wyboru i stosować określone metody, techniki organizatorskie i techniki zarządzania w badaniu, rozwiązywaniu problemów organizacyjnych i usprawnianiu pielęgniarstwa,
j) dokonywać wyboru optymalnych metod nauczania i uczenia się oraz stosować wybrane z nich, w zależności od specyfiki treści nauczania oraz celu, który należy osiągnąć,
k) opracowywać programy edukacji zdrowotnej i realizować je w odniesieniu do wybranego środowiska społecznego, z uwzględnieniem potrzeb społeczności lokalnych.
Absolwent studiów drugiego stopnia na kierunku pielęgniarstwo jest przygotowany do podjęcia studiów trzeciego stopnia (doktoranckich).
Pielęgniarstwo II stopnia - efekty kształcenia obowiązujące od roku 2019/2020
Działalność studencka
Koło Naukowe Promocji Zdrowia
Koło Naukowe Promocji Zdrowia powstało w 2004 roku z inicjatywy studentów pielęgniarstwa w Instytucie Zdrowia Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Nowym Sączu. Najważniejszym zadaniem Koła jest rozwijanie i przekazywanie wiedzy na temat promocji zdrowia, prowadzenie badań naukowych z dziedziny pielęgniarstwa oraz ratownictwa medycznego. Koło bierze udział w organizacji wielu spotkań naukowych, konferencji oraz akcji mających na celu podnoszenie świadomości społeczeństwa na temat zdrowia. Koło Naukowe Promocji Zdrowia co roku organizuje akcję „Wampiriada”, oraz Dzień Dawcy Szpiku. Jest aktywnym uczestnikiem wielu imprez m. in. Małopolskiej Nocy Naukowców, Festiwalu Nauki i Targów Uczelni. Uczestniczy w szerzeniu idei z zakresu pierwszej pomocy wśród dzieci i młodzieży poprzez liczne szkolenia i pokazy.
Studenci biorą czynny udział w kampaniach społecznych takich jak:
Wampiriada
Studenckie Koło Naukowe Promocji Zdrowia co roku, we współpracy z Regionalnym Centrum Krwiodawstwa i Krwiolecznictwa w Nowym Sącz, organizuje akcję o nazwie „Wampirida”, której celem jest pozyskanie jak największej ilości krwi. Podczas jej trwania, przy współpracy z fundacją DKMS, rejestrowani są również potencjalni dawcy szpiku kostnego. Dzięki dużemu zaangażowaniu studentów, co roku udaje się pozyskać kolejne litry cennej krwi oraz zarejestrować kolejne osoby jako potencjalnych dawców szpiku kostnego
https://www.ans-ns.edu.pl/wz/2016-06-01-10-53-14/oferta-edukacyjna#sigProId02af3f4086
Małopolska Noc Naukowców
Koło Naukowe Promocji Zdrowia bierze czynny udział w Małopolskiej Nocy Naukowców, która pozwala na promowanie nauki wśród dzieci, młodzieży i osób dorosłych. Studenci chętnie przekazują swoją wiedzę dotyczącą między innymi pierwszej pomocy przedmedycznej czy zdrowego trybu życia
https://www.ans-ns.edu.pl/wz/2016-06-01-10-53-14/oferta-edukacyjna#sigProIdb3d1da8095
Festiwal Nauki
„Bawiąc, uczyć” – to myśl, która już od wielu lat przyświeca organizacji Festiwalu Nauki w naszej uczelni. Impreza jest skierowana przede wszystkim do dzieci i młodzieży w różnym wieku, którzy poprzez zabawę, eksperymenty i różnorodne warsztaty mogą zaprzyjaźnić się z nauką.
https://www.ans-ns.edu.pl/wz/2016-06-01-10-53-14/oferta-edukacyjna#sigProId5933866438
Organizacja oraz uczestnictwo w konferencjach naukowych, krajowych i zagranicznych
Studenci Koła Naukowego Promocji Zdrowia biorą czynny udział w organizowaniu konferencji naukowych m.in. Konferencji Naukowej „Samodzielność zawodowa a profesjonalizm w polskim pielęgniarstwie”, której pierwsza edycja miała miejsce w listopadzie 2019 roku w PWSZ w Nowym Sączu. Biorą również czynny oraz bierny udział w konferencjach naukowych organizowanych w innych uczelniach np. Międzynarodowej Konferencji Studenckich Kół Naukowych w Nowym Targu
https://www.ans-ns.edu.pl/wz/2016-06-01-10-53-14/oferta-edukacyjna#sigProId455f46261a
Projekty
Monoprofilowe Centrum Symulacji Medycznej
CMS powstanie w roku 2018, tak aby służyć studentom od roku akademickiego 2018/19.
Centrum Symulacji Medycznej pozwoli na odtwarzanie sytuacji klinicznych w warunkach pracowni dydaktycznych, służąc podniesieniu jakości kształcenia przede wszystkim na kierunku pielęgniarstwo. Dzięki temu nauka i doskonalenie procesu diagnostyczno-terapeutycznego odbywać się będzie z wykorzystaniem symulowanych scenariuszy klinicznych w specjalistycznych pracowniach multimedialnych, przypominających oddział szpitalny z użyciem zaawansowanych symulatorów pacjentów.
Program praktyk zawodowych w Państwowych Wyższych Szkołach Zawodowych
Projekt ma na celu wypracowanie jednolitego systemu prowadzenia sześciomiesięcznych praktyk zawodowych, który, po odpowiednich regulacjach prawnych, może być wprowadzony jako rozwiązanie systemowe dla wyższych szkół zawodowych na pierwszym stopniu studiów na kierunkach o profilu praktycznym.
Okres realizacji projektu: od: 2015–10–01 do: 2019–02–28. Planuje się, że Projekt swoim zasięgiem obejmie 7 000 studentów, którzy w ramach działań uczelni wspartych z EFS, podniosą swoje kompetencje zawodowe i tym samym uzyskają szanse na uzyskanie zatrudnienia w wyuczonym zawodzie na lokalnych rynkach pracy.
Projekt daje możliwość ściślejszego powiązania studiów ze środowiskiem pracy. Dzięki temu studenci będą lepiej przygotowywani do wejścia na rynek pracy, uczelnie zaś poszerzą współpracę z przedsiębiorstwami nie tylko w wymiarze badawczym, ale również dydaktycznym. Tym samym pracodawcom łatwiej będzie dotrzeć do studentów z ofertami praktyk i wpływać na kształt studiów.
Projekt„Kompetencje szansą na rynku”
W ramach projektu studenci mogą brać udział w:
Certyfikowanych szkoleniach:
1. SC_1_Kurs specjalistyczny Ordynowanie leków i wypisywanie recept dla pielęgniarek cz. II
2. SC_2_Kurs specjalistyczny Wykonanie i interpretacja zapisu EKG – k
3. SC_3_Kurs Ewakuacja z ciasnych przestrzeni
4. CS_4_Kurs z ratownictwa wodnego – kurs jest adresowany do studentów kierunków P i RM.
Zakres szkolenia: program kursu jest zgodny z rozporządzeniem MSWiA
(Dz. U. z dnia 2 lipca 2012 r. poz. 747) oraz rozporządzeniem MSW z dnia 21 czerwca 2012 r. w sprawie szkoleń w ratownictwie wodnym. Uczestnik otrzyma tytuł ratownika wodnego uprawniający do samodzielnej pracy.
Dodatkowych zajęciach realizowanych wspólnie z pracodawcami:
1. ZD_1_Leczenie nerkozastępcze w praktyce pielęgniarki i ratownika medycznego.
2. ZD_2_Transplantologia w praktyce pielęgniarki i ratownika medycznego.
3. ZD_3_Profilaktyka schorzeń onkologicznych w praktyce pielęgniarki i ratownika medycznego.
Wizytach studyjnych u pracodawców
Zajęciach warsztatowych:
1. W_1 Podstawy wykonywania i interpretacji EKG
2. W_2 Przedsiębiorczość
3. W_4 Komunikacja interpersonalna
Projekt „Pielęgniarstwo – zawód z przyszłością”
Celem głównym projektu jest zwiększenie zainteresowania kierunkiem studiów, a docelowo zwiększenie liczby absolwentów kierunku Pielęgniarstwo Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Nowym Sączu.
Projekt będzie realizowany w partnerstwie ze:
1.Szpitalem Specjalistycznym im. Henryka Klimontowicza w Gorlicach,
2.Szpitalem Specjalistycznym im. Jędrzeja Śniadeckiego w Nowym Sączu.
Projekt skierowany jest do 80 studentów kierunku Pielęgniarstwo, profil praktyczny PWSZ w Nowym Sączu studiów stacjonarnych I stopnia rocznik 2017/2018 oraz studentów będących w momencie przystąpienia do projektu na II roku studiów.
Realizacja projektu wpłynie na podwyższenie jakości kształcenia na kierunku pielęgniarstwo, poprawi przygotowanie absolwentów do wykonywania zawodu, przyczyni się do promocji kierunku pielęgniarstwo jako zapewniającego przyszłe miejsca pracy.
Program zawiera co najmniej 2 rodzaje wsparcia dla studenta:
1.Opracowanie i wdrożenie programu stypendialnego mającego charakter motywacyjny (stypendium otrzyma maksymalnie 50% studentów na danym roku studiów, którzy w poprzednim roku kształcenia uzyskali najlepsze wyniki w nauce).
2.Płatne programowe praktyki zawodowe dostosowanie warunków i zasad odbywania obowiązkowych praktyk zawodowych do wymogów Europejskich Ram Praktyk i Staży m.in. poprzez zastąpienie zasady bezpłatnych praktyk zawodowych odpłatnymi praktykami.
Erasmus
Studenci i absolwenci Instytutu Zdrowia mogą realizować praktyki w ramach Programu Erasmus+ (od 2 do 12 miesięcy), między innymi w Niemczech:
§ Szpital w Wiesbaden
§ Bremer Heimstiftung
Oferta ta jest bardzo atrakcyjna ze względu na możliwość zdobycia unikalnego doświadczenia zawodowego, warunki finansowe oraz doskonałe warunki pracy.
Kształcenie podyplomowe pielęgniarek i położnych
Kurs kwalifikacyjny w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego
Charakterystyka
Adresaci: pielęgniarki posiadające:
- prawo wykonywania zawodu
- co najmniej 6-miesięczny staż pracy w zawodzie
Program kursu obejmuje między innymi zajęcia z zakresu:
- komunikacji w psychiatrii
- zdrowia psychicznego
- kliniki w psychiatrii
- sytuacji kryzysowych i zagrożeń życia w psychiatrii
- rehabilitacji psychiatrycznej
Czas trwania kursu: 4-6 miesięcy
Liczba godzin: 310
- zajęcia teoretyczne: 130
- zajęcia praktyczne: 180
Wymagane dokumenty:
- kwestionariusz osobowy
- kserokopia prawa wykonywania zawodu pielęgniarki
- zaświadczenie o co najmniej 6-miesiecznym stażu pracy
Termin składania dokumentów: nabór ciągły
Kryteria przyjęć: postępowanie kwalifikacyjne
Liczba miejsc:
- nielimitowana
- kurs zostanie uruchomiony przy minimalnej liczbie 25 osób
Opłata za kurs: 1 400 zł
Kurs kończy się egzaminem
Kwalifikacje: uzyskanie uprawnień do udzielania świadczeń zdrowotnych wchodzących w zakres pielęgniarstwa psychiatrycznego
Kontakt: Instytut Zdrowia, ul. Kościuszki 2G, 33-300 Nowy Sącz
Tel.: 18 547-56-60, e-mail: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.
Efekty kształcenia
Zakładane efekty kształcenia w kategoriach wiedzy, umiejętności, kompetencji społecznych
Wiedza
Absolwent:
- omawia podstawowe akty prawne obowiązujące w psychiatrii
- omawia prawa pacjenta w kontekście Ustawy o ochronie zdrowia psychicznego
- charakteryzuje zadania pielęgniarki wynikające z Ustawy o ochronie zdrowia psychicznego
- omawia wskazania, formy i sposób dokumentowania przymusu bezpośredniego
- omawia związek między komunikowaniem się w zespole terapeutycznym a komunikowaniem się z pacjentem z zaburzeniami psychicznymi
- uzasadnia znaczenie autentyczności, tolerancji, akceptacji i empatii w komunikowaniu się z osobą z zaburzeniami psychicznymi
- przedstawia cele komunikowania się z osobą z zaburzeniami psychicznymi
- omawia techniki komunikowania się z osobami z zaburzeniami psychicznymi
- omawia bariery w komunikacji z osobą z zaburzeniami psychicznymi
- definiuje pojęcie: promocja zdrowia psychicznego, psychoprofilaktyka
- wymienia podstawowe zadania promocji zdrowia psychicznego
- omawia cele prewencji I, II, III i IV stopnia w zakresie zdrowia psychicznego
- charakteryzuje założenia Narodowego Programu Ochrony Zdrowia Psychicznego
- charakteryzuje pojęcie wypalenia zawodowego i czynniki zapobiegające jego rozwojowi
- charakteryzuje pojęcie mobbingu i działania jemu zapobiegające
- wymienia przyczyny wybranych zaburzeń psychicznych
- charakteryzuje obraz kliniczny wybranych zaburzeń psychicznych
- charakteryzuje przebieg zaburzeń psychicznych i rokowanie
- omawia stosowane w praktyce metody leczenia osób z zaburzeniami psychicznymi
- charakteryzuje specyfikę pracy pielęgniarki w oddziale psychiatrycznym
- charakteryzuje udział pielęgniarki w różnych metodach leczenia osób z zaburzeniami psychicznymi
- wymienia źródła informacji o osobie z zaburzeniami psychicznymi
- omawia wybrane modele pielęgnowania w odniesieniu do osób z zaburzeniami psychicznymi
- ocenia zasoby indywidualne i społeczne pacjenta z zaburzeniami psychicznymi
- charakteryzuje zasady rehabilitacji psychiatrycznej
- charakteryzuje rodzaje treningów umiejętności społecznych
Umiejętności
Absolwent:
- przestrzega w praktyce zawodowej aktów prawnych obowiązujących w psychiatrii
- stosuje różne formy przymusu bezpośredniego
- komunikuje się z zespołem terapeutycznym w sposób zapewniający przepływ informacji
- stosuje techniki komunikowania terapeutycznego w relacji z pacjentem w różnym wieku i z różnymi zaburzeniami psychicznymi
- rozpoznaje bariery w procesie komunikowania się z osobą z zaburzeniami psychicznymi
- nawiązuje i podtrzymuje relację terapeutyczną w oparciu o tolerancję, akceptację i empatię z pacjentem w różnym wieku i z różnymi zaburzeniami psychicznymi
- rozpoznaje potrzeby w zakresie zdrowia psychicznego
- identyfikuje czynniki zagrażające zdrowiu psychicznemu
- podejmuje działania promujące zdrowie psychiczne
- realizuje działania w ramach profilaktyki zaburzeń psychicznych I, II, III i IV stopnia
- kształtuje umiejętności zapobiegające wystąpieniu wypalenia zawodowego
- podejmuje działania zapobiegające mobbingowi
- ocenia stan psychiczny osoby z zaburzeniami psychicznymi
- rozpoznaje stany zagrożenia życia u osoby z zaburzeniami psychicznymi
- interpretuje zachowania pacjenta wynikające z objawów psychopatologicznych
- rozpoznaje objawy zwiastujące pogorszenie stanu psychicznego pacjenta
- nawiązuje kontakt terapeutyczny z osobą z zaburzeniami psychicznymi
- aktywnie uczestniczy w pracach zespołu terapeutycznego w planowaniu oddziaływań wobec pacjenta zgodnie z kompetencjami zawodowymi
- współuczestniczy w procesie diagnostycznym chorego (przygotowanie do badań, asystowanie w trakcie ich wykonywania, zapewnienie opieki po badaniach diagnostycznych)
- gromadzi dane na temat stanu chorego
- formułuje diagnozę pielęgniarską wobec pacjenta z zaburzeniami psychicznymi
- realizuje indywidualny plan opieki pielęgniarskiej nad pacjentem z zaburzeniami psychicznymi zgodnie z obowiązującymi standardami
- wykorzystuje wybrane modele pielęgnowania w odniesieniu do osób z zaburzeniami psychicznymi w różnym wieku
- uczestniczy w realizacji programów terapeutycznych pacjenta
- motywuje chorego do współpracy w procesie terapeutycznym
- planuje opiekę nad pacjentem z zaburzeniami psychicznymi z uwzględnieniem optymalnych oddziaływań psychospołecznych zależnie od aktualnej sytuacji zdrowotnej chorego
- ustala deficyty i zakres samodzielności osoby z zaburzeniami psychicznymi w środowisku domowym
- prowadzi wybrane treningi z zakresu samoobsługi samodzielnie lub we współpracy z innymi członkami zespołu terapeutycznego
- prowadzi psychoedukację osób z zaburzeniami psychicznymi i ich rodzin w środowisku domowym
- podejmuje działania psychoedukacyjne w środowisku rodzinnym chorego, zmierzające do eliminowania trudności będących następstwem choroby
Kompetencje społeczne
Absolwent jest gotowy do:
- dbania o wizerunek i godność swojego zawodu
- systematycznego podnoszenia swoich kwalifikacji zawodowych
- współpracy w zespole terapeutycznym celem zapewnienia pacjentowi z zaburzeniami psychicznymi opieki na najwyższym poziomie
- poniesienia odpowiedzialności za działania podejmowane w stosunku do pacjenta i jego rodziny
- prezentowania postawy akceptacji i tolerancji wobec osób z zaburzeniami psychicznymi
- uczestniczenia w pracy własnej zespołu terapeutycznego
Kurs kwalifikacyjny w dziedzinie pielęgniarstwa nefrologicznego z dializoterapią
Charakterystyka
Adresaci: pielęgniarki posiadające:
- prawo wykonywania zawodu
- co najmniej 6-miesięczny staż pracy w zawodzie
Program kursu obejmuje między innymi zajęcia z zakresu:
- organizacji opieki nefrologicznej w Polsce
- roli i zadań pielęgniarki zatrudnionej w oddziale hemodializ i dializy otrzewnowej
- pielęgnowania pacjenta ze schorzeniami nefrologicznymi
- przygotowania pacjentów do zabiegów leczniczych i diagnostycznych
- obsługi aparatury stosowanej w leczeniu nerkozastępczym
- wykonywania i dokumentowania zabiegu hemodializy i dializy otrzewnowej
- zapobiegania powikłaniom pozabiegowym
- zasad leczenia dietetycznego i farmakologicznego
- edukacji pacjentów nefrologicznych i ich rodzin
Czas trwania kursu: od 4-6 miesięcy
Liczba godzin: 305
- zajęcia teoretyczne: 150
- zajęcia praktyczne: 155
Wymagane dokumenty:
- kwestionariusz osobowy
- kserokopia prawa wykonywania zawodu pielęgniarki
- zaświadczenie o co najmniej 6-miesięcznym stażu pracy
Termin składania dokumentów: nabór ciągły
Kryteria przyjęć: postępowanie kwalifikacyjne
Liczba miejsc:
- nielimitowana
- kurs zostanie uruchomiony przy minimalnej liczbie 25 osób
Opłata za kurs: 1 400 zł
Kurs kończy się egzaminem
Kwalifikacje: uzyskanie uprawnień do udzielania świadczeń zdrowotnych w zakresie pielęgniarstwa nefrologicznego
Kontakt: Instytut Zdrowia, ul. Kościuszki 2G, 33-300 Nowy Sącz
Tel.: 18 547-56-60, e-mail: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.
Efekty kształcenia
Zakładane efekty kształcenia w kategoriach wiedzy, umiejętności, kompetencji społecznych
Wiedza
Absolwent:
- charakteryzuje retrospektywnie opiekę nefrologiczną w Polsce i na świecie
- różnicuje opiekę nefrologiczną dawniej i współcześnie
- przedstawia ewaluację opieki pielęgniarskiej w Polsce na przestrzeni minionych 50 lat
- różnicuje warunki pracy polskich pielęgniarek nefrologicznych dawniej a obecnie
- omawia aktualny standard postępowania z pacjentem nefrologicznym w systemie opieki nefrologicznej
- omawia korzyści z obecnego standardu postępowania w optymalizacji leczenia klinicznego oraz nerkozastępczego w Polsce
- omawia obecną organizację opieki nefrologicznej w Polsce
- definiuje i omawia funkcje zawodowe współczesnego pielęgniarstwa
- przedstawia preferowany model kształcenia zawodowego pielęgniarek w specjalności nefrologicznej
- przedstawia polski model samodzielności zawodowej w specjalności nefrologicznej
- definiuje pojęcie etyki w pielęgniarstwie nefrologicznym
- przedstawia aktualnie istniejące pielęgniarskie towarzystwa naukowe o profilu nefrologicznym i ogólnym
- omawia korzyści z przynależności do pielęgniarskich towarzystw naukowych o profilu nefrologicznym i ogólnym
- opisuje wykorzystanie czasopism medycznych i stron internetowych w samokształceniu i rozwoju zawodowym współczesnego pielęgniarstwa nefrologicznego
- definiuje preferowane modele opieki pielęgniarskiej wykorzystywane w nefrologii
- określa indywidualizację opieki pielęgniarskiej wobec pacjentów nefrologicznych z wykorzystaniem teorii pielęgnowania Primary Nursing Dorothei Orem
- definiuje pojęcie diagnozy pielęgniarskiej i jej zastosowanie dla potrzeb opieki nad pacjentami nefrologicznymi
- omawia pojęcie standaryzacji opieki pielęgniarskiej w odniesieniu do nefrologii
- omawia warunki i korzyści z wprowadzania standardów opieki pielęgniarskiej w specjalności nefrologicznej
- charakteryzuje aktualną filozofię pielęgniarstwa nefrologicznego w Polsce
- omawia anatomię i fizjologię nerek i dróg moczowych
- omawia nowoczesne techniki diagnostyczne stosowane w chorobach nerek i dróg moczowych; W23. omawia zasady przygotowania pacjenta do specjalistycznych badań diagnostycznych i leczniczych w nefrologii, planuje opiekę po badaniu
- opisuje powikłania występujące po badaniach układu moczowego
- różnicuje objawy chorób układu moczowego
- opisuje etiopatogenezę, objawy kliniczne, diagnostykę, przebieg, leczenie, rokowanie i opiekę pielęgniarską w schorzeniach nerek i dróg moczowych
- opisuje specyfikę opieki pielęgniarskiej z uwzględnieniem priorytetów w poszczególnych schorzeniach układu moczowego (AKI – ostre uszkodzenie nerek, PChN – przewlekła choroba nerek, zakażenia układu moczowego, kamica nerkowa, zespół nerczycowy, choroby kłębuszków nerkowych, cewkowo-śródmiąższowe zapalenie nerek, nefropatia zaporowa, nowotwory nerek i dróg moczowych)
- opisuje specjalistyczną opiekę pielęgniarską nad chorym w przebiegu leczenia nerkozastępczego
- omawia gospodarkę wodno-elektrolitową oraz zapobiega jej zaburzeniom
- zna prawidłowe parametry gospodarki kwasowo-zasadowej
- omawia metody zapobiegania zaburzeniom gospodarki kwasowo-zasadowej
- definiuje problemy żywieniowe pacjenta z chorobą nerek
- charakteryzuje rolę pielęgniarki w przygotowaniu pacjenta do samoopieki w poszczególnych schorzeniach układu moczowego
- zna metody edukacji chorych i ich rodzin/opiekunów w zakresie żywienia, samoopieki w chorobach układu moczowego
- omawia sposoby wsparcia pacjenta i jego rodziny w przewlekłej chorobie nerek oraz w chorobie nowotworowej
- potrafi scharakteryzować badania diagnostyczne (laboratoryjne, obrazowe) wykonywane u pacjentów pediatrycznych z chorobami układu moczowego
- omawia etapy i specyfikę przygotowania dziecka do badań diagnostycznych w nefrologii
- wymienia najczęstsze powikłania występujące podczas badań diagnostycznych
- określa przyczyny i czynniki ryzyka chorób układu moczowego u dzieci
- różnicuje objawy chorób nerek i dróg moczowego u dzieci
- omawia istotę choroby, symptomy chorobowe, sposoby rozpoznawania i leczenia chorób nerek i dróg moczowych u dzieci
- opisuje specyfikę opieki pielęgniarskiej z uwzględnieniem priorytetów w poszczególnych schorzeniach układu moczowego u dziecka
- omawia opiekę nad dzieckiem ze schorzeniami nerek i dróg moczowych
- zna metody edukacji dzieci i ich rodzin/opiekunów w zakresie żywienia, samoopieki w chorobach układu moczowego
- omawia etapy edukacji zdrowotnej w zakresie prewencji chorób układu moczowego w ujęciu oddziaływań indywidualnych i zbiorowych
- definiuje i rozpoznaje problemy żywieniowe dziecka z chorobą nerek
- omawia sposoby wsparcia pacjenta i jego rodziny w okresie hospitalizacji
- charakteryzuje rolę pielęgniarki w zakresie przygotowania pacjenta do samoopieki w poszczególnych schorzeniach układu moczowego
- opisuje przygotowanie dziecka i jego rodziny/opiekunów do samoopieki
- charakteryzuje wpływ choroby przewlekłej na rozwój psychomotoryczny dziecka
- omawia podstawy przeszczepiania narządów
- charakteryzuje etyczno-prawne aspekty transplantacji nerek
- określa zasady kwalifikacji pacjentów do transplantacji nerek
- omawia przygotowanie pacjentów (i rodziny w przypadku dawcy rodzinnego) do przeszczepienia nerki; W55. omawia kryteria doboru i kwalifikacji do KLO (Krajowa Lista Oczekujących)
- charakteryzuje powikłania po przeszczepieniu nerki
- przedstawia zasady leczenia immunosupresyjnego
- zna metody edukacji chorego w zakresie samoopieki w okresie wczesnym i późnym po transplantacji nerki
- omawia sposoby wsparcia pacjenta i jego rodziny w okresie przed i po transplantacji
- opisuje specyfikę opieki nad pacjentem w okresie wczesnym i późnym po przeszczepieniu nerki
- omawia następstwa przewlekłego odrzucania przeszczepu
- definiuje pojęcia: dializa, leczenie nerkozastępcze, dializa zewnątrzustrojowa, dializa otrzewnowa, hipowolemia, hiperwolemia, dializator, błona dializacyjna, dyfuzja, osmoza, ultrafiltracja, konwekcja, płyn dializacyjny, sucha masa ciała, błony dializacyjne, dostęp naczyniowy, dostęp dootrzewnowy
- omawia cele i zasady dializoterapii
- wymienia objawy charakterystyczne dla stanu odwodnienia i przewodnienia pacjenta dializowanego
- omawia profilaktykę zakażeń w dializoterapii
- charakteryzuje podstawy leczenia farmakologicznego pacjentów dializowanych
- charakteryzuje zasady organizacji opieki nad pacjentem hemodializowanym
- wyjaśnia zasady współpracy oddziału hemodializ z oddziałem nefrologicznym, intensywnej terapii, ośrodkami transplantacyjnymi
- omawia biochemiczne podstawy hemodializy
- omawia etapy uzdatniania wody do dializy pozaustrojowej
- omawia zasady dezynfekcji aparatów, narzędzi, sprzętu, powierzchni
- omawia zasady działania aparatu do hemodializy
- charakteryzuje rodzaje i właściwości błon dializacyjnych
- charakteryzuje rodzaje koncentratów i płynów dializacyjnych oraz omawia ich zastosowanie
- charakteryzuje techniki stosowane w hemodializie (dializa wodorowęglanowa, sekwencyjna, modelowanie sodu i ultrafiltracji, hemodiafiltracji)
- omawia wskazania i przeciwwskazania do zabiegu hemodializy
- charakteryzuje techniki pozaustrojowego oczyszczania krwi
- omawia wskazania do stosowania technik ciągłych pozaustrojowego oczyszczania krwi
- omawia zasady przygotowania psychicznego i fizycznego pacjenta do leczenia hemodializą i innymi technikami oczyszczania pozaustrojowego krwi
- omawia rodzaje i skład płynów substytucyjnych oraz zasady ich stosowania podczas różnych technik pozaustrojowego oczyszczania krwi
- omawia zasady substytucji jonów, leków lub preparatów do żywienia pozajelitowego w trakcie pozaustrojowego oczyszczania krwi
- charakteryzuje leki przeciwkrzepliwe stosowane w trakcie pozaustrojowego oczyszczania krwi
- omawia powikłania terapii przeciwkrzepliwej
- omawia ostre i późne powikłania hemodializy
- wymienia sposoby oceny skuteczności hemodializy
- omawia zasady leczenia farmakologicznego chorych hemodializowanych
- omawia zasady żywienia chorych dializowanych
- charakteryzuje standardy opieki pielęgniarskiej w leczeniu nerkozastępczym
- wymienia zdrowotne i psychospołeczne konsekwencje przewlekłych dializ
- wyjaśnia metody psychoterapii elementarnej stosowane w leczeniu nerkozastępczym
- wyjaśnia dylematy etyczne związane z zakwalifikowaniem dzieci do hemodializy
- omawia wskazania do dializy pozaustrojowej u dzieci
- określa indywidualizację opieki pielęgniarskiej wobec hemodializowanego dziecka
- wskazuje zalety i wady hemodializy u dzieci
- omawia przygotowanie dziecka do leczenia hemodializą
- wyjaśnia zasady postępowania z dostępem naczyniowym do hemodializy u dziecka
- charakteryzuje powikłania hemodializy u dziecka
- identyfikuje czynniki wpływające na skuteczność hemodializy u dziecka
- analizuje psychospołeczne aspekty dializoterapii zewnątrzustrojowej u dzieci
- omawia zasady żywienia i opieki dietetycznej u dzieci leczonych hemodializami
- omawia etapy edukacji rodziców/opiekunów dzieci
- omawia zasady higieny w stacjach hemodializ i oddziałach intensywnej terapii
- charakteryzuje znaczenie budowy i funkcji otrzewnej w leczeniu nerkozastępczym
- wyjaśnia fizjologię transportu otrzewnowego
- klasyfikuje otrzewną ze względu na transport otrzewnowy
- wymienia rodzaje cewników dootrzewnowych
- przedstawia zasady postępowania związane z implantacją cewnika dootrzewnowego
- omawia techniki implantacji cewnika dootrzewnowego
- charakteryzuje powikłania związane z implantacją cewnika
- omawia zasady przewlekłej opieki nad cewnikiem
- klasyfikuje stan ujścia cewnika otrzewnowego pod względem stanu zapalnego
- charakteryzuje przyczyny usunięcia cewnika dootrzewnowego
- omawia rodzaje płynów dializacyjnych
- definiuje pojęcie ciągłej ambulatoryjnej dializy otrzewnowej (CADO)
- wymienia wskazania i przeciwwskazania do CADO
- wymienia sprzęt stosowany w CADO
- omawia zasady i technikę wykonania CADO
- wyjaśnia zasady programowania CADO
- omawia zalety i ograniczenia CADO
- definiuje pojęcie automatycznej dializy otrzewnowej (ADO)
- charakteryzuje formy ADO
- wymienia wskazania i przeciwwskazania do ADO
- wymienia sprzęt stosowany w ADO
- omawia zasady i technikę wykonania ADO
- omawia problemy i ograniczenia ADO
- wskazuje rolę dializy otrzewnowej w zachowaniu resztkowej czynności nerek
- wyjaśnia zasady postępowania z odpadami po dializie otrzewnowej
- charakteryzuje powikłania infekcyjne dializy otrzewnowej
- analizuje czynniki patogenne powikłań infekcyjnych w dializie otrzewnowej
- wskazuje rolę pacjenta w profilaktyce powikłań infekcyjnych
- przedstawia zasady leczenia powikłań infekcyjnych i nieinfekcyjnych dializy otrzewnowej
- charakteryzuje powikłania nieinfekcyjne dializy otrzewnowej
- omawia metody profilaktyki powikłań nieinfekcyjnych dializy otrzewnowej
- przedstawia organizację ośrodka dializ otrzewnowych
- uzasadnia celowość tworzenia zespołu terapeutycznego
- identyfikuje czynniki wpływające na skuteczność dializy otrzewnowej
- omawia zasady diagnostyki podczas pobytu na oddziale i wizyt kontrolnych
- wyjaśnia zasady kwalifikacji pacjentów dializowanych otrzewnowo do przeszczepu nerki
- identyfikuje znaczenie wsparcia u pacjenta dializowanego otrzewnowo
- omawia metody oceny stanu odżywienia
- charakteryzuje czynniki ryzyka niedożywienia
- różnicuje zapotrzebowanie na składniki odżywcze i kalorie w zależności od stanu odżywienia
- określa zasady edukacji pacjenta dializowanego otrzewnowo i jego rodziny
- omawia podawanie leków w dializie otrzewnowej
- wyjaśnia zasady podawania erytropoetyny
- wymienia wskazania do dializy otrzewnowej u dzieci
- określa indywidualizację opieki pielęgniarskiej nad dziećmi dializowanymi otrzewnowo
- wskazuje zalety i wady dializy otrzewnowej u dzieci
- wyjaśnia dylematy etyczne związane z kwalifikowaniem do dializ najmłodszych dzieci
- przedstawia przygotowanie dziecka do leczenia dializą otrzewnową
- wyjaśnia zasady implantacji cewnika otrzewnowego u dzieci
- omawia systemy dializy otrzewnowej u dzieci
- charakteryzuje powikłania dializy otrzewnowej u dzieci
- identyfikuje czynniki wpływające na skuteczność dializy otrzewnowej u dzieci
- omawia różnice w żywieniu dzieci dializowanych otrzewnowo
- analizuje psychosocjalne aspekty przewlekłej dializoterapii u dzieci
- przedstawia etapy edukacji rodziców/opiekunów dzieci
- wyjaśnia różnice związane z transplantacją u dzieci dializowanych otrzewnowo
Umiejętności
Absolwent:
- interpretuje zmiany w warunkach pracy pielęgniarek nefrologicznych dawniej i obecnie
- wykorzystuje aktualny standard postępowania z pacjentem nefrologicznym w systemie opieki nefrologicznej
- wykorzystuje obecną organizację opieki nefrologicznej w Polsce
- sprawuje opiekę pielęgniarską zgodnie z preferowanym modelem pielęgnowania w specjalności nefrologicznej
- interpretuje konieczność zastosowania funkcji zawodowych współczesnego pielęgniarstwa
- wykorzystuje w praktyce zawodowej aktualny model kształcenia zawodowego pielęgniarek w specjalności nefrologicznej
- uczestniczy w samodzielności zawodowej pielęgniarstwa w specjalności nefrologicznej
- stosuje w praktyce zawodowej zasady etyki zawodowej pielęgniarstwa nefrologicznego w odniesieniu do pacjenta i zespołu terapeutycznego
- przynależy do organizacji zawodowych i uczestniczyć w ich działaniach naukowych w zakresie pielęgniarstwa nefrologicznego
- aktywnie wykorzystuje czasopisma medyczne i dostępne strony internetowe w samokształceniu i własnym rozwoju zawodowym
- swobodnie ustala indywidualne zapotrzebowanie na opiekę pielęgniarską wobec pacjentów nefrologicznych z wykorzystaniem teorii (modeli) pielęgnowania
- uczestniczy w tworzeniu i realizacji standaryzacji opieki w pielęgniarstwie nefrologicznym
- realizuje świadczenia pielęgnacyjne zgodnie z aktualną filozofią pielęgniarstwa nefrologicznego
- przygotowuje pacjenta do zabiegów diagnostycznych, rozpoznać powikłania i zapewnić opiekę po ich wykonaniu
- interpretuje objawy chorobowe charakterystyczne dla schorzeń układu moczowego
- rozpoznaje powikłania występujące po badaniach diagnostycznych wykonywanych w diagnozowaniu chorób nerek i dróg moczowych
- prawidłowo postępuje z materiałem pobranym do badań biochemicznych, mikrobiologicznych i histopatologicznych
- monitoruje funkcjonowanie układu moczowego
- sprawuje opiekę pielęgniarską w wybranych schorzeniach układu moczowego (AKI, PChN, zakażenia układu moczowego, kamica nerkowa, zespół nerczycowy, choroby kłębuszków nerkowych, cewkowo-śródmiąższowe zapalenie nerek, nefropatia zaporowa, nowotwory nerek i dróg moczowych)
- dostosowuje interwencje pielęgniarskie do stopnia wydolności nerek i układu moczowego
- ocenia ograniczenia fizyczne, psychiczne i społeczne w przewlekłych chorobach nerek i ich wpływ na pacjenta i jego rodzinę
- dobiera metody i środki niezbędne do rozwiązywania problemów w zależności od indywidualnej sytuacji pacjenta
- rozpoznaje problemy żywieniowe pacjenta z chorobą nerek
- rozpoznaje zaburzenia gospodarki wodno-elektrolitowej, kwasowo-zasadowej
- odpowiednio dobiera metody edukacji do indywidualnych potrzeb pacjenta z chorobami nerek
- realizuje świadczenia pielęgnacyjne według przyjętych standardów
- uczestniczy w programach edukacyjnych mających na celu zapobieganie występowaniu chorób układu moczowego
- współpracuje z zespołem terapeutycznym sprawującym opiekę nad chorym oraz z rodziną pacjenta
- wykonuje badanie fizykalne umożliwiające wczesne wykrycie chorób układu moczowego u dziecka
- przeprowadza pomiary i ocenia wskaźniki funkcji układu moczowego u dziecka i dokonuje interpretacji
- przygotowuje dziecko do zabiegów diagnostycznych zgodnie z procedurami postępowania przeprowadzonych pomiarów
- opiekuje się dzieckiem w czasie badania i po badaniu
- prawidłowo interpretuje objawy chorobowe charakterystyczne dla dziecka ze schorzeniami nerek i dróg moczowych
- formułuje diagnozy pielęgniarskie u pacjentów ze schorzeniami układu moczowego i planuje opiekę pielęgniarską oraz ocenia wyniki opieki
- ocenia ograniczenia fizyczne, psychiczne i społeczne w przewlekłej chorobie nerek i ich wpływ na dziecko i jego rodzinę
- sprawuje opiekę pielęgniarską w wybranych schorzeniach układu moczowego
- przygotowuje opiekunów do opieki nad dzieckiem ze schorzeniami nerek i dróg moczowych
- uczestniczy w programach edukacyjnych mających na celu zapobieganie występowaniu chorób układu moczowego u dzieci
- współpracuje z zespołem terapeutycznym sprawującym opiekę nad chorym oraz z rodziną/opiekunem dziecka
- ocenia wpływ choroby przewlekłej na rozwój psychomotoryczny dziecka
- interpretuje kryteria doboru dawcy nerki
- wskazuje choremu etyczne i prawne aspekty transplantacji nerek
- wskazuje pacjentowi i jego rodzinie możliwość przeszczepienia nerki od dawcy żywego
- przygotowuje pacjenta do kwalifikacji do KLO
- rozpoznaje powikłania po przeszczepieniu nerki
- podejmuje działania mające na celu zapobieganie powikłaniom po przeszczepieniu nerki
- uczy chorego zasad przyjmowania leków immunosupresyjnych
- określa potrzeby pacjenta po przeszczepie, aby zapewnić mu pełną opiekę w zależności od indywidualnych potrzeb
- udziela wsparcia społecznego choremu po przeszczepieniu nerki i jego rodzinie
- przygotowuje pacjenta do samoopieki w okresie wczesnym i późnym po transplantacji nerki
- przygotowuje pacjenta do powrotu na leczenie dializami
- ocenia stan nawodnienia u pacjenta dializowanego
- rozpoznaje zaburzenia gospodarki elektrolitowej u pacjenta dializowanego
- prowadzi bilans płynów u pacjenta dializowanego
- dokumentuje gospodarkę wodno-elektrolitową u pacjenta dializowanego
- udziela wsparcia psychicznego pacjentowi dializowanemu
- prowadzi dokumentację pacjenta dializowanego
- zapobiega zakażeniom w oddziałach dializoterapii
- podaje leki w przebiegu leczenia dializami zgodnie z kompetencjami
- organizuje pracę własną w oddziale leczenia dializami, uwzględniając specyfikę pracy pielęgniarki dializacyjnej
- przygotowuje linię krwi i dializatora do zabiegu dializy
- obsługuje aparaturę do hemodializy i innych technik oczyszczania pozaustrojowego
- kontroluje czystość wody do celów dializacyjnych
- prowadzi zabiegi zewnątrzustrojowego oczyszczania krwi i dba o bezpieczeństwo ich przebiegu
- przygotowuje pacjenta do współudziału w leczeniu hemodializą i innymi technikami oczyszczania zewnątrzustrojowego
- monitoruje ogólny stan zdrowia pacjenta poddawanego dializoterapii zewnątrzustrojowej
- rozpoznaje ostre powikłania hemodializy
- dba o wszystkie rodzaje dostępu naczyniowego
- nakłuwa przetokę tętniczo-żylną
- przygotowuje, podaje oraz modyfikuje dawkę leków w trakcie leczenia hemodializą zgodnie z ustalonym planem leczenia
- oblicza i podaje dawkę leku zgodnie ze zleceniem lekarskim, w tym leków przeciwkrzepliwych
- stosuje niefarmakologiczne metody zapobiegania wykrzepianiu krwi w układzie drenów i cewniku naczyniowym
- kontroluje wskaźniki biochemiczne równowagi wodno-elektrolitowej, gospodarki kwasowo-zasadowej i inne niezbędne wskaźniki do monitorowania konkretnych terapii pozaustrojowego oczyszczania krwi
- uczestniczy w farmakoterapii i żywieniu podczas pozaustrojowego oczyszczania krwi w technikach ciągłych
- koordynuje działania w zakresie zapobiegania zakażeniom krwiopochodnym wśród pacjentów i personelu w stacji dializ
- edukuje pacjentów leczonych hemodializą w zakresie powikłań dializoterapii, pielęgnacji dostępu naczyniowego, stylu życia
- prowadzi terapię pozaustrojowego oczyszczania krwi u dzieci w każdym przedziale wiekowym według przyjętych standardów
- nawiązuje prawidłowe relacje z dzieckiem wymagającym leczenia hemodializami oraz jego rodziną na każdym etapie procesu leczenia
- dobiera i stosuje odpowiednie metody i techniki kontaktu terapeutycznego z hemodializowanym dzieckiem i jego rodzicami
- przygotowuje rodziców i, jeżeli to możliwe, dziecko do samoopieki w stopniu dostosowanym do jego rozwoju psychicznego i fizycznego
- wskazuje i uruchomia różne formy wsparcia dla rodziców dziecka wymagającego hemodializoterapii
- rozpoznaje czynniki wpływające na transport otrzewnowy
- przygotowuje pacjenta do wykonania testu równoważenia otrzewnowego
- wykonuje test równoważenia otrzewnowego – test PET
- dokonuje podziału pacjentów ze względu na transport otrzewnowy
- przygotowuje pacjenta do założenia cewnika otrzewnowego
- dobiera środki do pielęgnacji miejsca ujścia cewnika otrzewnowego
- rozpoznaje powikłania związane z implantacją cewnika otrzewnowego
- uczy pacjenta pielęgnacji miejsca ujścia cewnika otrzewnowego
- ocenia ujście cewnika otrzewnowego
- wykonuje wymianę drenu łączącego
- przygotowuje pacjenta oraz sprzęt do wymian płynu dializacyjnego
- wykonuje ręczną wymianę płynu dializacyjnego oraz zabieg ADO (podłączenie /rozłączenie)
- uczy pacjenta ręcznych wymian płynu dializacyjnego oraz obsługi cyklera
- rozpoznaje objawy przewodnienia pacjenta dializowanego otrzewnowo
- rozpoznaje powikłania infekcyjne i nieinfekcyjne dializy otrzewnowej
- rozpoznaje zagrożenie życia u pacjenta dializowanego otrzewnowo
- uczy pacjenta postępowania w przypadku powikłań
- pobiera materiał do badania bakteriologicznego
- ocenia stan nawodnienia pacjenta dializowanego otrzewnowo
- stosuje standardy postępowania w opiece nad pacjentem dializowanym otrzewnowo
- ocenia możliwości pacjenta w zakresie samodzielnego prowadzenia dializoterapii
- dobiera indywidualnie dla pacjenta program opieki długoterminowej
- przygotowuje pacjenta dializowanego otrzewnowo do samoopieki
- uczy pacjenta podawania erytropoetyny
- ocenia skuteczność terapii za pomocą dializy otrzewnowej (adekwatność)
- przygotowuje pacjenta do diagnostyki w procesie kwalifikacji do przeszczepienia nerki
- ocenia wpływ przewlekłej dializoterapii na stan fizyczny, psychiczny i funkcjonowanie społeczne pacjenta
- stosuje psychoterapię elementarną w opiece nad pacjentem dializowanym otrzewnowo
- udziela wsparcia pacjentowi i jego rodzinie
- motywuje pacjenta do aktywności społecznej i zawodowej
- ocenia jakość życia pacjenta dializowanego otrzewnowo
- ocenia stan odżywienia pacjenta dializowanego otrzewnowo
- rozpoznaje czynniki ryzyka niedożywienia
- ocenia zapotrzebowanie pacjenta dializowanego otrzewnowo na składniki odżywcze i kalorie
- dobiera dietę indywidualnie dla pacjenta
- uczy pacjenta i/lub jego rodzinę pielęgnacji ujścia cewnika otrzewnowego, wymiany opatrunku, podaży leków do worka z płynem dializacyjnym; doboru płynów dializacyjnych w zależności od bilansu płynów
- ocenia poziom wiedzy i umiejętności pacjenta i/lub jego rodziny dotyczących samodzielnego prowadzenia dializy otrzewnowej
- rozpoznaje nieprawidłowości w samoopiece i samopielęgnacji sprawowanej w warunkach domowych
- rozpoznaje różnice w prowadzeniu dializy otrzewnowej u dzieci
- przygotowuje dziecko do dializy otrzewnowej
- przygotowuje dziecko do implantacji cewnika otrzewnowego
- uczy dziecko i jego rodziców/opiekunów wymiany płynu dializacyjnego, pielęgnacji miejsca ujścia cewnika
- przeprowadza wymianę płynu dializacyjnego u dzieci
- rozpoznaje powikłania dializy otrzewnowej u dzieci
- przygotowuje dziecko do badań diagnostycznych
- ocenia adekwatność dializy u dzieci
- ocenia stan odżywienia dziecka i zapotrzebowanie odżywczo-kaloryczne
- dobra dietę indywidualnie do potrzeb dziecka
- ocenia reakcję dziecka i rodziców/opiekunów na przewlekłą dializoterapię
- stosuje psychoterapię elementarną u dziecka i jego rodziców/opiekunów
- udziela wsparcia dziecku i jego rodzicom/opiekunom
- rozpoznaje nieprawidłowości w opiece i pielęgnacji sprawowanej w warunkach domowych
- przygotowuje dziecko i jego rodziców/opiekunów do transplantacji nerki
Kompetencje społeczne
Absolwent jest gotowy do:
- szanowania godność i autonomii chorego
- wykazywania odpowiedzialności za wykonywane świadczenia zdrowotne
- współpracy z członkami zespołu terapeutycznego, zachowując zasady etyki zawodowej i własne kompetencje
- krytycznej oceny własnych i cudzych działań, przy zachowaniu szacunku dla różnic światopoglądowych i kulturowych
- systematycznego wzbogacania swojej wiedzę zawodowej i umiejętności w poprawie jakości opieki pielęgniarskiej
- stałego pogłębiania wiedzy zawodowej i umiejętności w zakresie pielęgniarstwa nefrologicznego
Kurs kwalifikacyjny w dziedzinie pielęgniarstwa internistycznego
Charakterystyka
Adresaci: pielęgniarki posiadające:
- prawo wykonywania zawodu
- co najmniej 6-miesięczny staż pracy w zawodzie
Program kursu obejmuje między innymi zagadnienia z zakresu:
- kliniki, diagnostyki i leczenia chorób internistycznych
- planowania i realizacji opieki pielęgniarskiej nad chorym z określoną jednostką chorobową
- rozpoznawania i postępowania w stanach zagrożenia życia pochodzenia internistycznego
- prowadzenia edukacji w zakresie życia z określoną chorobą
- profilaktyki chorób internistycznych
- udziału pielęgniarki w leczeniu dietetycznym pacjenta internistycznego
Czas trwania kursu: od 4-6 miesięcy
Liczba godzin: 391
- zajęcia teoretyczne: 160
- zajęcia praktyczne: 231
Wymagane dokumenty:
- kwestionariusz osobowy
- kserokopia prawa wykonywania zawodu pielęgniarki
- zaświadczenie o co najmniej 6-miesiecznym stażu pracy
- zaświadczenie o ukończeniu kursu specjalistycznego "Wykonanie i interpretacja zapisu elektrokardiograficznego" oraz "Resuscytacja krążeniowo-oddechowa dla pielęgniarek i położnych"
Termin składania dokumentów: nabór ciągły
Kryteria przyjęć: postępowanie kwalifikacyjne
Liczba miejsc:
- nielimitowana
- kurs zostanie uruchomiony przy minimalnej liczbie 25 osób
Opłata za kurs: 1 400 zł
Kurs kończy się egzaminem
Kwalifikacje: uzyskanie uprawnień do udzielania świadczeń zdrowotnych w zakresie pielęgniarstwa internistycznego
Kontakt: Instytut Zdrowia, ul. Kościuszki 2G, 33-300 Nowy Sącz
Tel.: 18 547-56-60, e-mail: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.
Efekty kształcenia
Zakładane efekty kształcenia w kategoriach wiedzy, umiejętności, kompetencji społecznych
Wiedza
Absolwent:
- ma specjalistyczną wiedzę w dziedzinie pielęgniarstwa internistycznego do sprawowania opieki nad chorym ze schorzeniem kardiologicznym, pulmonologicznym, gastroenterologicznym, nefrologicznym, endokrynologicznym, hematologicznym, reumatycznym oraz w okresie starości i objętych opieką paliatywną
- ma specjalistyczną wiedzę z zakresu innych nauk medycznych: neurologia, opieka paliatywna, farmakologia, analityka, geriatria
- zna regulacje prawne i normy etyczne odnoszące się do wykonywania specjalistycznych świadczeń zdrowotnych w dziedzinie pielęgniarstwa internistycznego
- definiuje diagnozy pielęgniarskie, cel opieki, plan interwencji pielęgniarskich oraz oczekiwane efekty opieki w chorobach układu nerwowego
- wymienia metody i narzędzia do oceny stanu zdrowia pacjenta neurologicznego potrzebne dla celów realizacji procesu pielęgnowania: Skandynawska Skala Udarów Mózgu (NIHSS), Skala Hunta –Hessa, GCS, Skala Niedomogi Pnia Mózgu (ITC), Skala Oceny Niesprawności Kurtzky’ego (EDSS), Skala Rankina (RS), Ocena Niezależności Funkcjonalnej (FIM), Skala Barthel, ADL –Skala Katza
- określa możliwe deficyty samoopieki, zakres, metody i sposoby przygotowania pacjenta do samoopieki w chorobach układu nerwowego (naczyniowych, demielinizacyjnych, padaczce, w chorobach otępiennych)
- wymienia wskazania, przeciwwskazania, zakres rehabilitacji pacjenta w chorobach układu nerwowego (naczyniowych, demielinizacyjnych i otępiennych) możliwych do realizacji przez pielęgniarkę; W5:omawia zakres/elementy, metody, sposoby edukacji zdrowotnej chorych i ich rodzin w chorobach układu nerwowego (naczyniowych, demielinizacyjnych, w padaczce, w zespołach otępiennych)
- omawia uprawnienia pielęgniarki do podejmowania samodzielnych działań w prewencji pierwotnej i wtórnej przykurczów, niedodmy, zapalenia płuc, zakrzepicy, infekcji urologicznych, niedożywienia
- omawia sposoby wsparcia (emocjonalnego, informacyjnego, instrumentalnego oraz materialnego) pacjenta i jego rodziny/opiekunów w chorobach naczyniowych, demielinizacyjnych, otępiennych, w padaczce
- opisuje zmiany biopsychospołeczne zachodzące w procesie starzenia się
- różnicuje najczęściej stosowane skale w ocenie funkcjonalnej osób starszych
- omawia cele opieki paliatywnej
- określa rolę pielęgniarki w zespole wielodyscyplinarnym prowadzącym opiekę paliatywną
- opisuje specyfikę opieki pielęgniarskiej z uwzględnieniem priorytetów w terminalnej fazie choroby
- charakteryzuje rodzaje bólu oraz opisuje podstawowe zasady skutecznego leczenia bólu w terminalnym okresie choroby
- charakteryzuje podstawowe skale oceny bólu
- charakteryzuje podstawowe analgetyki i koanalgetyki stosowane w leczeniu bólu przewlekłego
- omawia niefarmakologiczne metody leczenia bólu przewlekłego
- opisuje rolę pielęgniarki w postępowaniu farmakologicznym (zasady podawania leków, ich działanie terapeutyczne i uboczne) i niefarmakologicznym w leczeniu najczęstszych objawów pogarszających jakość życia chorego paliatywnego
- omawia etiologię i patogenezę powstawania odleżyn, obraz kliniczny, podział kliniczny odleżyn według Torrance’a, profilaktykę i postępowanie w leczeniu odleżyn
Umiejętności
Absolwent:
- korzysta z aktualnej wiedzy dla zapewnienia bezpieczeństwa i wysokiego poziomu opieki podczas pielęgnowania pacjenta internistycznego; udziela samodzielnie określonych świadczeń specjalistycznych, obejmujących: monitorowanie i dokumentowanie stanu zdrowia pacjenta, stosując różne metody i narzędzia pomiaru; wyłanianie czynników negatywnie oddziałujących na stan zdrowia pacjenta i ich minimalizowanie; interpretowanie wyników badań laboratoryjnych i fizykalnych; analizowanie informacji o pacjencie celem określenia kategorii stanu zdrowia, zakresu samoopieki oraz diagnozy pielęgniarskiej; opracowanie i modyfikowanie planu opieki opartego na diagnozie pielęgniarskiej, uwzględniając aktualne standardy opieki; przygotowanie do badań diagnostycznych, sprawowanie opieki oraz rozpoznawanie najczęstszych powikłań po badaniach diagnostycznych pacjentów z chorobami internistycznymi; przygotowanie pacjentów i asystowanie lekarzom podczas wykonywania badań terapeutycznych; prowadzenie rehabilitacji przyłóżkowej; zapoznanie pacjenta i rodziny ze stylem życia sprzyjającym zdrowiu; prowadzenie edukacji zdrowotnej w zakresie samoopieki i samokontroli u chorych; ze schorzeniami kardiologicznymi, pulmonologicznymi, gastroenterologicznymi, nefrologicznymi, endokrynologicznymi, hematologicznymi, reumatycznymi, objętych opieką paliatywną i ich rodzin
- wykonuje świadczenia specjalistyczne zgodnie z zasadami etyki zawodu i poszanowaniem praw pacjenta
- wymienia podstawowe leki stosowane u pacjentów internistycznych i prowadzi obserwację w kierunku działań niepożądanych
- dobiera odpowiednie metody i techniki kontaktu terapeutycznego z pacjentem
- udziela pacjentowi wsparcia emocjonalnego
- planuje i realizuje edukację zdrowotną w wybranych zakresach prewencji pierwotnej chorób układu krążenia
- wyjaśnia pacjentowi znaczenie racjonalnego odżywiania w profilaktyce chorób układu krążenia
- wyjaśnia znaczenie aktywności fizycznej dla rozwoju zachorowalności na choroby społeczne
- udziela pacjentowi wskazówek w zakresie metod zaprzestania palenia papierosów
- prowadzi indywidualną edukację zdrowotną z pacjentem w zakresie modyfikacji czynników ryzyka sercowo-naczyniowego
- rozpoznaje wskaźniki stanu pacjenta podczas formułowania diagnozy pielęgniarskiej u pacjentów ze schorzeniami układu krążenia
- formułuje diagnozy pielęgniarskie, planuje, realizuje oraz dokumentuje przebieg i efekty indywidualnej opieki pielęgniarskiej nad pacjentami w wybranych chorobach układu krążenia
- interpretuje wskaźniki epidemiologiczne chorób układu oddechowego (zapalenie płuc, astma oskrzelowa, przewlekła obturacyjna choroba płuc, nowotwory płuc i opłucnej)
- identyfikuje czynniki ryzyka chorób układu oddechowego
- realizuje elementy profilaktyki pierwotnej i wtórnej w chorobach układu oddechowego
- samodzielnie zgodnie z procedurą przygotowuje pacjenta do specjalistycznych badań diagnostycznych i podejmuje opiekę po badaniach diagnostycznych układu oddechowego (gazometria arterializowanej krwi włośniczkoweji krwi tętniczej, spirometria, bronchoskopia, nakłucie opłucnej, badania radiologiczne, badanie bakteriologiczne i cytologiczne plwociny)
- wykonuje i/lub potrafi zinterpretować wyniki badań (gazometrię z arterializowanej krwi włośniczkowej, pulsoksymetrię, kapnometrię, pomiar szczytowego przepływu wydechowego za pomocą PEF –metru)
- samodzielnie zgodnie z procedurą przygotowuje pacjenta do specjalistycznych zabiegów terapeutycznych i potrafi objąć go opieką po zabiegach stosowanych w chorobach układu oddechowego (nakłucie i drenaż opłucnej, bronchoskopia)
- asystuje podczas badań specjalistycznych (gazometria krwi tętniczej, nakłucie opłucnej);U15:rozpoznaje powikłania wynikające z przebiegu chorób układu oddechowego, przeprowadzonych badań diagnostycznych, zabiegów terapeutycznych, unieruchomienia oraz dobiera sposoby monitorowania stanu zdrowia pacjenta w celu wczesnego ich wykrycia i minimalizowania (powikłania: odma opłucnowa jatrogenna, krwawienie z układu oddechowego, zatorowość płucna, niewydolność oddechowa, śpiączka hiperkapniczna)
- monitorouje stan pacjenta metodami bezprzyrządowymi i za pomocą aparatury
- sprawowuje opiekę nad pacjentem podczas wystąpienia powikłań wynikających z przebiegu chorób układu oddechowego, badań diagnostycznych, zabiegów terapeutycznych
- ocenia skutki i dobiera właściwe postępowanie w sytuacji wystąpienia działań niepożądanych stosowanego leczenia farmakologicznego (działanie terapeutyczne i uboczne stosowanych leków) i niefarmakologicznego w chorobach układu oddechowego (leczenie tlenem, nieinwazyjne wspomaganie wentylacji, wentylacja mechaniczna, radioterapia, leczenie dietetyczne)
- posługuje się klasyfikacją diagnoz pielęgniarskich lub formułuje diagnozy pielęgniarskie, cel opieki, plan interwencji pielęgniarskich, prowadzi dokumentację procesu pielęgnowania i odnotowuje efekty opieki w chorobach układu oddechowego (zapalenie płuc, astma oskrzelowa, przewlekła obturacyjna choroba płuc, nowotwory płuc i opłucnej);U20: posługuje się metodami i narzędziami do oceny stanu zdrowia pacjenta w chorobach układu oddechowego potrzebnymi do celów realizacji procesu pielęgnowania (skala MRC, pomiar PEF, pulsoksymetria, kapnometria)
- rozpoznaje możliwe deficyty samoopieki, zakres, metody i sposoby przygotowania pacjenta do samoopieki w chorobach układu oddechowego
- podaje leki drogą wziewną – wykonuje inhalację i nebulizację przy zastosowaniu różnego typu sprzętu (inhalatory proszkowe, dozowniki ciśnieniowe, inhalatory elektryczne, ultradźwiękowe, nebulizatory, spejsery)
- realizuje zabiegi z zakresu rehabilitacji oddechowej (drenaż ułożeniowy, opukiwanie (wstrząsanie) klatki piersiowej, sprężynowanie klatki piersiowej, oklepywanie klatki piersiowej) i toaletę drzewa oskrzelowego według algorytmów ich wykonywania
- dobiera i stosuje ćwiczenia oddechowe u pacjenta z chorobą układu oddechowego U25:prowadzi indywidualną edukację pacjenta i jego rodziny w ustalonym zakresie w chorobach układu oddechowego (eliminacja czynników ryzyka, postępowanie w zaostrzeniu choroby, zasady prowadzenia samokontroli, rehabilitacja układu oddechowego, aktywność fizyczna, racjonalne odżywianie, przygotowanie do farmakoterapii – do podawania leków drogą wziewną przy zastosowaniu różnego typu sprzętu i przy uwzględnieniu stanu pacjenta – inhalatory proszkowe, dozowniki ciśnieniowe, inhalatory elektryczne, ultradźwiękowe, nebulizatory, spejsery); U26:podejmuje samodzielne działania lecznicze w sytuacjach nagłych w chorobach układu oddechowego (działania farmakologiczne, tlenoterapia)
- udziela wsparcia pacjentowi i jego rodzinie/opiekunowi w chorobach układu oddechowego (wsparcie emocjonalne, informacyjne, instrumentalne, rzeczowe)
- identyfikuje grupy osób o szczególnym ryzyku zachorowania na choroby układu pokarmowego
- planuje i realizuje edukację zdrowotną w zakresie prewencji chorób układu pokarmowego
- wyjaśnia znaczenie eliminacji czynników wpływających na rozwój chorób układu pokarmowego oraz zachowań prozdrowotnych sprzyjających zdrowiu
- przygotowuje pacjenta (fizycznie i psychicznie) do specjalistycznych badań diagnostycznych obrazowych i endoskopowych oraz sprawuje opiekę w czasie i po badaniu
- interpretuje odchylenia od normy wyników badań fizykalnych oraz laboratoryjnych podstawowych i dodatkowych dla celów planowania opieki nad pacjentem
- posługuje się kwestionariuszami i skalami do oceny stanu zdrowia, z uwzględnieniem specyfiki zaburzeń w stanie zdrowia (np. skala BSS w zespole jelita nadwrażliwego (IBS), skala CDAI w chorobie Leśniowskiego-Crohna, stanu odżywienia MNA)
- prowadzi profilaktykę powikłań wynikających z istoty choroby układu pokarmowego i stosowanego leczenia farmakologicznego i niefarmakologicznego
- rozpoznaje stan zagrożenia życia w przebiegu chorób układu pokarmowego (krwawienie do przewodu pokarmowego, ostra niewydolność wątroby) i udziela pierwszej pomocy
- uczestniczy w leczeniu żywieniowym, podaje podstawowe preparat stosowane w żywieniu dojelitowym i pozajelitowym
- monitoruje stan pacjenta metodami bezprzyrządowymi i za pomocą aparatury
- zbiera, analizuje i ocenia zgromadzone informacje pod kątem ich kompletności i przydatności do sformułowania diagnozy pielęgniarskiej u pacjenta z chorobą układu pokarmowego
- formułuje diagnozy pielęgniarskie u pacjenta z chorobą układu pokarmowego, ustala plan działań pielęgniarskich, dobiera metody i środki niezbędne do rozwiązania problemów w zależności od indywidualnej sytuacji pacjenta oraz ocenia stopień realizacji celów krótko- i długoterminowych po realizacji planu opieki
- ustala indywidualny program edukacji pacjenta i jego rodziny w zakresie samoopieki, uwzględniając: diagnozę edukacyjną, czas, miejsce, metody, środki dydaktyczne oraz metody oceny skuteczności edukacji
- przekazuje wskazówki dietetyczne pacjentom ze schorzeniami przewodu pokarmowego, uwzględniając różne okresy choroby
- edukuje rodzinę pacjenta z chorobą zakaźną przewodu pokarmowego w eliminowaniu przenoszenia zakażenia
- stosuje wytyczne Polskiego Towarzystwa Gastroenterologicznego w zakresie potrzebnym do realizacji opieki pielęgniarskiej i edukacji pacjenta
- ocenia zapotrzebowanie chorego i jego rodziny na poszczególne rodzaje i zakres wsparcia oraz opracowuje program wsparcia, realizuje i ocenia jego skuteczność
- przygotowuje profesjonalnie pacjenta do zabiegów diagnostycznych w obrębie układu moczowego, zapewnia opiekę po ich wykonaniu, rozpoznaje powikłania i podejmuje odpowiednie działania
- wymienia i identyfikuje czynniki ryzyka chorób układu moczowego
- monitoruje czynność układu moczowego na podstawie DZM, bilansu płynów, zaburzeń gospodarki wodno-elektrolitowej i kwasowo-zasadowej
- interpretuje wyniki badań laboratoryjnych krwi o profilu nefrologicznym (kreatynina, kwas moczowy mocznik) oraz badania moczu
- rozpoznaje i interpretuje objawy chorobowe charakterystyczne dla chorób układu moczowego (obrzęki, zaburzenia w oddawaniu moczu ilościowe i jakościowe, dolegliwości bólowe)
- formułuje diagnozy pielęgniarskie w wybranych schorzeniach układu moczowego (AKI, PChN, zakażenia układu moczowego, kamica nerkowa, zespół nerczycowy, choroby kłębuszków nerkowych, cewkowo-śródmiąższowe zapalenie nerek, nowotwory układu moczowego)
- wymienia metody leczenia nerkozastępczego i sprawować opiekę nad pacjentem leczonym nerkozastępczo
- rozpoznaje zaburzenia gospodarki wodno-elektrolitowej, kwasowo-zasadowej, wapniowo-fosforanowej, niedokrwistości na podstawie objawów klinicznych i badań laboratoryjnych
- ocenia ograniczenia fizyczne, psychiczne i społeczne w ostrej i przewlekłej chorobie nerek oraz ich wpływ na pacjenta i jego rodzinę
- przygotowuje pacjenta ze schorzeniami układu moczowego i jego rodzinę/opiekuna do samoopieki w warunkach domowych
- przekazuje wskazówki dietetyczne pacjentom ze schorzeniami nerek, uwzględniając różne okresy choroby
- planuje i realizuje edukację zdrowotną w zakresie prewencji chorób układu moczowego
- udziela wsparcia pacjentowi i jego rodzinie/opiekunowi w chorobach układu moczowego leczonemu zachowawczo i nerkozastępczo
- realizuje indywidualny proces pielęgnowania chorego z cukrzycą i schorzeniami tarczycy z uwzględnieniem zadań pielęgniarskich diagnostycznych, terapeutycznych, profilaktycznych, edukacyjnych i rehabilitacyjnych
- udziela porady i profesjonalnej pomocy w rozwiązywaniu problemów chorego i jego rodziny
- ocenia stopień wyrównania cukrzycy na podstawie wyników badań biochemicznych i klinicznych
- przygotowuje pacjenta do badań diagnostycznych w cukrzycy i w schorzeniach tarczycy
- udziela porad żywieniowych dostosowanych do możliwości i potrzeb pacjenta
- określa należną masę ciała, zapotrzebowanie energetyczne i zapotrzebowanie na wymienniki węglowodanowe, wymienniki białkowo-tłuszczowe
- udziela porady na temat niefarmakologicznych sposobów redukcji masy ciała w przypadku nadwagi i otyłości
- rozpoznaje ostre powikłania cukrzycy oraz stany niewyrównania w chorobach tarczycy i podejmuje odpowiednie działania
- realizuje opiekę pielęgniarską w przebiegu powikłań długotrwałej cukrzycy
- posługuje się glukometrami dostępnymi na rynku, penami, strzykawkami insulinowymi, pompami osobistymi i infuzyjnymi
- dokonuje korekty dawki insuliny krótkodziałającej w szczególnych sytuacjach
- oznacza glikemię, glukozurię, acetonurię i mikroalbuminurię
- ocenia poziom wiedzy pacjenta na temat choroby
- rozpoznaje przyczyny niepowodzeń w samoopiece u pacjentów z cukrzycą i chorobami tarczycy
- monitoruje realizację przez pacjenta z cukrzycą i schorzeniami tarczycy założeń programu edukacyjnego
- prowadzi edukację terapeutyczną z chorym na cukrzycę i choroby tarczycy
- identyfikuje grupy osób o szczególnym ryzyku zachorowania na choroby układu krwiotwórczego;U75:planuje i realizuje edukację zdrowotną w zakresie prewencji chorób układu krwiotwórczego
- motywuje pacjenta do zmiany stylu życia sprzyjającego rozwojowi chorób układu krwiotwórczego
- przygotowuje pacjenta do specjalistycznych badań diagnostycznych w chorobach układu krwiotwórczego wg procedur (biopsja aspiracyjna szpiku, trepanobiopsja, biopsja węzła chłonnego, punkcja lędźwiowa, badanie płynu surowiczego)
- postępuje zgodnie z procedurami, sprawując opiekę nad pacjentem w czasie i po specjalistycznych badaniach diagnostycznych; U79:modyfikuje postępowanie pielęgniarskie w przygotowaniu pacjenta do badań specjalistycznych w sytuacjach nietypowych
- asystuje przy badaniach specjalistycznych
- wykonuje zabiegi lecznicze: upust krwi, plazmaferezę manualną;U82:interpretuje odchylenia od normy wyników badań hematologicznych podstawowych i dodatkowych dla celów planowania opieki nad pacjentem
- posługuje się kwestionariuszami do oceny stopnia zagrożenia następstwami pancytopenii
- wykonuje próbę opaskową
- dobiera skale i potrafi dokonywać oceny stanu wydolności układu krwiotwórczego u pacjenta
- posługuje się narzędziami do oceny: nasilenia bólu, stanu jamy ustnej, ryzyka krwawień, stanu odżywienia organizmu, nasilenia objawów ubocznych chemio- i radioterapii, stopnia pancytopenii
- prowadzi profilaktykę powikłań wynikających z istoty choroby układu krwiotwórczego i stosowanego leczenia
- rozpoznaje stan zagrożenia życia w przebiegu chorób układu krwiotwórczego i udziela pierwszej pomocy
- monitoruje stan pacjenta metodami bezprzyrządowymi i za pomocą aparatury
- sprawuje opiekę nad chorymi w stanach zagrożenia życia w przebiegu chorób układu krwiotwórczego
- przygotowuje pacjenta do podawania leków cytostatycznych różnymi drogami
- przygotowuje pacjenta do samodzielnego podawania leków w warunkach domowych, np. czynników wzrostu układu biało - i czerwonokrwinkowego, Interferonu
- zbiera, analizuje i ocenia zgromadzone informacje pod kątem ich kompletności i przydatności do sformułowania diagnozy pielęgniarskiej u pacjenta z chorobą układu krwiotwórczego
- formułuje diagnozy pielęgniarskie u pacjenta z chorobą układu krwiotwórczego, ustalać plan działań pielęgniarskich, dobiera metody i środki niezbędne do rozwiązania problemów w zależności od indywidualnej sytuacji pacjenta oraz ocenia stopień realizacji celów krótko- i długoterminowych po realizacji planu opieki
- ustala indywidualny program edukacji pacjenta i jego rodziny, uwzględniając: diagnozę edukacyjną, czas, miejsce, metody, środki dydaktyczne oraz metody oceny skuteczności edukacji
- ocenia skutki uboczne stosowanego leczenia hematologicznego
- dobiera właściwe postępowanie w sytuacji występowania skutków ubocznych radio- i chemioterapii; U98:ocenia zapotrzebowanie chorego i jego rodziny na poszczególne rodzaje i zakres wsparcia w chorobie hematologicznej o pomyślnym i niepomyślnym rokowaniu;U99:opracowuje program wsparcia dla pacjenta ze schorzeniem w obrębie układu krwiotwórczego i jego rodziny, realizuje program oraz ocenia jego skuteczność i potrafi modyfikować go w zależności od zmieniającej się sytuacji
- planuje i realizuje edukację zdrowotną w zakresie prewencji chorób reumatycznych
- motywuje pacjenta do zmiany stylu życia sprzyjającego rozwojowi chorób reumatycznych
- wyjaśnia znaczenie eliminacji czynników zewnętrznych wpływających na rozwój chorób reumatycznych oraz zachowań prozdrowotnych sprzyjających zdrowiu (np. wzmacnianie odporności, aktywność fizyczna, racjonalne odżywianie, radzenie sobie ze stresem, charakter pracy i inne)
- przygotowuje pacjenta do specjalistycznych badań diagnostycznych układu kostno- stawowo-mięśniowego wg procedur (badania laboratoryjne –szybkość opadania krwinek czerwonych, czynnik reumatoidalny, przeciwciała: przeciwjądrowe, antyfosfolipidowe, przeciwko cytoplazmie neutrofilów, cyklicznemu cytrulinowemu peptydowi, krioglobuliny, składowe dopełniacza, kompleksy immunologiczne, badania obrazowe –TK, radiogramy, rezonans magnetyczny, scyntygrafia, ultrasonografia, artroskopia, badanie płynu stawowego, badanie neurofizjologiczne, densytometria kości)
- postępuje zgodnie z procedurami, sprawując opiekę nad pacjentem w czasie i po specjalistycznych badaniach i diagnostycznych; U105:modyfikuje postępowanie pielęgniarskie w przygotowaniu pacjenta do badań specjalistycznych w sytuacjach nietypowych
- pobiera materiał do badań laboratoryjnych u chorych z chorobami reumatycznymi
- dokonuje oceny stopnia wydolności czynnościowej do celów opiekuńczych u chorych z chorobami reumatycznymi
- interpretuje wyniki badań laboratoryjnych i innych dla celów opiekuńczych
- posługuje się różnymi narzędziami (np.: skala linearna VAS, kwestionariusz WOMAC osteoarthritis Index, stopnie wydolności czynnościowej) do oceny stanu biopsychospołecznego pacjenta dla celów planowania i modyfikowania planu opieki nad pacjentem
- dokonuje oceny radzenia sobie z chorobą reumatyczną w wymiarze biologicznym, psychicznym i społecznym
- wykonuje podstawowe działania usprawniające
- dobiera skale i dokonuje oceny stanu wydolności układu kostno-stawowo-mięśniowego
- rozpoznaje stan zagrożenia życia w przebiegu chorób układu kostno-stawowo-mięśniowego i udziela pierwszej pomocy
- monitoruje stan pacjenta metodami bezprzyrządowymi i za pomocą aparatury
- sprawuje opiekę nad chorymi w stanach zagrożenia życia w przebiegu chorób układu kostno-stawowo-mięśniowego
- przygotowuje pacjenta do podawania leków biologicznych i przeciwzakrzepowych drogą podskórną, uwzględniając stan pacjenta
- wykonuje zabiegi z zakresu rehabilitacji oddechowej w celu zapobiegania skutkom unieruchomienia u pacjenta długo unieruchomionego (drenaż ułożeniowy, wibracja klatki piersiowej, sprężynowanie klatki piersiowej, oklepywanie) i toaletę drzewa oskrzelowego w celu profilaktyki ze strony układu oddechowego
- zbiera, analizuje i ocenia zgromadzone informacje pod kątem ich kompletności i przydatności do sformułowania diagnozy pielęgniarskiej u pacjenta z chorobą reumatyczną
- ustala plan działań pielęgniarskich, realizuje go oraz ocenia stopień realizacji celów krótko- i długoterminowych po realizacji planu opieki
- opracowuje test do oceny poziomu wiedzy i umiejętności pacjenta z chorobą reumatyczną
- ustala indywidualny program edukacji, uwzględniając: czas, miejsce, właściwy dobór metod i środków dydaktycznych oraz metod oceny skuteczności edukacji
- przygotowuje pomoce dydaktyczne do edukacji pacjenta z chorobą reumatyczną
- dobiera i stosuje właściwe metody do sprawdzenia skuteczności edukacji pacjenta z chorobą reumatyczną i jego rodziny
- wykorzystuje techniki badania podmiotowego i przedmiotowego pacjenta do oceny funkcji ośrodkowego i obwodowego układu nerwowego dla celów opieki pielęgniarskiej
- ocenia kompleksowo wydolność funkcjonalną pacjenta neurologicznego z wykorzystaniem pakietu skal/kwestionariuszy i interpretuje wyniki w kontekście pogłębionej analizy sytuacji zdrowotnej pacjenta
- rozpoznaje i interpretuje zmiany stanu neurologicznego pacjenta, ze zwróceniem uwagi na ich genezę
- udziela wskazówek pacjentowi i jego rodzinie, dostosowując środki i metody edukacyjne do możliwości pacjenta, w zakresie racjonalnego odżywiania, aktywności fizycznej, zwalczania używek, radzenia sobie z nadmiernym obciążeniem czynnikami naporowymi, uroinfekcji, odleżyn, odparzeń, przykurczów
- formułuje diagnozy pielęgniarskie pacjentów ze schorzeniami układu nerwowego i planuje opiekę pielęgniarską oraz oceniać jej wyniki
- przygotowuje chorego do specjalistycznych inwazyjnych i nieinwazyjnych badań diagnostycznych
- potrafi zastosować wyroby medyczne, sprzęt usprawniający i ułatwiający poruszanie się pacjentowi odpowiednio do jego wydolności
- wskazuje choremu możliwości zaopatrzenia w wyroby medyczne i sprzęt ortopedyczny ze środków publicznych
- rozpoznaje deficyty w samoopiece u pacjentów w wieku podeszłym
- omawia wyniki uzyskane w poszczególnych skal ach w całościowej ocenie geriatrycznej (COG)
- konstrułuje plan opieki dla pacjenta w podeszłym wieku z uwzględnieniem sprawności funkcjonalnej
- zbiera i analizuje informacje o pacjencie w celu diagnozowania problemów zdrowotnych chorego w terminalnej fazie choroby
- współpracuje w zespole wielodyscyplinarnym prowadzącym opiekę paliatywną
- rozpoznaje i rozwiązuje problemy pielęgnacyjne pacjenta paliatywnego
- planuje i modyfikuje przebieg opieki pielęgniarskiej w zależności od stanu chorego w terminalnej fazie choroby
- nawiązuje i utrzymuje kontakt z pacjentem i jego rodziną, także z chorym umierającym
- rozpoznaje potencjalnie odwracalne stany pogarszające jakość życia chorego paliatywnego oraz podejmuje działania mające na celu poprawę stanu chorego, ze szczególnym uwzględnieniem postępowania w bólu przewlekłym
- udziela choremu i jego rodzinie wskazówek pielęgnacyjnych, dostosowując środki i metody edukacyjne do możliwości pacjenta
- potrafi sprawować opiekę nad chorymi umierającymi
- prowadzi edukację pacjentów i ich rodzin w zakresie: farmakoterapii (zasady przyjmowania zaleconych leków, działanie terapeutyczne oraz podstawowe objawy niepożądane stosowanych leków); postępowania dietetycznego; aktywności fizycznej; postępowania w sytuacji wystąpienia dokuczliwych objawów
Kompetencje społeczne
Absolwent gotowy jest do:
- szanowania godności i autonomii pacjenta bez względu na jego wiek, płeć, niepełnosprawność, orientację seksualną oraz pochodzenie narodowe i etniczne
- rozwijania współpracy z pacjentem, jego rodziną i członkami zespołu opieki zdrowotnej
- krytycznej analizy swojej wiedzy i umiejętności oraz planowania własnego rozwoju
- przestrzegania karty praw pacjenta oraz kodeksu etyki zawodu pielęgniarki i norm ogólnospołecznych
- ponoszenia odpowiedzialności za wykonywane działania w ramach aktywności zawodowej
- przestrzegania tajemnicy zawodowej
- przestrzegania praw pacjenta
- wykazywania odpowiedzialności za wykonane świadczenia zdrowotne
- współpracy z członkami zespołu opieki zdrowotnej, zachowując zasady etyki zawodowej i własne kompetencje
- omawiania zadań z innymi członkami zespołu opieki zdrowotnej celem zapewnienia choremu kompleksowej opieki
- systematycznego wzbogacania swojej wiedzy zawodowej i umiejętności w poprawie jakości opieki pielęgniarskiej
Edukator w cukrzycy
Charakterystyka
Adresaci: pielęgniarki, położne posiadające prawo wykonywania zawodu
Program kursu obejmuje między innymi zajęcia z zakresu:
- epidemiologii i podstaw klinicznych w cukrzycy
- psychospołecznych i organizacyjnych aspektów cukrzycy
- dydaktyki medycznej i zasad komunikacji z pacjentem i rodziną
- edukacji zdrowotnej i terapeutycznej w cukrzycy
Czas trwania kursu: do 3 miesięcy
Liczba godzin: 160
- zajęcia teoretyczne: 96 (wykłady, ćwiczenia, seminarium)
- zajęcia praktyczne: 64 (staż na oddziale diabetologicznym dla dorosłych, dla dzieci, w poradni diabetologicznej dla kobiet w ciąży)
Wymagane dokumenty:
- kwestionariusz osobowy
- kserokopia prawa wykonywania zawodu pielęgniarki lub położnej
Termin składania dokumentów: nabór ciągły
Kryteria przyjęć: kolejność zgłoszeń
Liczba miejsc:
- nielimitowana
- kurs zostanie uruchomiony przy minimalnej liczbie 25 osób
Opłata za kurs: 650 zł
Kurs kończy się egzaminem
Efekty doskonalenia: przygotowanie do koordynowania i prowadzenia działań z zakresu edukacji wśród osób chorych na cukrzycę (dzieci, dorosłych, kobiet w ciąży)
Kontakt: Instytut Zdrowia, ul. Kościuszki 2G, 33-300 Nowy Sącz
Tel.: 18 547-56-60, e-mail: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.
Efekty kształcenia
Zakładane efekty kształcenia w kategoriach wiedzy, umiejętności, kompetencji społecznych
Wiedza
Absolwent:
- analizuje dane epidemiologiczne dotyczące cukrzycy u dzieci, dorosłych i kobiet w ciąży
- przedstawia etiologiczną klasyfikację cukrzycy
- wymienia kryteria wykonywania badań w kierunku cukrzycy u osób dorosłych i dzieci bez objawów klinicznych choroby
- wymienia kryteria rozpoznawania cukrzycy i stanów przedcukrzycowych
- charakteryzuje poszczególne typy cukrzycy
- różnicuje objawy cukrzycy
- przedstawia wartości docelowe leczenia cukrzycy
- omawia psychologiczne czynniki wpływające na przestrzeganie zaleceń przez chorych na cukrzycę
- wymienia metody i zakres oceny stanu psychicznego chorego
- charakteryzuje emocjonalne reakcje na chorobę
- analizuje wpływ osobowości chorych na odbiór działań edukacyjnych
- klasyfikuje czynniki obiektywne i subiektywne wpływające na jakość życia chorych na cukrzycę
- określa czynniki wpływające na koszty pośrednie i bezpośrednie leczenia cukrzycy
- omawia strukturę organizacyjną opieki nad pacjentem z cukrzycą i wskaźniki oceny jakości diabetologicznej
- kategoryzuje organizacje, stowarzyszenia i towarzystwa istotne w opiece diabetologicznej
- przedstawia społeczne konsekwencje cukrzycy
- omawia prawa i obowiązki pracodawcy wobec pracownika i pracownika chorego na cukrzycę
- przedstawia możliwości doskonalenia zawodowego pielęgniarek i położnych w zakresie sprawowania opieki diabetologicznej
- wyjaśnia zalecenia wynikające z Deklaracji z St. Vincent i założenia Narodowego Programu Zdrowia
- różnicuje pojęcia edukacji terapeutycznej i edukacji zdrowotnej
- określa cele edukacji terapeutycznej (strategiczne i szczegółowe)przedstawia aspekty relacji pacjent –pielęgniarka/położna
- analizuje problemy komunikacji z pacjentem chorym na cukrzycę i jego rodziną/opiekunami
- klasyfikuje cele nauczania w oparciu o taksonomię celów
- charakteryzuje metody dydaktyczne, formy organizacyjne i środki dydaktyczne
- ocenia przydatność poszczególnych rodzajów środków dydaktycznych z uwzględnieniem celów i adresatów edukacji
- omawia proces zapamiętywania i przyswajania wiedzy
- klasyfikuje sposoby i narzędzia oceny wiedzy chorych na cukrzycę
- omawia zasady organizacji procesu kształcenia
- przedstawia formy organizacyjne procesu kształcenia
- omawia korzyści wynikające z edukacji terapeutycznej chorego na cukrzycę
- uzasadnia potrzebę powołania zespołu edukacyjnego w leczeniu chorego na cukrzycę
- wyjaśnia zakres współpracy poszczególnych członków zespołu edukacyjnego
- określa uwarunkowania edukacji terapeutycznej
- różnicuje programy edukacji formalnej i nieformalnej
- wskazuje cele i znaczenie edukacji na każdym etapie rozwoju choroby i wobec grup ryzyka cukrzycy w stosunku do dzieci, młodzieży, osób dorosłych, rodzin i opiekunów
- omawia rolę pielęgniarki/położnej w kształtowaniu postaw prozdrowotnych u pacjentów z cukrzycą
- ocenia możliwości zastosowania poszczególnych modeli edukacji zdrowotnej w kształtowaniu postaw prozdrowotnych u chorych na cukrzycę i ich rodzin
- omawia podstawowe zasady żywienia w cukrzycy, uwzględniając skład posiłków, indeks i ładunek glikemiczny, wymienniki węglowodanowe, białkowo-tłuszczowe oraz kaloryczność posiłków
- charakteryzuje różne modele insulinoterapii za pomocą penów i osobistej pompy insulinowej
- omawia zasady ustalania zapotrzebowania na insulinę bazalną i okołoposiłkową w funkcjonalnej insulinoterapii
- charakteryzuje doustne preparaty hipoglikemizujące i antyhiperglikemiczne
- wymienia działania uboczne doustnych preparatów hipoglikemizujących i antyhiperglikemicznych
- różnicuje ostre i przewlekłe powikłania cukrzycy
- omawia profilaktykę schorzeń stóp i paznokci
- omawia czynniki wpływające na „chwiejny” przebieg cukrzycy
- wyjaśnia przyczyny otyłości
- przedstawia konsekwencje zdrowotne otyłości oraz korzyści wynikające z normalizacji masy ciała
- omawia problem otyłości w Polsce
- analizuje sposoby normalizacji masy ciała
- omawia zasady postępowania wobec osoby z cukrzycą i towarzyszącą chorobą autoimmunologiczną i infekcyjną
- przedstawia zasady przygotowania do zabiegu operacyjnego chorego na cukrzycę
- omawia zasady opieki okołooperacyjnej u chorych z cukrzycą
- wymienia problemy pacjenta z cukrzycą związane z uzależnieniami
- wymienia wskazania i przeciwwskazania do szczepień ochronnych u chorego na cukrzycę
- przedstawia sposoby postępowania w sytuacjach szczególnych, np. związanych z podróżą
- omawia metody planowania rodziny dla kobiet z cukrzycą w okresie przedkoncepcyjnym
- charakteryzuje skutki metaboliczne działania stresu w przypadku chorego z cukrzycą
- określa specyfikę opieki nad osobami starszymi chorymi na cukrzycę
- wymienia aspekty prawne dotyczące pacjentów chorych na cukrzycę oraz ich opiekunów
Umiejętności
Absolwent:
- współpracuje z zespołem lekarskim w celu wyłonienia grup szczególnego ryzyka zachorowania na cukrzycę
- planuje działania profilaktyczne w celu ograniczania środowiskowych czynników ryzyka cukrzycy
- planuje interwencje pielęgniarskie w zależności od typu cukrzycy
- ocenia stopień wyrównania cukrzycy na podstawie wyników badań biochemicznych i klinicznych
- współuczestniczy w ocenie skuteczności leczenia cukrzycy
- motywuje do radzenia sobie z chorobą i współpracy w procesie leczenia
- wskazuje akty prawne regulujące możliwości uzyskania prawa jazdy przez osoby chore na cukrzycę
- ocenia jakość życia wg wystandaryzowanych kwestionariuszy ogólnych i swoistych dla cukrzycy
- wskazuje placówki udzielające świadczeń i pomocy społecznej osobom ubogim chorym na cukrzycę oraz stowarzyszenia chorych na cukrzycę
- wdraża standardy i procedury pielęgniarskiej/położniczej praktyki zawodowej w opiece nad pacjentem chorym na cukrzycę
- motywuje do radzenia sobie z chorobą i współpracy w procesie leczenia
- stosuje werbalne i pozawerbalne metody komunikacji z chorym na cukrzycę, dorosłym, dzieckiem i kobietą w ciąży
- demonstruje metody zwiększające efektywność edukacji
- formułuje cele kształcenia (ogólne i szczegółowe)opracowuje strukturę programową planu edukacji
- przygotowuje konspekt do edukacji
- dostosowuje zakres treści, formy i metody do indywidualnej sytuacji chorego i własnych doświadczeń
- proponuje wykorzystanie różnych środków dydaktycznych dla podniesienia atrakcyjności zajęć oraz zwiększenia skuteczności stosowanych metod
- posługuje się narzędziami do oceny efektów pracy edukacyjnej
- ocenia zalety i wady poszczególnych form i metod edukacji
- ustala kryteria doboru grup do edukacji
- stosuje metody zwiększające motywację i aktywność chorych
- udziela porad żywieniowych dostosowanych do możliwości i potrzeb pacjenta
- monitoruje leczenie żywieniowe
- stosuje zalecenia epidemiologiczne w zakresie samokontroli glikemii oraz insulinoterapii
- udziela wskazówek dotyczących właściwego doboru rodzaju oraz intensywności i czasu trwania wysiłku fizycznego
- przygotowuje chorego do postępowania w czasie nieplanowanego i długotrwałego wysiłku fizycznego
- naucza chorego i jego rodzinę (opiekunów) oznaczać stężenie glukozy we krwi, ciał ketonowych we krwi i w moczu
- przygotowuje chorego i jego rodzinę do skutecznej samokontroli i samoopieki
- analizuje dzienniczek samokontroli i wspólnie z chorym rozwiązuje jego problemy zdrowotne
- dokonuje różnicowania śpiączki hipoglikemicznej i ketonowej
- udziela pierwszej pomocy pacjentowi w stanie hipoglikemii i hiperglikemii
- przygotowuje chorego i jego rodzinę (opiekunów) do rozpoznawania objawów i stanów zagrożenia życia występujących w cukrzycy i udziela wskazówek dotyczących postępowania w przypadku ich pojawienia się
- dobiera metody edukacji w zależności od wystąpienia przewlekłych powikłań cukrzycy
- prowadzi edukację chorego w zakresie zapobiegania przewlekłym powikłaniom cukrzycy
- przygotowuje pacjenta do samodzielnej pielęgnacji stóp w warunkach domowych
- określa należną masę ciała i proponuje metody jej osiągnięcia
- udziela choremu wskazówek w zakresie diety oraz aktywności fizycznej, ze względu na zmiany związane z zabiegiem operacyjnym
- interpretuje testy diagnostyczne i przesiewowe w kierunku rozpoznania cukrzycy u kobiet ciężarnych
- prowadzi edukację kobiety ciężarnej z cukrzycą przedciążową oraz z cukrzycą ciążową
- wskazuje pacjentkom placówki zajmujące się opieką diabetologiczną nad kobietą ciężarną z cukrzycą
- analizuje potrzeby edukacyjno-zdrowotne w odniesieniu do osób starszych chorych na cukrzycę z uwzględnieniem poziomu intelektualnego, warunków ekonomicznych, stylu życia i metod leczenia
- komunikuje się z osobą chorą i jej opiekunami w momencie rozpoznania cukrzycy oraz w trakcie jej trwania
- motywuje chorego do samokontroli i samoopieki
- udziela informacji o możliwości skorzystania z pomocy specjalistów (psycholog, psychiatra) u osób z problemami psychologicznymi
- wspomaga rodzinę chorego we wszystkich działaniach związanych z samokontrolą i samoopieką w cukrzycy
Kompetencje społeczne
Absolwent jest gotowy do:
- akceptacji obowiązujących standardów opieki pielęgniarskiej
- podejmowania dyskusji w zespole terapeutycznym
- stałej aktualizacji wiedzy na temat możliwości profilaktyki cukrzycy
- systematycznego podnoszenia swoich kwalifikacji zawodowych
- doceniania samodzielnego poszerzania wiedzy i umiejętności z dziedziny dydaktyki medycznej
- podjęcia pracy samodzielnie oraz w zespole
- szanowania godności i autonomii chorego
- wykazania kreatywności w poszukiwaniu nowych rozwiązań
- przestrzegania zasad poufności w relacjach z pacjentem
- współpracy z samorządami lokalnymi, organizacjami społecznymi, grupami wsparcia i samopomocy
Komunikowanie interpersonalne w pielęgniarstwie
Charakterystyka
Adresaci: pielęgniarki, położne posiadające prawo wykonywania zawodu
Program kursu obejmuje między innymi zajęcia z zakresu:
- treningu interpersonalnego
- treningu umiejętności społecznych
- teoretycznych podstaw komunikowania interpersonalnego
- komunikacji terapeutycznej z pacjentem oraz z zespołem terapeutycznym
- superwizji klinicznej w pielęgniarstwie
Czas trwania kursu: do 3 miesięcy
Liczba godzin: 100
- zajęcia teoretyczne: 15 (wykłady)
- zajęcia praktyczne: 85 (warsztaty, treningi)
Wymagane dokumenty:
- kwestionariusz osobowy
- kserokopia prawa wykonywania zawodu pielęgniarki lub położnej
Termin składania dokumentów: nabór ciągły
Kryteria przyjęć: kolejność zgłoszeń
Liczba miejsc:
- nielimitowana
- kurs zostanie uruchomiony przy minimalnej liczbie 25 osób
Opłata za kurs: 650 zł
Kurs kończy się egzaminem
Efekty doskonalenia: przygotowanie do efektywnego komunikowania się z pacjentem, rodziną i zespołem terapeutycznym, organizowanie grup wsparcia, edukowanie pacjenta i rodziny w zakresie współpracy w czasie leczenia, kierowanie pacjenta do specjalisty w sytuacji zdrowotnej wymagającej konsultacji
Kontakt: Instytut Zdrowia, ul. Kościuszki 2G, 33-300 Nowy Sącz
Tel.: 18 547-56-60, e-mail: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.
Efekty kształcenia
Zakładane efekty kształcenia w kategoriach wiedzy, umiejętności, kompetencji społecznych
Wiedza
Absolwent:
- posiada wiedzę pozwalającą otwarcie i bez lęku społecznego zabierać głos na forum grupy
- scharakteryzuje własne pokłady kreatywności w sytuacjach interpersonalnych
- dysponuje wiedzą na temat doświadczania w kontekście wykonywanych ćwiczeń oraz postrzeganych zjawisk komunikacyjnych
- wymienia cechy twórczego rozpoznawania problemów
- scharakteryzuje przejawy zaufania w grupie i zgodności grupy
- określi zasady uważnego słuchania siebie i innych
- wymieni zniekształcenia w procesie przekazywania informacji
- posiada wiedzę na temat własnych uczuć i emocji
- omówi sposoby radzenia sobie ze strachem i lękiem w relacjach międzyludzkich
- posiada wiedzę na temat emocji
- charakteryzuje różnice w sposobach ich odczuwania oraz sposobach ekspresji emocjonalnej
- wyjaśnia ich wpływ na zachowania ludzi w grupach
- określa powody, dla których umiejętność kontroli emocjonalnej potrzebna jest w praktyce klinicznej
- charakteryzuje teoretyczne koncepcje komunikowania interpersonalnego
- opisuje przebieg procesu komunikowania w relacji pielęgniarka, położna -pacjent
- scharakteryzuje komunikowanie jedno- i dwustronne w pielęgniarstwie
- wymieni sygnały komunikacyjne (werbalne i niewerbalne)
- określi cele komunikowania się w pielęgniarstwie
- scharakteryzuje rodzaje stylów komunikowania interpersonalnego
- scharakteryzuje zakłócenia i bariery w komunikacji interpersonalnej
- wyjaśni pojęcia: przeniesienie i przeciwprzeniesienie w komunikacji interpersonalnej
- scharakteryzuje relacje interpersonalne w pielęgniarstwie z zastosowaniem teorii i pojęć Analizy Transakcyjnej
- zróżnicuje paternalistyczny i partnerski styl komunikowania się z pacjentami w instytucjach ochrony zdrowia
- wyjaśni pojęcie komunikacji terapeutycznej
- omówi zasadnicze aspekty komunikacji terapeutycznej
- scharakteryzuje ważne umiejętności interpersonalne w komunikacji terapeutycznej
- wymieni czynniki zakłócające powstawanie komunikacji terapeutycznej
- scharakteryzuje różne techniki terapeutyczne
- wymieni zasady budowania komunikacji terapeutycznej z pacjentem
- scharakteryzuje uczucia i emocje swoje i pacjenta powstałe w komunikacji terapeutycznej
- wymieni sposoby rozwiązywania sytuacji trudnych
- opisze mechanizm przepływu informacji w instytucji ochrony zdrowia o hierarchicznej strukturze organizacyjnej
- scharakteryzuje znaczenie grupy Balinta w komunikacji terapeutycznej
- posiada wiedzę dotyczącą schematu rozmowy, omówi jej etapy
- określi specyfikę jednoznacznej komunikacji, w tym specyfikę zadawania pytań
- scharakteryzuje komunikaty niewerbalne zarówno własne, jak i pacjenta oraz jego rodziny (np. kontakt wzrokowy, gesty, mimika twarzy, postawa) i reaguje na nie odpowiednio
- ocenia własne stereotypy i uprzedzenia społeczne oraz jest świadom, że własne działania są uwarunkowane osobistym doświadczeniem, obecną sytuacją, posiadaną wiedzą i własnymi korzyściami
- omawia zasady odpowiedzialnego wykorzystywania autorytetu i wpływu
- charakteryzuje cele i zadania zespołu terapeutycznego
- przedstawia zadania pielęgniarki, położnej w strukturach zespołu terapeutycznego
- charakteryzuje modele przepływu informacji w zespole
- zna podstawy prawne komunikowania się w zespole terapeutycznym
- przedstawia specyfikę funkcjonowania zespołu terapeutycznego jako grupy zadaniowej
- wyjaśnia reguły asertywnego porozumiewania się w zespole terapeutycznym
- omawia zakłócenia komunikacyjne w pracy zespołu terapeutycznego, wyjaśnia sposoby rozwiązywania konfliktów w zespole
- zdefiniuje superwizję kliniczną w pielęgniarstwie
- określi cele superwizji klinicznej i zasady korzystania z niej
- omówi przebieg własnego procesu komunikacji terapeutycznej w relacji z wybranym pacjentem (studium przypadku)
- scharakteryzuje osobiste zasoby i deficyty w zakresie komunikowania się z pacjentami, ich rodzinami i z zespołem terapeutycznym
- określi osobiste możliwości uzyskiwania i udzielania innym kolegialnego wsparcia zawodowego w ramach superwizji klinicznej
Umiejętności
Absolwent:
- otwarcie i bez lęku społecznego zabiera głos na forum grupy
- otwiera się na uczestników zajęć
- uruchamia własne pokłady kreatywności w sytuacjach dydaktycznych
- ma poczucie przynależności do grupy szkoleniowej
- otwarcie mówi o swoim aktualnym doświadczaniu w kontekście wykonywanych ćwiczeń oraz formułujeć hipotezy na temat postrzeganych zjawisk komunikacyjnych
- mówi o swoich uczuciach w związku z aktualną sytuacją
- twórczo rozwiązuje problemy
- przejawia zaufanie w grupie
- uważnie słucha siebie i innych
- rozpoznaje zniekształcenia w procesie przekazywania informacji
- wyraża swoje uczucia, emocje
- wykorzystuje swoje mocne strony
- stosuje różne sposoby radzenia sobie ze strachem i lękiem w relacjach międzyludzkich
- prowadzi trudne rozmowy
- udziela informacji zgodnie z zasadami
- rozpoznaje własne emocje
- rozmawia z członkami rodziny pacjenta na temat odczuwanych przez nich emocji
- skłania partnerów interakcji do zachowań wyrażających empatię
- rozpoznaje sygnały komunikacyjne (werbalne i niewerbalne) oraz ich znaczenie w pielęgnowaniu człowieka
- stawia cele komunikowania się w pielęgniarstwie
- rozpoznaje rodzaje stylów komunikowania interpersonalnego
- stosuje style komunikacyjne: allocentryczny i partnerski w opiece nad pacjentem oraz z rodzinami
- rozpoznaje zakłócenia i bariery komunikacyjne występujące w pielęgnowaniu człowieka
- zdiagnozuje zjawisko przeniesienia i przeciwprzeniesienia w komunikowaniu interpersonalnym
- zastosuje w komunikacji interpersonalnej w pielęgniarstwie teorie i pojęcia Analizy Transakcyjnej
- rozpozna paternalistyczny i partnerski styl komunikowania się z pacjentami w instytucjach ochrony zdrowia
- nawiązuje komunikację terapeutyczną z pacjentem
- będzie otwartym, empatycznym, autentycznym i asertywnym w komunikacji terapeutycznej
- rozpozna czynniki zakłócające w komunikacji terapeutycznej
- stosuje różne techniki terapeutyczne
- rozpoznaje uczucia i emocje swoje i pacjenta powstałe w komunikacji terapeutycznej
- stosuje różne sposoby rozwiązywania sytuacji trudnych
- dostosowuje swoje umiejętności komunikacyjne do poziomu rozumienia i języka rodziny pacjenta, unikając żargonu
- w odpowiedni sposób zadaje pytania
- zapobiega konfliktom
- przekazuje pacjentowi informacje (ustnie, pisemnie, w formie elektronicznej lub przez telefon) w sposób pełny, zrozumiały, w odpowiednim momencie i zgodnie z obowiązującymi regulacjami prawnymi
- stosuje różnego typu pytania (np. pytania otwarte, zamknięte i ukierunkowane) odpowiednio do sytuacji
- dostrzega i szanuje indywidualność, subiektywne spojrzenie, zróżnicowane opinie członków zespołu terapeutycznego oraz specjalistyczne kompetencje poszczególnych pracowników opieki medycznej
- tworzy pozytywną atmosferę w pracy
- wspiera i integruje członków zespołu terapeutycznego
- stosuje zasady przekazywania informacji zwrotnej
- przekazuje informacje zwrotne członkom zespołu terapeutycznego w odpowiedni sposób
- rozwiązuje konflikty
- prowadzi konstruktywne negocjacje w zespole terapeutycznym
- przyjmuje, wyjaśnia i analizuje własną rolę i zakres kompetencji w zespole terapeutycznym
- rozpoznaje rolę własnej profesji w zespole terapeutycznym
- wykorzystuje własny potencjał jako członka zespołu terapeutycznego oraz wyraża chęć i możliwości pracy z innymi
- rozpoznaje czynniki wspomagające i utrudniające pracę zespołową
- korzysta z superwizji klinicznej
- analizuje przebieg własnego procesu komunikowania terapeutycznego w relacji z wybranym pacjentem (studium przypadku)
- dokonuje oceny osobistych zasobów i deficytów w zakresie komunikowania się z pacjentem, jego rodziną oraz z zespołem terapeutycznym
- wykorzystuje osobiste możliwości uzyskiwania i udzielania innym kolegialnego wsparcia zawodowego w ramach superwizji klinicznej
- dokonuje autooceny wielkości zmiany w zakresie umiejętności komunikowania się w relacjach zawodowych
Kompetencje społeczne
Absolwent jest gotowy do:
- zachowania krytycyzmu
- analizy własnego zachowania
- okazania szacunku i empatii wobec osób w procesie komunikowania
- wykazania postawy nacechowanej otwartością na przejawy odmienności w zachowaniu ludzi, wyrażającą się z jednej strony w zrozumieniu tych odmienności, a z drugiej – w ich poszanowaniu
- przestrzegania tajemnicy zawodowej
- respektowania prawa pacjenta
- wykazania postawy etycznej
- zachowywania się asertywnie
- poszukania i dokonania syntezy istotnych informacji z innych źródeł (np. od rodziny pacjenta, opiekunów i innych profesjonalistów) w razie potrzeby
- efektywnej pracy mimo własnych reakcji emocjonalnych, jeśli wymaga tego sytuacja (np. stopień cierpienia pacjenta, wymagający pacjent/ jego rodzina)
- odpowiedniego odnoszenia się do błędów popełnianych przez siebie i innych (np. powstrzymuje się od wskazywania winnych) podczas poszukiwania rozwiązań i pomocy oraz podstawowych zasad powstawania kolejnych błędów (np. lekceważenie informacji lub potrzeb rodziny pacjenta, nieadekwatna komunikacja)
- poszanowania godności i autonomii członków zespołu terapeutycznego
- współpracy z członkami zespołu terapeutycznego, zachowując zasady etyki zawodowej i własne kompetencje
- wykazywania świadomości własnych emocji
Leczenie ran (dla pielęgniarek)
Charakterystyka
Adresaci: pielęgniarki posiadające prawo wykonywania zawodu
Program kursu obejmuje między innymi zajęcia z zakresu:
- patofizjologii i leczenia ran
- zakażenia ran
- odleżyn i ran nowotworowych
- owrzodzenia kończyn dolnych
- zespołu stopy cukrzycowej
Czas trwania kursu: od 4 do 6 miesięcy
Liczba godzin: 200
- zajęcia teoretyczne: 80 (wykłady, ćwiczenia)
- zajęcia praktyczne: 120 (staż w ambulatorium chirurgii ogólnej lub urazowej oraz na oddziałach szpitalnych: ratunkowym, neurologii lub intensywnej opieki medycznej lub geriatrycznym lub opieki paliatywnej, a także w poradni chorób naczyń lub leczenia owrzodzeń żylnych lub chirurgii naczyniowej lub poradni stopy cukrzycowej)
Wymagane dokumenty:
- kwestionariusz osobowy
- kserokopia prawa wykonywania zawodu pielęgniarki
Termin składania dokumentów: nabór ciągły
Kryteria przyjęć: kolejność zgłoszeń
Liczba miejsc:
- nielimitowana
- kurs zostanie uruchomiony przy minimalnej liczbie 25 osób
Opłata za kurs: 800 zł
Kurs kończy się egzaminem
Efekty doskonalenia: pielęgniarka w wyniku ukończenia kursu jest uprawniona do:
- planowania i realizacji działań w profilaktyce odleżyn i owrzodzeń
- opatrywania ran odleżynowych do III stopnia włącznie
- pobierania materiału z rany do badania bakteriologicznego
- stosowania kompresjoterapii w leczeniu ran
- usuwania szwów z rany
- prowadzenia edukacji chorego i rodziny w zakresie profilaktyki leczenia ran przewlekłych
Kontakt: Instytut Zdrowia, ul. Kościuszki 2G, 33-300 Nowy Sącz
Tel.: 18 547-56-60, e-mail: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.
Efekty kształcenia
Zakładane efekty kształcenia w kategoriach wiedzy, umiejętności, kompetencji społecznych
Wiedza
Absolwent:
- omawia wpływ czynników egzogennych i endogennych w zaburzeniu integralności skóry
- charakteryzuje rany pod względem ich rozległości, głębokości oraz stopnia zainfekowania
- wyjaśnia patofizjologię zmian w ranie ostrej i przewlekłej
- omawia reakcje organizmu na ranę
- wymienia fazy gojenia się rany
- wskazuje czynniki wpływające na przebieg gojenia się rany
- omawia sposoby gojenia się ran
- przedstawia zasady oceny rany pod względem klinicznym, radiologicznym, biochemicznym i bakteriologicznym
- wymienia zasady postępowania z raną czystą, zanieczyszczoną i zakażoną
- wyjaśnia celowość leczenia antybiotykami chorego z raną przewlekłą
- omawia zasady postępowania z raną szczególnego rodzaju
- omawia postępowanie w przypadku ran zagrażających życiu chorego
- wskazuje rolę surowic i szczepionek w leczeniu ran
- omawia możliwe powikłania w leczeniu ran
- wyjaśnia patofizjologię bólu związanego z raną
- wymienia metody leczenia bólu
- wskazuje podstawy prawne regulujące kompetencje pielęgniarki w zakresie leczenia ran
- wymienia możliwości refundacji wyrobów medycznych i sprzętu w leczeniu ran przewlekłych
- omawia prawa chorego z raną przewlekłą
- wskazuje wartości i powinności pielęgniarki wynikające z etyki zawodowej w odniesieniu do chorego z raną przewlekłą
- omawia rodzaje drobnoustrojów i ich udział w powstaniu zakażenia rany
- charakteryzuje źródła zakażenia ran
- omawia zasady postępowania w profilaktyce zakażenia ran
- wskazuje rolę pielęgniarki w profilaktyce zakażenia rany
- omawia zasady leczenia ran zakażonych
- charakteryzuje powikłania zakażenia rany
- charakteryzuje znaczenie biofilmu w ranach przewlekłych
- definiuje ranę odleżynową
- charakteryzuje czynniki ryzyka odleżyn
- omawia metabolizm komórki w sytuacji ucisku
- zróżnicuje ucisk, siłę kompresji i siły ścinające jako przyczyny odleżyn
- charakteryzuje udogodnienia zmniejszające ucisk chorego
- omawia zasady postępowania w profilaktyce odleżyn
- charakteryzuje odleżynę w zależności od typu
- omawia kryteria doboru nowoczesnego opatrunku w zależności od stopnia odleżyny
- charakteryzuje ranę odleżynową w przebiegu choroby nowotworowej
- omawia zasady leczenia ogólnego i miejscowego odleżyn
- omawia przyczyny niewydolności żylnej
- wskazuje metody klasyfikacji przewlekłej niewydolności żylnej
- charakteryzuje metody diagnostyki w przewlekłej niewydolności żylnej
- omawia czynniki ryzyka choroby zakrzepowo-zatorowej
- omawia metody diagnostyki zakrzepicy żylnej
- wyjaśnia zasady podawania heparyny
- charakteryzuje czynniki ryzyka owrzodzenia goleni
- charakteryzuje rodzaje owrzodzenia goleni
- omawia zasady leczenia owrzodzeń goleni
- wyjaśnia zasady profilaktyki chorób naczyń, powikłań i nawrotów owrzodzeń
- wymienia zdrowotne i psychospołeczne konsekwencje przewlekłych owrzodzeń żylnych
- charakteryzuje interdyscyplinarny i kompleksowy charakter opieki nad chorym z przewlekłym owrzodzeniem goleni
- charakteryzuje zaburzenia krążenia obwodowego w cukrzycy
- omawia czynniki predysponujące do wystąpienia zespołu stopy cukrzycowej
- wymienia metody diagnostyczne w zespole stopy cukrzycowej
- omawia metody klasyfikacji zespołu stopy cukrzycowej
- charakteryzuje działania w profilaktyce zespołu stopy cukrzycowej
- omawia metody leczenia zespołu stopy cukrzycowej
- omawia możliwe powikłania w zespole stopy cukrzycowej
Umiejętności
Absolwent:
- rozpoznaje czynniki zaburzające integralność skóry
- dokonuje podziału ran ze względu na czynnik powstania, rodzaj rany, w tym głębokość oraz stopień czystości
- zaopatruje ranę w ramach pomocy doraźnej
- ocenia proces gojenia się rany
- dobiera środki do oczyszczenia rany
- przygotowuje sprzęt do zaopatrzenia rany
- usuwać szwy z rany
- przygotowuje chorego do znieczulenia
- ocenia ból u chorego z raną
- rozpoznaje powikłania rany
- podaje surowicę lub szczepionkę u chorego z raną
- przygotowuje chorego z raną do transportu
- dobiera nici chirurgiczne do rodzaju rany
- rozpoznaje powikłania znieczulenia u chorego z raną
- dobiera sposób zaopatrywania ran ostrych, przewlekłych
- wykonuje klejenie rany
- ocenia wpływ rany przewlekłej i hospitalizacji na stan fizyczny, psychiczny i funkcjonowanie społeczne chorego
- udziela wsparcia społecznego choremu z raną przewlekłą i jego rodzinie
- przygotowuje chorego i jego rodzinę do profilaktyki i opieki nad raną przewlekłą
- wskazuje choremu możliwości zaopatrzenia w wyroby medyczne i sprzęt w profilaktyce i leczeniu ran przewlekłych ze środków publicznych
- wskazuje choremu i jego rodzinie możliwości diagnostyki i leczenia specjalistycznego
- ocenia ryzyko zakażenia rany
- rozpoznaje ranę zakażoną
- pobiera i przesyła materiał z rany do badania bakteriologicznego
- stosuje zasady w profilaktyce zakażeń
- prawidłowo postępuje z materiałem zakażonym i bielizną chorego z raną zakażoną
- stosuje system izolacji chorych z raną zakażoną
- stosuje środki ochrony osobistej przed zakażeniami
- rozpoznaje powikłania zakażenia ran
- podaje surowicę lub szczepionkę u chorego z raną
- ocenia ryzyko odleżyn
- dobiera działania profilaktyczne u chorego z ryzykiem odleżyn
- stosuje udogodnienia u chorego z ryzykiem odleżyn
- dobiera indywidualnie dla chorego materac przeciwodleżynowy
- ocenia stopień odleżyny
- pielęgnuje skórę wokół odleżyny
- dobiera nowoczesny opatrunek do rodzaju rany odleżynowej
- dobiera dietę dla chorego z ryzykiem odleżyny lub z odleżyną
- rozpoznaje zakażenie rany odleżynowej
- ocenia ranę nowotworową
- rozwiązuje problemy u chorego związane z raną nowotworową
- rozpoznaje czynniki ryzyka przewlekłej niewydolności żylnej
- przygotowuje chorego do badań diagnostycznych, tj. badania przepływu krwi metodą Dopplera, flebografii, warikografii
- bada tętno w miejscach typowych na kończynie dolnej
- ocenia wskaźnik kostka–ramię
- dobiera indywidualnie metody fizykalne profilaktyki choroby zakrzepowo-zatorowej
- ocenia parametry układu krzepnięcia
- uczy pacjenta lub jego rodzinę podawania heparyny drobnocząsteczkowej
- rozpoznaje owrzodzenie żylne
- dobiera indywidualnie dla chorego program profilaktyki owrzodzeń żylnych
- uczy chorego i jego rodzinę zasad postępowania w profilaktyce owrzodzenia żylnego
- dobierać opatrunek do rany owrzodzeniowej
- uczy chorego opieki nad raną owrzodzeniową
- zakłada opatrunek kompresyjny (uciskowy)
- rozpoznaje czynniki ryzyka zakażenia rany owrzodzeniowej
- rozpoznaje czynniki predysponujące do wystąpienia zespołu stopy cukrzycowej
- przygotowuje chorego ze stopą cukrzycową do badań diagnostycznych
- odciąża kończynę od ucisku
- ocenia zmiany na stopie cukrzycowej
- rozpoznaje powikłania zespołu stopy cukrzycowej
- uczy chorego samokontroli i pielęgnacji stóp
Kompetencje społeczne
Absolwent jest gotowy do:
- szanowania godność i autonomii chorego
- przestrzegania praw pacjenta
- wykazywania odpowiedzialności za wykonywane świadczenia zdrowotne
- współpracy z członkami zespołu opieki zdrowotnej, zachowując zasady etyki zawodowej i własne kompetencje
- delegowania zadania innym członkom zespołu opieki zdrowotnej celem zapewnienia choremu kompleksowej opieki
- systematycznego wzbogacania swojej wiedzy zawodowej i umiejętności w poprawie jakości opieki pielęgniarskiej
Leczenie ran (dla położnych)
Charakterystyka
Adresaci: położne posiadające prawo wykonywania zawodu
Program kursu obejmuje między innymi zajęcia z zakresu:
- patofizjologii i leczenia ran
- zakażenia ran
- odleżyn i ran nowotworowych
Czas trwania kursu: do 3 miesięcy
Liczba godzin: 115
- zajęcia teoretyczne: 45 (wykłady, ćwiczenia)
- zajęcia praktyczne: 70 (staż realizowany w oddziałach szpitalnych: ginekologii lub ginekologii septycznej lub ginekologii onkologicznej)
Wymagane dokumenty:
- kwestionariusz osobowy
- kserokopia prawa wykonywania zawodu położnej
- zaświadczenie o ukończeniu kursu specjalistycznego „Resuscytacja krążeniowo-oddechowa dla pielęgniarek i położnych”
Termin składania dokumentów: nabór ciągły
Kryteria przyjęć: kolejność zgłoszeń
Liczba miejsc:
- nielimitowana
- kurs zostanie uruchomiony przy minimalnej liczbie 25 osób
Opłata za kurs: 650 zł
Kurs kończy się egzaminem
Efekty doskonalenia: położna w wyniku ukończenia kursu jest uprawniona do:
- planowania i realizacji działań w profilaktyce odleżyn
- opieki nad raną odleżynową do III stopnia włącznie
- prowadzenia dokumentacji profilaktyki i leczenia odleżyn
- pobierania materiału z rany do badania bakteriologicznego
- usuwania szwów i zaopatrzenia przetok
- edukacji chorej i rodziny w zakresie profilaktyki i leczenia ran
Kontakt: Instytut Zdrowia, ul. Kościuszki 2G, 33-300 Nowy Sącz
Tel.: 18 547-56-60, e-mail: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.
Efekty kształcenia
Zakładane efekty kształcenia w kategoriach wiedzy, umiejętności, kompetencji społecznych
Wiedza
Absolwent:
- omawia wpływ czynników egzogennych i endogennych w zaburzeniu integralności skóry
- charakteryzuje rany pod względem ich rozległości, głębokości oraz stopnia zainfekowania
- wyjaśnia patofizjologię zmian w ranie
- omawia reakcje organizmu na ranę
- wymienia fazy gojenia się rany
- wskazuje czynniki wpływające na przebieg gojenia się rany
- omawia sposoby gojenia się ran
- przedstawia zasady oceny rany pod względem klinicznym, radiologicznym, biochemicznym i bakteriologicznym
- wymienia zasady postępowania z raną czystą, zanieczyszczoną i zakażoną
- wyjaśnia celowość leczenia antybiotykami chorego z raną odleżynową i owrzodzeniem nowotworowym
- wskazuje rolę surowic i szczepionek w leczeniu ran
- omawia możliwe powikłania w leczeniu ran
- wyjaśnia patofizjologię bólu związanego z raną
- wymienia metody leczenia bólu
- wskazuje podstawy prawne regulujące kompetencje położnej w zakresie leczenia ran
- wymienia możliwości refundacji wyrobów medycznych i sprzętu w leczeniu ran przewlekłych
- omawia prawa chorego z raną przewlekłą
- wskazuje wartości i powinności położnej wynikające z etyki zawodowej w odniesieniu do chorej z raną przewlekłą
- omawia rodzaje drobnoustrojów i ich udział w powstaniu zakażenia rany
- charakteryzuje źródła zakażenia ran
- omawia zasady postępowania w profilaktyce zakażenia ran
- wskazuje rolę położnej w profilaktyce zakażenia rany
- omawia zasady leczenia ran zakażonych
- charakteryzuje powikłania zakażenia rany
- charakteryzuje znaczenie biofilmu w ranie
- omawia zasady pobierania materiału z rany do badania bakteriologicznego
- definiuje ranę odleżynową
- charakteryzuje czynniki ryzyka odleżyn
- omawia metabolizm komórki w sytuacji ucisku
- zróżnicuje ucisk, siłę kompresji i siły ścinające jako przyczyny odleżyn
- charakteryzuje udogodnienia zmniejszające ucisk chorej
- omawia zasady postępowania w profilaktyce odleżyn
- charakteryzuje odleżynę w zależności od typu
- omawia kryteria doboru nowoczesnego opatrunku w zależności od stopnia odleżyny
- charakteryzuje ranę odleżynową w przebiegu choroby nowotworowej
- omawia zasady leczenia ogólnego i miejscowego odleżyn
- wyjaśnia znaczenie wsparcia społecznego u chorej z raną przewlekłą
- omawia zasady edukacji chorej z raną przewlekłą i jej rodziny.
Umiejętności
Absolwent:
- rozpoznaje czynniki zaburzające integralność skóry
- dokonuje podziału ran ze względu na czynnik powstania, rodzaj urazu i głębokość oraz stopień czystości;
- zaopatruje ranę w ramach pomocy doraźnej
- dobiera środki do oczyszczenia rany
- przygotowuje sprzęt do zaopatrzenia rany
- przygotowuje chorą do znieczulenia
- ocenia proces gojenia się rany
- usuwa szwy z rany
- ocenia ryzyko zakażenia rany
- ocenia ból u chorej z raną
- rozpoznaje powikłania rany
- przygotowuje chorą z raną do transportu
- dobiera nici chirurgiczne do rodzaju rany
- rozpoznaje powikłania znieczulenia u chorej z raną
- dobiera sposoby zaopatrywania ran ostrych i przewlekłych
- wykonuje klejenie rany
- ocenia wpływ rany przewlekłej i hospitalizacji na stan fizyczny, psychiczny i funkcjonowanie społeczne chorej
- udziela wsparcia społecznego chorej z raną przewlekłą i jej rodzinie
- przygotowuje chorą i jej rodzinę do profilaktyki i opieki nad raną przewlekłą
- wskazuje chorej możliwości zaopatrzenia w wyroby medyczne i sprzęt w profilaktyce i leczeniu ran przewlekłych ze środków publicznych
- wskazuje chorej i jej rodzinie możliwości diagnostyki i leczenia specjalistycznego ran
- interpretuje wyniki badań biochemicznych w profilaktyce i leczeniu ran
- ocenia ryzyko zakażenia rany
- rozpoznaje ranę zakażoną
- pobiera i przesyła materiał z rany do badania bakteriologicznego
- stosuje zasady w profilaktyce zakażeń
- prawidłowo postępuje z materiałem zakażonym i bielizną chorej z raną zakażoną
- stosuje system izolacji chorych z raną zakażoną
- stosuje środki ochrony osobistej przed zakażeniami
- rozpoznaje powikłania zakażenia ran
- ocenia ryzyko odleżyn
- dobiera działania profilaktyczne u chorej z ryzykiem odleżyn
- stosuje udogodnienia u chorej z ryzykiem odleżyn
- dobierać indywidualnie dla chorej materac przeciwodleżynowy
- ocenia stopień odleżyny
- pielęgnuje skórę wokół odleżyny
- dobiera nowoczesny opatrunek do rodzaju rany odleżynowej
- dobiera dietę dla chorej z ryzykiem odleżyny lub z odleżyną
- rozpoznaje zakażenie rany odleżynowej
- ocenia ranę nowotworową
- rozwiązuje problemy u chorej z raną nowotworową
Kompetencje społeczne
Absolwent jest gotowy do:
- szanowania godności i autonomii chorej
- przestrzegania praw pacjenta
- wykazywania odpowiedzialności za wykonywane świadczenia zdrowotne
- współpracy z członkami zespołu opieki zdrowotnej, zachowując zasady etyki zawodowej i własne kompetencje
- delegowania zadania innym członkom zespołu opieki zdrowotnej celem zapewnienia chorej kompleksowej opieki
- systematycznego wzbogacania swojej wiedzy zawodowej i umiejętności w poprawie jakości opieki położniczej
Ordynowanie leków i wypisywanie recept - część I
Charakterystyka
Adresaci: pielęgniarki i położne posiadające dyplom ukończenia studiów drugiego stopnia na kierunku Pielęgniarstwo lub Położnictwo oraz pielęgniarki i położne posiadające tytuł specjalisty w dziedzinie pielęgniarstwa
Program kursu obejmuje między innymi zajęcia z zakresu:
- zasad stosowania terapii wybranymi produktami leczniczymi
- znajomości wyrobów medycznych i środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego
- zasad i trybu wystawiania recept
- aspektów prawnych i odpowiedzialności zawodowej
Czas trwania kursu: do 2 miesięcy
Liczba godzin: 65
- zajęcia teoretyczne: 45 (wykłady, ćwiczenia)
- zajęcia praktyczne (staż): 20 (pielęgniarka – gabinet lekarza rodzinnego, położna – gabinet lekarza rodzinnego albo poradnia ginekologiczno-położnicza)
Wymagane dokumenty:
- kwestionariusz osobowy
- kserokopia prawa wykonywania zawodu pielęgniarki lub położnej
- kserokopia dyplomu ukończonych studiów drugiego stopnia na kierunku „Pielęgniarstwo”, „Położnictwo” lub kserokopia dyplomu uzyskanego tytułu specjalisty w dziedzinie pielęgniarstwa
Termin składania dokumentów: nabór ciągły
Kryteria przyjęć: kolejność zgłoszeń
Liczba miejsc:
- nielimitowana
- kurs zostanie uruchomiony przy minimalnej liczbie 25 osób
Opłata za kurs: 400 zł
Kurs kończy się egzaminem
Efekty doskonalenia: absolwent kursu jest uprawniony do wykonywania świadczeń zdrowotnych w zakresie:
- samodzielnej ordynacji leków zawierających określone substancje czynne, z wyłączeniem leków zawierających substancje bardzo silne działające, środki odurzające i substancje psychotropowe, w tym wystawianie na nie recept
- samodzielnej ordynacji środków spożywczych specjalnego przeznaczenia, w tym wystawianie na nie recept
- samodzielnej ordynacji wyrobów medycznych, w tym wystawianie na nie recept lub zleceń
- wystawiania recept w ramach realizacji zleceń lekarskich w procesie diagnostyki, leczenia i rehabilitacji na leki, z wyłączeniem leków zawierających substancje bardzo silnie działające, środki odurzające i substancje psychotropowe oraz na środki spożywcze specjalnego przeznaczenia, niezbędne do kontynuacji leczenia
- wystawiania recept lub zleceń w ramach realizacji zleceń lekarskich w procesie diagnostyki, leczenia i rehabilitacji na wyroby medyczne
- samodzielnej ordynacji leków z kategorii OTC
Kontakt: Instytut Zdrowia, ul. Kościuszki 2G, 33-300 Nowy Sącz
Tel.: 18 547-56-60, e-mail: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.
Efekty kształcenia
Zakładane efekty kształcenia w kategoriach wiedzy, umiejętności, kompetencji społecznych
Wiedza
Absolwent:
- omawia wpływ czynników egzogennych i endogennych w zaburzeniu integralności skóry
- charakteryzuje rany pod względem ich rozległości, głębokości oraz stopnia zainfekowania
- wyjaśnia patofizjologię zmian w ranie
- omawia reakcje organizmu na ranę
- wymienia fazy gojenia się rany
- wskazuje czynniki wpływające na przebieg gojenia się rany
- omawia sposoby gojenia się ran
- przedstawia zasady oceny rany pod względem klinicznym, radiologicznym, biochemicznym i bakteriologicznym
- wymienia zasady postępowania z raną czystą, zanieczyszczoną i zakażoną
- wyjaśnia celowość leczenia antybiotykami chorego z raną odleżynową i owrzodzeniem nowotworowym
- wskazuje rolę surowic i szczepionek w leczeniu ran
- omawia możliwe powikłania w leczeniu ran
- wyjaśnia patofizjologię bólu związanego z raną
- wymienia metody leczenia bólu
- wskazuje podstawy prawne regulujące kompetencje położnej w zakresie leczenia ran
- wymienia możliwości refundacji wyrobów medycznych i sprzętu w leczeniu ran przewlekłych
- omawia prawa chorego z raną przewlekłą
- wskazuje wartości i powinności położnej wynikające z etyki zawodowej w odniesieniu do chorej z raną przewlekłą
- omawia rodzaje drobnoustrojów i ich udział w powstaniu zakażenia rany
- charakteryzuje źródła zakażenia ran
- omawia zasady postępowania w profilaktyce zakażenia ran
- wskazuje rolę położnej w profilaktyce zakażenia rany
- omawia zasady leczenia ran zakażonych
- charakteryzuje powikłania zakażenia rany
- charakteryzuje znaczenie biofilmu w ranie
- omawia zasady pobierania materiału z rany do badania bakteriologicznego
- definiuje ranę odleżynową
- charakteryzuje czynniki ryzyka odleżyn
- omawia metabolizm komórki w sytuacji ucisku
- różnicuje ucisk, siłę kompresji i siły ścinające jako przyczyny odleżyn
- charakteryzuje udogodnienia zmniejszające ucisk chorej
- omawia zasady postępowania w profilaktyce odleżyn
- charakteryzuje odleżynę w zależności od typu
- omawia kryteria doboru nowoczesnego opatrunku w zależności od stopnia odleżyny
- charakteryzuje ranę odleżynową w przebiegu choroby nowotworowej
- omawia zasady leczenia ogólnego i miejscowego odleżyn
- wyjaśnia znaczenie wsparcia społecznego u chorej z raną przewlekłą
- omawia zasady edukacji chorej z raną przewlekłą i jej rodziny
Umiejętności
Absolwent:
- rozpoznaje czynniki zaburzające integralność skóry
- dokonuje podziału ran ze względu na czynnik powstania, rodzaj urazu i głębokość oraz stopień czystości
- zaopatruje ranę w ramach pomocy doraźnej
- dobiera środki do oczyszczenia rany
- przygotowuje sprzęt do zaopatrzenia rany
- przygotowuje chorą do znieczulenia
- ocenia proces gojenia się rany
- usuwa szwy z rany
- ocenia ryzyko zakażenia rany
- ocenia ból u chorej z raną
- rozpoznaje powikłania rany
- przygotowuje chorą z raną do transportu
- dobiera nici chirurgiczne do rodzaju rany
- rozpoznaje powikłania znieczulenia u chorej z raną
- dobiera sposoby zaopatrywania ran ostrych i przewlekłych
- wykonuje klejenie rany
- ocenia wpływ rany przewlekłej i hospitalizacji na stan fizyczny, psychiczny i funkcjonowanie społeczne chorej
- udziela wsparcia społecznego chorej z raną przewlekłą i jej rodzinie
- przygotowuje chorą i jej rodzinę do profilaktyki i opieki nad raną przewlekłą
- wskazuje chorej możliwości zaopatrzenia w wyroby medyczne i sprzęt w profilaktyce i leczeniu ran przewlekłych ze środków publicznych
- wskazuje chorej i jej rodzinie możliwości diagnostyki i leczenia specjalistycznego ran
- interpretuje wyniki badań biochemicznych w profilaktyce i leczeniu ran
- ocenia ryzyko zakażenia rany
- rozpoznaje ranę zakażoną
- pobiera i przesyła materiał z rany do badania bakteriologicznego
- stosuje zasady w profilaktyce zakażeń
- prawidłowo postępuje z materiałem zakażonym i bielizną chorej z raną zakażoną
- stosuje system izolacji chorych z raną zakażoną
- stosuje środki ochrony osobistej przed zakażeniami
- rozpoznaje powikłania zakażenia ran
- ocenia ryzyko odleżyn
- dobiera działania profilaktyczne u chorej z ryzykiem odleżyn
- stosuje udogodnienia u chorej z ryzykiem odleżyn
- dobiera indywidualnie dla chorej materac przeciwodleżynowy
- ocenia stopień odleżyny
- pielęgnuje skórę wokół odleżyny
- dobiera nowoczesny opatrunek do rodzaju rany odleżynowej
- dobiera dietę dla chorej z ryzykiem odleżyny lub z odleżyną
- rozpoznaje zakażenie rany odleżynowej
- ocenia ranę nowotworową
- rozwiązuje problemy u chorej z raną nowotworową
Kompetencje społeczne
Absolwent jest gotowy do:
- szanowania godności i autonomii chorej
- przestrzegania praw pacjenta
- wykazywania odpowiedzialności za wykonywane świadczenia zdrowotne
- współpracy z członkami zespołu opieki zdrowotnej, zachowując zasady etyki zawodowej i własne kompetencje
- delegowania zadania innym członkom zespołu opieki zdrowotnej celem zapewnienia chorej kompleksowej opieki
- systematycznego wzbogacania swojej wiedzy zawodowej i umiejętności w poprawie jakości opieki położniczej
Ordynowanie leków i wypisywanie recept - część II
Charakterystyka
Adresaci:
- pielęgniarki i położne posiadające dyplom ukończenia studiów, co najmniej pierwszego stopnia na kierunku pielęgniarstwo lub położnictwo oraz pielęgniarki i położne posiadające tytuł specjalisty w dziedzinie pielęgniarstwa
- pielęgniarka, położna, która posiada prawo wykonywania zawodu pielęgniarki lub położnej, uzyskała pozytywny wynik w trakcie postępowania rekrutacyjnego
Program kursu obejmuje między innymi zajęcia z zakresu:
- zasad stosowania terapii wybranymi produktami leczniczym
- iznajomości wyrobów medycznych i środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego
- zasad i trybu wystawiania recep
- taspektów prawnych i odpowiedzialności zawodowej
Czas trwania kursu: do 2 miesięcy
Liczba godzin: 44
- zajęcia teoretyczne: 30 (wykłady, ćwiczenia)
- zajęcia praktyczne (staż): 14 (pielęgniarka – gabinet lekarza rodzinnego, położna – gabinet lekarza rodzinnego albo poradnia ginekologiczno-położnicza)
Wymagane dokumenty:
- kwestionariusz osobowy
- kserokopia prawa wykonywania zawodu pielęgniarki lub położnej
- kserokopia dyplomu ukończonych studiów drugiego stopnia na kierunku „Pielęgniarstwo”, „Położnictwo” lub kserokopia dyplomu uzyskanego tytułu specjalisty w dziedzinie pielęgniarstwa
Termin składania dokumentów: nabór ciągły
Kryteria przyjęć: kolejność zgłoszeń
Liczba miejsc:
- nielimitowana
- kurs zostanie uruchomiony przy minimalnej liczbie 25 osób
Opłata za kurs: 350 zł
Kurs kończy się egzaminem
Efekty doskonalenia: absolwent kursu jest uprawniony do wykonywania świadczeń zdrowotnych w zakresie:
- wystawiania recept w ramach realizacji zleceń lekarskich w procesie diagnostyki, leczenia i rehabilitacji na leki, z wyłączeniem leków zawierających substancje bardzo silnie działające, środki odurzające i substancje psychotropowe, niezbędne do kontynuacji leczenia
- wystawiania recept w ramach realizacji zleceń lekarskich w procesie diagnostyki, leczenia i rehabilitacji na środki spożywcze specjalnego przeznaczenia
- samodzielnego ordynowania leków z kategorii OTC
Kontakt: Instytut Zdrowia, ul. Kościuszki 2G, 33-300 Nowy Sącz
Tel.: 18 547-56-60, e-mail: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.
Efekty kształcenia
Zakładane efekty kształcenia w kategoriach wiedzy, umiejętności, kompetencji społecznych
Wiedza
Absolwent:
- zna zasady farmakoterapii
- omawia zagadnienia związane z farmakodynamiką i farmakokinetyką produktów leczniczych
- charakteryzuje poszczególne grupy leków (w tym mechanizmy działania)
- zna zastosowanie lecznicze wybranych grup leków
- zna aktualny wykaz leków silnie działających, środków odurzających i substancji psychotropowych
- zna zasady diagnozowania i postępowania terapeutycznego
- zna kategorie dostępności produktów leczniczych (w tym OTC, ang. over-the-counter drug – leki wydawane bez recepty lekarskiej)
- zna procedurę zgłaszania działań niepożądanych leków
- charakteryzuje podstawy prawne z zakresu kontynuacji zlecania środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wystawiania na nie zlecenia albo recepty
- wyjaśnia zasady refundacji leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego
- wskazuje źródła prawa regulującego refundację leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego
- zna grupy produktów zaliczanych do refundowanych leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego
- wskazuje uprawnionych do wystawiania w ramach kontynuacji zlecenia albo recepty na refundowane leki, środki spożywcze specjalnego przeznaczenia żywieniowego
- wskazuje grupy uprawnionych do korzystania z refundacji na leki, środki spożywcze specjalnego przeznaczenia żywieniowego
- charakteryzuje kryteria przyznawania refundowanych leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego
- charakteryzuje zakres i czas refundacji leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego
- wskazuje dokumenty niezbędne do potwierdzenia zlecenia na wystawienia recepty przez pielęgniarkę/położną na leki, środki spożywcze specjalnego przeznaczenia żywieniowego
- charakteryzuje cechy refundowanych środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego, w tym hydrolizatów białek mleka
- zna zasady zgłaszania incydentów medycznych
- zna podstawy prawne regulujące finansowanie leków i środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego refundowanych
- określa czynność wystawienia recepty
- omawia zakres podstawowych danych objętych receptą, na której co najmniej jeden z przepisanych leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego posiada decyzję o objęciu refundacją w rozumieniu przepisów ustawy o refundacji
- definiuje receptę w rozumieniu art. 3 lit. k dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/24/UE z dnia 9 marca 2011 r. w sprawie stosowania praw pacjentów w transgranicznej opiece zdrowotnej(Dz. Urz. UE L 88 z 04.04.2011, str. 45)
- omawia zakres danych objętych receptą w rozumieniu art. 3 lit. k dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/24/UE
- omawia katalog osób, którym może przysługiwać recepta w rozumieniu art. 3 lit. k dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/24/UE
- wskazuje maksymalne dopuszczalne ilości leków i środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego na recepcie
- omawia okresy ważności recept
- omawia sposób przydzielania przez NFZ zakresów liczb będących unikalnymi numerami identyfikującymi recepty i przechowywania tych danych
- omawia zasady wystawiania recept w ramach kontynuacji leczenia, na których przepisano wyłącznie leki niepodlegające refundacji
- omawia sposób przeprowadzania przez NFZ kontroli wystawiania recept na leki, środki spożywcze specjalnego przeznaczenia żywieniowego
- zna zasady wnioskowania o dostęp do systemu informatycznego NFZ dla pracowników medycznych
- omawia podstawowe elementy treściowe umowy na wystawianie recept (essentialia negotii)
- omawia przesłanki rozwiązania umowy
- omawia przesłanki odmowy zawarcia umowy przez NFZ
- omawia zasady wykonywania kontroli przeprowadzanej lub zlecanej przez NFZ u osoby uprawnionej
- omawia przesłanki rozwiązania umowy ze skutkiem natychmiastowym
- omawia przesłanki nie zawarcia kolejnej umowy
- omawia definicję osoby uprawnionej
- omawia kategorie dostępności refundacyjnej, poziomy odpłatności
- omawia zasady publikowania obwieszczeń refundowanych leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego
- omawia skutki niewykonania lub nienależytego wykonania umowy
- omawia zakres podmiotowy pielęgniarek i położnych uprawnionych do wystawiania recept na leki, środki spożywcze specjalnego przeznaczenia żywieniowego, niezbędne do kontynuacji leczenia w ramach realizacji zleceń lekarskich w procesie diagnostyki, leczenia i rehabilitacji
- omawia zakres kompetencji pielęgniarek i położnych posiadających dyplom ukończenia studiów co najmniej pierwszego stopnia na kierunku pielęgniarstwo lub położnictwo w zakresie wystawiania recept w ramach kontynuacji leczenia
- omawia katalog osób uprawnionych do odbioru recept lub zleceń i zasady ich odbioru
- omawia przesłanki odpowiedzialności kontraktowej
- omawia domniemanie wynikające z art. 471 k.c. oraz przesłanki ekskulpacji od niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania
- omawia przesłanki odpowiedzialności deliktowej będącej skutkiem nieprawidłowej oceny stanu pacjenta lub nieprawidłowej kontynuacji leczenia, zlecania środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego
- omawia terminy przedawnienia roszczeń deliktowych i kontraktowych
- omawia zasady odpowiedzialności pracownika za szkodę wyrządzoną pracodawcy – w przypadku osoby zatrudnionej na podstawie umowy o pracę
- omawia zasady zawierania i realizacji umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej z NFZ, w tym ogólne warunki umów
- omawia zakres potencjalnej odpowiedzialności wynikającej z nieprawidłowej realizacji umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej z NFZ
- omawia zasady prowadzenia dokumentacji medycznej czynności związanych z kontynuowaniem zlecania leków i środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego
- omawia instytucję przypozwania w procesie cywilnym
- omawia elementy przewinienia zawodowego
- omawia etapy postępowania w przedmiocie odpowiedzialności zawodowej
- omawia strony postępowania w przedmiocie odpowiedzialności zawodowej i przysługujące im uprawnienia
- omawia zasady składania zeznań lub wyjaśnień w trakcie postępowania w przedmiocie odpowiedzialności zawodowej
- omawia organy uczestniczące w postępowaniu w przedmiocie odpowiedzialności zawodowej
- omawia katalog kar
- omawia środki odwoławcze od niekorzystnego orzeczenia
- omawia możliwość wniesienia kasacji
- omawia możliwość wznowienia postępowania
- omawia skutki prawomocnego ukarania
- omawia zatarcie ukarania
- omawia podstawowe elementy definicji ustawowej reklamy produktu leczniczego
- omawia wyłączenia reklamy produktu leczniczego spod definicji ustawowej
- omawia normatywne wymogi co do reklamy produktu leczniczego
- omawia zasady kierowania reklamy produktu do osób uprawnionych do wystawiania recept
- omawia normatywne zakazy dotyczące reklamy produktów leczniczych
- omawia zakazy reklamy kierowanej do osób uprawnionych do wystawiania recept, w tym wynikające z przepisów wydanych na podstawie art. 59 ustawy z dnia 6 września 2001 r. - Prawo farmaceutyczne
- omawia sankcje o charakterze karnym i karno-administracyjnym za naruszenia przepisów dotyczących reklamy produktu leczniczego
- zna zasady odwiedzania osób uprawnionych do wystawiania recept będących świadczeniodawcą przez przedstawicieli medycznych lub handlowych
Umiejętności
Absolwent:
- zróżnicuje poszczególne grupy leków
- dokonuje oceny stanu pacjenta wykorzystując badania diagnostyczne i badanie fizykalne
- dokonuje wpisu uzasadniającego w dokumentację medyczną w przypadku recepty wystawianej w ramach kontynuacji leczenia zleconego przez lekarza
- dokonuje oceny wpływu leczenia farmakologicznego na fizjologiczne i biochemiczne procesy zachodzące w organizmie
- dokonuje oceny efektu działania leku i jego ewentualne działania niepożądane
- przekazuje choremu i jego rodzinie informację o działaniu leku oraz rozpoznawaniu działań niepożądanych (w tym brak skuteczności leku oraz objawy przedawkowania)
- stosuje procedurę zgłaszania działań niepożądanych leków
- wykorzystuje fachowe źródła informacji o lekach
- ocenia stan biopsychospołeczny pacjenta i jego rodziny/opiekunów w zakresie potrzeb zapewnienia dostępu do refundowanych środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego
- rozpoznaje problemy wynikające z zaburzeń odżywiania pacjenta i stosuje środki spożywcze specjalnego przeznaczenia żywieniowego, w tym hydrolizaty białek mleka
- wystawia receptę w ramach kontynuacji leczenia na leki i środki spożywcze specjalnego przeznaczenia żywieniowego
- udziela porady pacjentowi i jego rodzinie/opiekunowi w zakresie posługiwania się środkami spożywczymi specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz zgłaszania incydentów medycznych
- udziela porady pacjentowi i jego rodzinie/opiekunowi nt. kryteriów i zasad przyznawania refundowanych leków i środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego
- posługuje się informatorami farmakologicznymi, bazami danych dotyczącymi środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego
- analizuje charakterystyki produktów leczniczych oraz zasady środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego
- przygotowuje zapisy form recepturowych substancji leczniczych, niezbędnych do kontynuacji leczenia w ramach realizacji zleceń
- wystawia receptę w rozumieniu art. 3 lit. k dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/24/UE
- ocenia stan pacjenta, któremu przysługuje recepta w rozumieniu art. 3 lit. k dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/24/UE
- zwraca się do NFZ o przydzielanie liczb będących unikalnymi numerami identyfikującymi recepty
- przechowuje druki recept oraz przydzielone przez NFZ zakresy liczb będących unikalnymi numerami identyfikującymi recepty w warunkach zapewniających należytą ochronę przed utratą, zniszczeniem lub kradzieżą
- wystawia recepty w ramach zlecenia lekarskiego
- wystawia recepty w ramach kontynuacji leczenia, na których przepisano wyłącznie leki niepodlegające refundacji
- przedstawia wymaganą dokumentację w przypadku przeprowadzania przez NFZ kontroli wystawiania recept na leki, środki spożywcze specjalnego przeznaczenia żywieniowego
- posługuje się listą leków refundowanych – obwieszczenia Ministra Zdrowia wydane na podstawie art. 37 ust. 1 ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o refundacji leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych (Dz. U. z 2015 r. poz. 345)
- sporządza projekt umowy na wystawianie recept obejmujący jej podstawowe elementy
- wykrywa wady nieprawidłowego rozwiązania umowy
- inicjuje środki odwoławcze od nieprawidłowego rozwiązania umowy
- wykrywa wady nieprawidłowej odmowy zawarcia umowy przez NFZ
- inicjuje środki odwoławcze od nieprawidłowej odmowy zawarcia umowy
- odnajduje aktualny publikator zawierający wykazy refundowanych leków i środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego
- odnajduje lek, środek spożywczy specjalnego przeznaczenia żywieniowego na który ma wypisać receptę w ramach kontynuacji leczenia w odpowiednim wykazie i ustalić poziom odpłatności
- udziela porady pacjentowi o sposobie uzyskania leku, środka spożywczego specjalnego przeznaczenia żywieniowego
- ustala, czy w danej sytuacji w odniesieniu do konkretnego pacjenta jest uprawniony do wystawienia recepty na leki lub środki spożywcze specjalnego przeznaczenia żywieniowego niezbędne do kontynuacji leczenia w ramach zleceń lekarskich
- rozpoznaje, rozumie i współkształtuje treść umowy łączącej go z pracodawcą bądź stroną umowy cywilnoprawnej w zakresie czynności wystawiania recept na leki, środki spożywcze specjalnego przeznaczenia żywieniowego niezbędne do kontynuacji leczenia w ramach zleceń lekarskich
- prowadzi dokumentację medyczną swoich czynności związanych z wystawianiem recept na leki, środki spożywcze specjalnego przeznaczenia żywieniowego, celem zapewnienia środków dowodowych w ewentualnym postępowaniu cywilnym
- przypozuje ubezpieczyciela w procesie cywilnym
- rozpoznaje przedawnione roszczenie
- zgłasza zarzut przedawnienia w procesie cywilnym
- wskazuje etapy postępowania w przedmiocie odpowiedzialności zawodowej
- wskazuje strony postępowania w przedmiocie odpowiedzialności zawodowej
- korzysta z przysługujących mu praw w trakcie postępowania w przedmiocie odpowiedzialności zawodowej w szczególności w relacjach z rzecznikiem odpowiedzialności zawodowej
- wskazuje konsekwencje postępowania w przedmiocie odpowiedzialności zawodowej
- korzysta ze środków odwoławczych w postępowaniu w przedmiocie odpowiedzialności zawodowej
- rozpoznaje reklamę produktów leczniczych niespełniającą wymogów normatywnych (np. niezgodną z art. 58 Pf)
- rozpoznaje różnicę pomiędzy rzetelną informacją o produkcie leczniczym a typowymi zabiegami marketingowymi
- wskazuje organy, jakie należy poinformować w przypadku zetknięcia się z reklamą produktu leczniczego niezgodną z wymaganiami normatywnymi
- przekazuje informację o przypadku zetknięcia się z reklamą produktu leczniczego niezgodną z wymaganiami normatywnymi
Kompetencje społeczne
Absolwent jest gotowy do:
- przestrzegania przepisów prawa w zakresie nieprzekraczania uprawnień zawodowych
- systematycznego wzbogacania wiedzy zawodowej i krytycznej jej oceny w zakresie produktów leczniczych
- w doradztwie leczniczym krytycznej oceny materiałów reklamowych kierując się zasadami etyki zawodowej
- współpracy z lekarzem w zakresie kontynuowania terapii
- szanowania godności i autonomii osób, wobec których realizuje świadczenia oraz przestrzega ich praw
- wykazywania profesjonalnego podejścia do strategii marketingowych przemysłu farmaceutycznego, reklamy produktów leczniczych, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego
- wystawiania recept tylko po uzyskaniu zlecenia lekarskiego, zgodnie z zapisem w dokumentacji medycznej lekarza
- przestrzegania przepisów dotyczących refundacji leków i środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego
- podjęcia się wystawiania recept na leki, środki spożywcze specjalnego przeznaczenia żywieniowego, niezbędne do kontynuacji leczenia w ramach zleceń lekarskich
- unikania działań i zaniechań, które mogą być uznane za niezachowanie należytej staranności
- odpowiedzialności zawodowej za przewinienie zawodowe i zakwalifikowania swoich działań albo zaniechań jako potencjalne przewinienie zawodowe
- rozeznania konsekwencji postępowania w przedmiocie odpowiedzialności zawodowej, w szczególności w relacjach z rzecznikiem odpowiedzialności zawodowej
- zachowania profesjonalnego dystansu w kontaktach z osobami kierującymi do niego reklamę
Resuscytacja krążeniowo-oddechowa dla pielęgniarek i położnych
Charakterystyka
Adresaci: pielęgniarki, położne posiadające prawo wykonywania zawodu
Program kursu obejmuje między innymi zajęcia z zakresu:
- przygotowania pielęgniarek i położnych do rozpoznawania stanów zagrożenia życia
- podjęcia działań resuscytacyjnych u osób dorosłych, niemowląt oraz dzieci, zgodnie ze współczesną wiedzą i standardami postępowania w ratownictwie medycznym
Czas trwania kursu: do 3 miesięcy
Liczba godzin: 90
- zajęcia teoretyczne: 20
- zajęcia praktyczne: 70
Wymagane dokumenty:
- kwestionariusz osobowy
- kserokopia prawa wykonywania zawodu pielęgniarki lub położnej
Termin składania dokumentów: nabór ciągły
Kryteria przyjęć: kolejność zgłoszeń
Liczba miejsc:
- nielimitowana
- kurs zostanie uruchomiony przy minimalnej liczbie 25 osób
Opłata za kurs: 500 zł
Kurs kończy się egzaminem
Efekty doskonalenia: zdobycie uprawnień do samodzielnego wykonywania świadczeń
Kontakt: Instytut Zdrowia, ul. Kościuszki 2G, 33-300 Nowy Sącz
Tel.: 18 547-56-60, e-mail: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.
Efekty kształcenia
Zakładane efekty kształcenia w kategoriach wiedzy, umiejętności, kompetencji społecznych
Wiedza
Absolwent:
- omawia budowę anatomiczną i fizjologię w kontekście stanów zagrożenia zdrowotnego
- charakteryzuje zaburzenia patofizjologiczne występujące w stanach zagrożenia zdrowotnego, ze szczególnym uwzględnieniem stanów wymagających resuscytacji krążeniowo - oddechowej
- omawia akty prawne dotyczące funkcjonowania ratownictwa medycznego w Polsce
- charakteryzuje zasady etyczne obowiązujące podczas udzielania pomocy medycznej w stanach nagłego zagrożenia zdrowotnego, a szczególnie podczas przeprowadzania resuscytacji krążeniowo-oddechowej
- charakteryzuje stany zagrożenia zdrowotnego na podstawie objawów klinicznych i dostępnej aparatury
- omawia standardy postępowania w ostrych zespołach wieńcowych
- wykazuje zasady zapewnienia bezpieczeństwa osobom udzielającym pomocy, poszkodowanym i świadkom zdarzenia
- prezentuje aktualne wytyczne dotyczące postępowania podczas wykonywania podstawowych zabiegów resuscytacyjnych (BLS) i zaawansowanych zabiegów resuscytacyjnych (ALS), z uwzględnieniem postępowania w odwracalnych przyczynach zatrzymania krążenia
- omawia zasady użycia automatycznego defibrylatora elektrycznego (AED) podczas resuscytacji krążeniowo-oddechowej
- charakteryzuje działania zapobiegające następstwom nagłych stanów zagrożenia zdrowotnego, a szczególnie poresuscytacyjnym
- wymienia leki i płyny oraz dawkowanie podczas przeprowadzenia resuscytacji krążeniowo-oddechowej
- charakteryzuje zasady opieki poresuscytacyjnej
Umiejętności
Absolwent:
- wykorzystuje wiedzę z zakresu anatomii i fizjologii w celu zapobiegania oraz ograniczenia skutków stanów zagrożenia zdrowotnego, ze szczególnym uwzględnieniem podstawowych zabiegów resuscytacyjnych(BLS)
- rozpoznaje zaburzenia patofizjologiczne występujące w stanach zagrożenia zdrowotnego, ze szczególnym uwzględnieniem stanów wymagających resuscytacji krążeniowo-oddechowej
- realizuje zadania i kompetencje pielęgniarki w wykonywaniu czynności podczas stanów zagrożenia zdrowotnego, a szczególnie resuscytacji krążeniowo-oddechowej
- wdraża wsparcie psychiczne pacjenta i jego rodziny w przypadku wystąpienia stanów zagrożenia zdrowotnego
- przestrzega zasad etycznych obowiązujących podczas udzielania pomocy w stanach nagłego zagrożenia zdrowotnego, a szczególnie podczas przeprowadzania resuscytacji krążeniowo-oddechowej
- ocenia stan zagrożenia zdrowotnego, a szczególnie wymagających podstawowych zabiegów resuscytacyjnych (BLS) na podstawie monitorowania bezprzyrządowego
- wdraża standardy postępowania w ostrych zespołach wieńcowych
- zapewnia bezpieczeństwo ratownikom, poszkodowanym i świadkom zdarzenia
- dobiera metody postępowania w stanach zagrożenia zdrowotnego z uwzględnieniem występujących objawów i wieku poszkodowanego
- wykonuje resuscytację krążeniowo-oddechową u osób dorosłych (kobiet w ciąży), dzieci i niemowląt
- stosuje automatyczną defibrylację elektryczną (AED) podczas resuscytacji krążeniowo-oddechowej
- współuczestniczy w procesie rozpoznawania i przeciwdziałania następstwom stanów nagłego zagrożenia zdrowotnego, ze szczególnym uwzględnieniem powikłań poresuscytacyjnych
- nawiązuje współpracę z jednostkami ratowniczymi w ramach funkcjonowania systemu Państwowego Ratownictwa Medycznego
- udrażnia drogi oddechowe przy użyciu metod bezprzyrządowych i przyrządowych np. rurki ustno-gardłowej, urządzeń nagłośniowych (maski krtaniowej, rurki krtaniowej)
- współuczestniczy w procesie rozpoznawania i przeciwdziałania następstwom stanów nagłego zagrożenia zdrowotnego, ze szczególnym uwzględnieniem stosowanych procedur resuscytacyjnych i powikłań poresuscytacyjnych
- rozpoznaje i ocenia stan zagrożenia zdrowotnego przy użyciu aparatury monitorującej
- przeprowadza postępowanie terapeutyczne przy użyciu defibrylatora manualnego podczas zaawansowanych czynności resuscytacyjnych oraz innych zaburzeń rytmu serca
- przeprowadza resuscytację krążeniowo-oddechową u osób dorosłych (kobiet w ciąży), dzieci i niemowląt, zgodnie z algorytmem zaawansowanych zabiegów resuscytacyjnych (ALS) z uwzględnieniem postępowania w odwracalnych przyczynach zatrzymania krążenia
- współuczestniczy w farmakoterapii oraz samodzielnie podaje leki w stanach zagrożenia zdrowotnego, dobiera leki w stanach zagrożenia zdrowotnego (z uwzględnieniem mechanizmu działania, wskazań, przeciwwskazań, dawkowania, interakcji z innymi lekami, działań niepożądanych)
- realizuje płynoterapię podczas stanu zagrożenia zdrowotnego oraz po skutecznej resuscytacji krążeniowo-oddechowej
Kompetencje społeczne
Absolwent jest gotowy do:
- współpracy z pacjentem, jego rodziną i zespołem opieki zdrowotnej, a szczególnie z Pracownikami Państwowego Ratownictwa Medycznego
- ponoszenia odpowiedzialności za wykonywanie czynności ratunkowych w stanach zagrożenia zdrowotnego, a przede wszystkim resuscytacji krążeniowo-oddechowej
- krytycznego oceniania własnych i cudzych działań podczas udzielania pomocy w stanach zagrożenia zdrowotnego, a szczególnie resuscytacji krążeniowo-oddechowej
- systematycznego wzbogacania wiedzy zawodowej i kształtowania umiejętności dążąc do profesjonalizmu
- realizacji edukacji pacjenta, rodziny i członków zespołu opieki zdrowotnej w zakresie resuscytacji krążeniowo-oddechowej
- przestrzegania praw pacjenta
- przestrzegania tajemnicy zawodowej
Terapia bólu ostrego u dorosłych
Charakterystyka
Adresaci: pielęgniarki, położne posiadające prawo wykonywania zawodu
Program kursu obejmuje między innymi zajęcia z zakresu:
- podstaw patofizjologii bólu
- farmakoterapii bólu ostrego
- techniki analgezji regionalnej w uśmierzaniu bólu
- organizacji leczenia bólu
- współpracy w interdyscyplinarnym zespole leczenia bólu
Czas trwania kursu: do 3 miesięcy
Liczba godzin: 98
- zajęcia teoretyczne: 28 (wykłady)
- zajęcia praktyczne: 70 (staż: Blok operacyjny dorosłych, Oddział poznieczuleniowy/pooperacyjny)
Wymagane dokumenty:
- kwestionariusz osobowy
- kserokopia prawa wykonywania zawodu pielęgniarki lub położnej
Termin składania dokumentów: nabór ciągły
Kryteria przyjęć: kolejność zgłoszeń
Liczba miejsc:
- nielimitowana
- kurs zostanie uruchomiony przy minimalnej liczbie 25 osób
Opłata za kurs: 450 zł
Kurs kończy się egzaminem
Efekty doskonalenia: przygotowanie do samodzielnego udzielania świadczeń zdrowotnych w okresie okołooperacyjnym w zakresie uśmierzania bólu ostrego, uprawnienia do prowadzenia edukacji wśród pacjentów w zakresie metod kontroli bólu, stosowanych leków przeciwbólowych oraz rozpoznawania przez pacjenta niepożądanych działań związanych z terapią
Kontakt: Instytut Zdrowia, ul. Kościuszki 2G, 33-300 Nowy Sącz
Tel.: 18 547-56-60, e-mail: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.
Efekty kształcenia
Zakładane efekty kształcenia w kategoriach wiedzy, umiejętności, kompetencji społecznych
Wiedza
Absolwent:
- przedstawia definicję bólu oraz omawia: mechanizmy nocycepcji, drogi przewodzenia bólu, czynniki modyfikujące odczuwanie bólu
- omawia: ból powstający w wyniku poszczególnych rodzajów zabiegów, kategorie bólu, metody i narzędzia ewaluacji bólu odczuwanego przez pacjenta
- omawia zespoły bólu neuropatycznego, które mogą być następstwem poszczególnych typów zabiegów operacyjnych
- omawia stopień nasilenia bólu oraz postępowanie przeciwbólowe po zabiegach operacyjnych połączonych z różnie rozległym urazem tkanek
- charakteryzuje działanie leków przeciwbólowych z różnych grup: opioidowe, nieopioidowe leki przeciwbólowe, niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ), stosowanych w leczeniu bólu
- omawia wskazania do stosowania określonych leków przeciwbólowych, ich siłę działania oraz charakterystykę działań niepożądanych
- omawia analgezję multimodalną stosowaną w leczeniu bólu ostrego
- przedstawia zasady postępowania i leczenia przeciwbólowego zgodne z aktualnymi rekomendacjami i zaleceniami Polskiego Towarzystwa Badania Bólu (PTBB)
- przedstawia zasady podawania leków przeciwbólowych różnymi drogami, w tym z wykorzystaniem technik analgezji regionalnej
- charakteryzuje metodę analgezji kontrolowanej przez pielęgniarkę (NCA – Nurse Controlled Analgesia)
- omawia zadania pielęgniarki, położnej w zespole leczenia bólu
- przedstawia program edukacyjny dla pacjenta i jego rodziny w zakresie terapii bólu
- charakteryzuje zasady organizacji leczenia bólu z wykorzystaniem różnych technik leczenia bólu w oddziałach szpitalnych.
Umiejętności
Absolwent:
- ocenia ból ostry u pacjenta dorosłego z zastosowaniem wybranej skali natężenia bólu
- stosuje różne rodzaje skal natężenia bólu u wybranych grup pacjentów
- stosuje techniki modyfikujące odczuwanie bólu u pacjenta
- podaje leki przeciwbólowe różnymi drogami, w tym z wykorzystaniem technik analgezji regionalnej
- identyfikuje pacjentów z grup ryzyka oraz znać wskazania i przeciwwskazania do podawania określonych grup leków przeciwbólowych
- dokonuje doraźnej modyfikacji dawki leku przeciwbólowego (w zakresie uzgodnionym z zaleceniem i zleceniami lekarza) – w zależności od aktualnego stanu klinicznego i wieku pacjenta
- dokumentuje procedury pielęgniarskie, realizowane w ramach terapii bólu
- podaje leki przez cewnik zaimplantowany do przestrzeni zewnątrzoponowej oraz pielęgnuje miejsce wprowadzenia cewnika w przypadku stosowania blokad ciągłych
- podejmuje działania w sytuacji pojawienia się powikłań w terapii przeciwbólowej u dorosłego
- różnicuje kliniczne przyczyny zmian parametrów życiowych u dorosłych, wynikające z odczuwanego bólu, jak: tachykardia, hipertensja, hipowentylacja
- współpracuje w ramach zespołu terapeutycznego (lekarzy i pielęgniarek) realizując kompetentnie zadania
- uwzględnia, w ocenie ostrego bólu i prowadzonej terapii przeciwbólowej, metody niefarmakologiczne dostosowane do szczególnych grup pacjentów
- prowadzi kartę leczenia bólu, zgodnie z obowiązującymi zasadami prowadzenia dokumentacji medycznej wynikającymi z przepisów prawnych
- edukuje pacjenta i jego opiekunów w zakresie metod oceny i leczenia bólu z wykorzystaniem niefarmakologicznych metod leczenia bólu w warunkach domowych
Kompetencje społeczne
Absolwent jest gotowy do:
- szanowania godności i autonomii chorego
- przestrzegania praw pacjenta, okazując szacunek wobec pacjenta, zrozumienie dla jego różnic światopoglądowych oraz kulturowych, zachowania tajemnicy zawodowej
- wykazania odpowiedzialności za wykonywane świadczenia zdrowotne
- współpracy w ramach zespołu terapeutycznego (lekarzy i pielęgniarek), zachowując zasady etyki zawodowej
- realizacji aktualnie obowiązujących treści aktów normatywnych i dokumentów, określających bezpieczeństwo pacjenta, zakres obowiązującej dokumentacji medycznej oraz sposoby jej przetwarzania, mając na celu zapewnianie wysokiego poziomu ochrony ludzkiego zdrowia i życia
Wykonanie i interpretacja zapisu elektrokardiograficznego
Charakterystyka
Adresaci: pielęgniarki, położne posiadające prawo wykonywania zawodu
Program kursu obejmuje między innymi zajęcia z zakresu:
- podstaw elektrokardiografii
- analiz zapisu elektrokardiograficznego
- podstaw rozpoznania nieprawidłowości w zapisie EKG
- zapisu EKG w wybranych stanach kardiologicznych
- badań diagnostycznych z wykorzystaniem zapisu EKG
Czas trwania kursu: do 3 miesięcy
Liczba godzin: 108
- zajęcia teoretyczne: 38 (wykłady, ćwiczenia)
- zajęcia praktyczne: 70 (staż: pracownia EKG, oddział kardiologii dorosłych albo Poradnia kardiologiczna z pracowniami diagnostyki kardiologicznej)
Wymagane dokumenty:
- kwestionariusz osobowy
- kserokopia prawa wykonywania zawodu położnej
Termin składania dokumentów: nabór ciągły
Kryteria przyjęć: kolejność zgłoszeń
Liczba miejsc:
- nielimitowana
- kurs zostanie uruchomiony przy minimalnej liczbie 25 osób
Opłata za kurs: 500 zł
Kurs kończy się egzaminem
Efekty doskonalenia: uzyskanie uprawnień do:
- wykonywania i oceny opisu jakości zapisu EKG u osoby dorosłej
- różnicowania podstawowych zaburzeń w zapisie EKG
- przygotowania pacjenta do wykonania testu wysiłkowego
- wykonania testu wysiłkowego (pomiar ciśnienia i tętna, ocena zapisu EKG na monitorze)
- mierzenia EKG metodą Holtera
Kontakt: Instytut Zdrowia, ul. Kościuszki 2G, 33-300 Nowy Sącz
Tel.: 18 547-56-60, e-mail: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.
Efekty kształcenia
Zakładane efekty kształcenia w kategoriach wiedzy, umiejętności, kompetencji społecznych
Wiedza
Absolwent:
- omawia budowę układu bodźco-przewodzącego serca
- opisuje zjawiska elektryczne zachodzące w sercu w przypadku powstawania oraz przewodzenia bodźców
- opisuje mechanizmy enzymatyczne zachodzące w sercu
- omawia podstawowe pojęcia: potencjał czynnościowy komórki, zjawiska depolaryzacji i repolaryzacji komórkowej
- opisuje prawidłowości oraz patologie czasu powrotu pobudliwości poszczególnych struktur układu bodźco-przewodzącego serca
- zna fizjologię elektrycznej pracy serca
- opisuje związek między zjawiskami elektrycznymi i hemodynamicznymi serca a krzywą EKG
- potrafi określić wektor serca oraz linię izoelektryczną
- charakteryzuje schemat krzywej elektrokardiograficznej
- rozpoznaje i określa załamki linii izoelektrycznej
- opisuje serce jako dipol elektryczny
- charakteryzuje elektrodę Wilsona oraz opisuje odprowadzenia w modyfikacji Goldberga
- opisuje budowę aparatu EKG
- charakteryzuje zasady użytkowania różnych typów aparatów EKG
- zna przyczyny artefaktów oraz błędów w zapisie EKG
- zna zasady przygotowania pacjenta do badania EKG
- zna technikę wykonania badana EKG
- charakteryzuje fizjologiczną linię izoelektryczną zapisu EKG
- opisuje morfologie załamków, odcinki oraz odstępy fizjologicznego zapisu EKG
- zna oraz charakteryzuje schemat krzywej elektrokardiograficznej
- zna oraz potrafi określić prawidłowości oraz patologie osi elektrycznej serca
- wymienia przyczyny odchyleń osi elektrycznej
- określa przyczyny nieokreślenia oraz nieoznaczenia osi elektrycznej serca
- zna oraz określa prawidłowości i patologie w przypadku załamka P
- zna oraz potrafi scharakteryzować przyczynę wydłużania oraz skrócenia odstępu PQ, (blok przedsionkowo-komorowy Io , zespół preekscytacji Io )
- określa oraz opisuje przyczyny zmian odstępu PQ w zapisie elektrokardiograficznym
- charakteryzuje stany chorobowe w odniesieniu do załamków R odprowadzeń lewokomorowych oraz P w przypadku odprowadzeń prawokomorowych
- opisuje stany chorobowe powiązane z patologiami zespołu QRS
- charakteryzuje powstawanie bloku pęczka Hisa
- wymienia oraz opisuje możliwe patologie chorobowe w przypadku nieprawidłowego załamka Q
- charakteryzuje zmiany w zapisie EKG związanie z nieprawidłowym położeniem odcinka ST; W32. charakteryzuje zmiany w zapisie EKG związane z zaburzeniami rytmu serca (węzła zatokowego i przedsionkowego, pochodzenia nadkomorowego i komorowego oraz częstoskurcze)
- charakteryzuje zaburzenia przewodzenia na podstawie wykonanego zapisu elektrokardiograficznego
- opisuje cechy zapisu EKG w przypadku m.in. różnicowania bloku zatokowoprzedsionkowego a zahamowaniem zatokowym
- wymienia różnice pomiędzy zaburzeniami przewodzenia w przypadku bloku I0 , II0 , III0
- zna cechy zapisu EKG dla częstoskurczu nadkomorowego i migotania przedsionków
- opisuje cechy ekstrasystolii komorowej w zapisie EKG
- opisuje obraz zespołu QRS oraz kierunek odcinka ST i załamka T w zapisie EKG
- wykazuje się znajomością zapisu EKG ze szczególnym uwzględnieniem poszczególnych rodzajów ekstrasystolii w różnych jednostkach chorobowych
- charakteryzuje oraz wymienia przyczyny częstoskurczu komorowego typu torsade de pointes
- różnicuje częstoskurcz komorowy torsade de pointes jednokształtny i wielokształtny na podstawie zespołów QRS
- charakteryzuje zmiany w EKG w przypadku trzepotania oraz migotania komór i przedsionków i ich przyczyny kliniczne i elektrofizjologiczne oraz obraz kliniczny
- wykazuje się znajomością zaburzeń przewodzenia w przypadku bloku przedsionkowo komorowego stopnia I0 , II0 , III0
- charakteryzuje zmiany w zapisie EKG związane z blokiem prawej odnogi pęczka Hisa
- wykazuje się znajomością przyczyn powstawania bloku prawej odnogi pęczka Hisa w różnych sytuacjach klinicznych (choroba niedokrwienna, zapalenia mięśnia sercowego, wady wrodzone); W46. charakteryzuje kryteria różnicowania pełnego i niezupełnego bloku pęczka Hisa
- rozpoznaje i charakteryzuje zmiany w zapisie EKG związanie z blokiem lewej odnogi pęczka Hisa
- wykazuje się znajomością przyczyn powstawania bloku lewej odnogi pęczka Hisa w różnych sytuacjach klinicznych (choroba niedokrwienna, zapalenia mięśnia sercowego, wady wrodzone)
- prezentuje kryteria rozpoznawania bloku lewej odnogi pęczka Hisa ze szczególnym uwzględnieniem zespołu QRS w odprowadzeniach V5 i V6, kierunku odcinka ST oraz załamka T w stosunku do wychylenia zespołu QRS
- wykazuje się znajomością zapisu EKG ze szczególnym uwzględnieniem odcinka ST w różnych sytuacjach klinicznych spowodowanych np. zaburzeniami elektrolitowymi czy działaniem niepożądanych leków
- wykazuje się znajomością zmian w zapisie elektrokardiograficznym w przypadku rozrusznika serca spowodowanych działaniem naparstnicy
- wykazuje się znajomością zachodzących zmian zapisu EKG w przypadku zaburzeń stężenia potasu w osoczu, tj. wzrostu i obniżenia stężenia potasu
- określa wskazania oraz przeciwwskazania do wykonania próby wysiłkowej serca
- charakteryzuje technikę wykonania badania wysiłkowego oraz opisuje stany, w których wykonywanie próby jest mało przydatne
- zna wskazania do wykonywania zapisu EKG w przypadku metody Holtera
- określa wskazania oraz przeciwwskazania do wykonania przezprzełykowego EKG
Umiejętności
Absolwent:
- stosuje podstawowe pojęcia elektrokardiografii w praktyce badania
- obsługuje różnego rodzaju aparaty do zapisu EKG
- skaluje aparat do EKG i poznaje jego czułość
- zakłada papier milimetrowy do aparatu EKG
- przygotowuje aparat EKG do badania
- wyznacza poszczególne odprowadzenia: kończynowe, przedsercowe oraz dodatkowe
- przygotowuje pacjenta i otoczenie do wykonania badania EKG
- samodzielnie wykonuje badanie elektrokardiograficzne u pacjenta w spoczynku
- rozpoznaje podstawowe błędy i artefakty zapisu EKG oraz wdraża metody usuwania zakłóceń
- dokonuje oceny jakości zapisu EKG pod względem technicznym
- opisuje wynik badania w procedurze obowiązującej dokumentacji
- oblicza częstotliwość akcji serca na podstawie krzywej EKG
- dokonuje oceny prawidłowego rytmu serca zapisu EKG
- oznacza na zapisie EKG wychylenia od linii izoelektrycznej serca
- rozpoznaje w zapisie zgodnie z propozycją Einthovena załamki P, Q, R, S, T i U
- oznacza linię izoelektryczną
- dokonuje podziału zapisu na załamki, odcinki, odstępy
- oblicza sumę algebraiczną amplitudy załamków zespołu QRS
- wyznacza oś elektryczną serca (na podstawie odprowadzeń)
- wiąże nieprawidłowości zapisu EKG z zaburzeniami chorobowymi
- na podstawie zapisu EKG określa patologie osi elektrycznej serca, tj. blok pęczka Hisa, zawał mięśnia sercowego, poziomy położenia serca
- rozpoznaje w zapisie EKG zaburzenia rytmu serca (zaburzenia węzła zatokowego i przedsionkowego, rytmy pochodzenia nadkomorowego, rytmy pochodzenia komorowego, pobudzenia przedwczesne i częstoskurcze)
- rozpoznaje w zapisie EKG zaburzenia przewodzenia (blok zatokowo-przedsionkowy, zahamowanie zatokowe, opóźnienie śródprzedsionkowe, blok węzła przedsionkowokomorowy i pęczka Hisa)
- rozpoznaje w zapisie EKG uszkodzenia mięśnia sercowego, niedokrwienia mięśnia sercowego (dusznica bolesna Prinzmetala; zawał serca z uniesieniem ST i bez uniesienia ST)
- interpretuje nieprawidłowości zapisu EKG w niektórych stanach kardiologicznych
- rozpoznaje stan zagrożenia życia lub zdrowia na podstawie zapisu EKG oraz objawów klinicznych
- rozpoznaje cechy elektrokardiograficzne w zapisie EKG w hiperkaliemii i hipokaliemii
- rozpoznaje cechy w zapisie EKG pobudzeń pochodzących ze sztucznego rozrusznika
- ocenia stan pacjenta pod kątem wskazań i przeciwwskazań do próby wysiłkowej
- towarzyszy pacjentowi w badaniu próby wysiłkowej zgodnie z wytycznymi
- identyfikuje stan u pacjenta, który jest wskazaniem do przerwania próby wysiłkowej
- wyjaśnia pacjentowi cel badania próby wysiłkowej, postępowanie przed badaniem i przebieg badania
- wyjaśnia kryteria niedokrwienia serca, w których wykonanie próby wysiłkowej jest mało przydatne
- interpretuje wynik uzyskanego testu wysiłkowego ze szczególnym uwzględnieniem zapisu EKG
- wyjaśnia pacjentowi cel metodą Holtera, postępowanie przed badaniem i przebieg badania
- identyfikuje typowe wskazania do przeprowadzenia zapisu całodobowego EKG
- analizuje wykres zapisu EKG całodobowego
- przygotowuje chorego do badania EKG przezprzełykowego
- sprawuje opiekę nad pacjentem po badaniu EKG przezprzełykowym
Kompetencje społeczne
Absolwent jest gotowy do:
- poniesienia odpowiedzialności za wykonywanie specjalistycznych świadczeń zdrowotnych
- krytycznej oceny własnych kompetencji
- systematycznego aktualizowania wiedzy i umiejętności w zakresie wykonywania i interpretacji zapisu EKG
- szanowania godności i autonomii pacjenta
- współpracy z członkami zespołu terapeutycznego
Wykonanie konikopunkcji, odbarczenie odmy prężnej oraz wykonanie dojścia doszpikowego
Charakterystyka
Adresaci: pielęgniarki posiadające prawo wykonywania zawodu
Program kursu obejmuje między innymi zajęcia z zakresu:
- konikopunkcji jako metody udrażniania górnych dróg oddechowych
- odbarczenia odmy prężnej
- doszpikowego podawania leków w stanach nagłego zagrożenia życia
Czas trwania kursu: 1 miesiąc
Liczba godzin: 40
- zajęcia teoretyczne: 15
- zajęcia praktyczne: 25
Wymagane dokumenty:
- kwestionariusz osobowy
- kserokopia prawa wykonywania zawodu pielęgniarki
- zaświadczenie o ukończeniu kursu specjalistycznego „Resuscytacja krążeniowo-oddechowa dla pielęgniarek i położnych”
Termin składania dokumentów: nabór ciągły
Kryteria przyjęć: kolejność zgłoszeń
Liczba miejsc:
- nielimitowana
- kurs zostanie uruchomiony przy minimalnej liczbie 25 osób
Opłata za kurs: 400 zł
Kurs kończy się egzaminem
Efekty doskonalenia: zdobycie uprawnienia do:
- monitorowania bezprzyrządowego i przyrządowego układu oddechowego
- udrażniania dróg oddechowych
- wykonywania konikopunkcji, odbarczenia odmy prężnej
- wykonania wkłucia doszpikowego i doszpikowego podawania leków
Kontakt: Instytut Zdrowia, ul. Kościuszki 2G, 33-300 Nowy Sącz
Tel.: 18 547-56-60, e-mail: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.
Efekty kształcenia
Zakładane efekty kształcenia w kategoriach wiedzy, umiejętności, kompetencji społecznych
Wiedza
Absolwent:
- omawia budowę anatomiczną i fizjologię układu oddechowego niezbędną do wykonywania konikopunkcji
- charakteryzuje zaburzenia patofizjologiczne występujące podczas występowania stanów zagrożenia zdrowotnego, ze szczególnym uwzględnieniem zaburzeń wentylacji płuc
- przedstawia akty prawne dotyczące udzielania pomocy oraz zawierające zakres wykonywanych medycznych czynności przez pielęgniarkę systemu Państwowego Ratownictwa Medycznego
- omawia zasady etyczne obowiązujące podczas udzielania pomocy w stanach nagłego zagrożenia zdrowotnego
- definiuje przyczyny, objawy i postępowanie w stanach zagrożenia zdrowotnego, w których wykonuje się konikopunkcję
- prezentuje wskazania, przeciwwskazania i powikłania konikopunkcji
- omawia zestaw do wykonania konikopuncji i przedstawia zasady jej wykonania
- analizuje dynamikę stanu pacjenta w zależności od podjętych procedur i możliwości monitoringu na miejscu zdarzenia
- wskazuje właściwe postępowanie oraz sposób tlenoterapii, wentylacji i natleniania chorego przez zestaw do konikopunkcji
- omawia budowę anatomiczną i fizjologię niezbędną do wykonywania odbarczenia odmy prężnej
- charakteryzuje metody diagnostyczne w wykrywaniu stanów zagrożenia zdrowotnego, ze szczególnym uwzględnieniem stanów wymagających odbarczenia odmy prężnej
- charakteryzuje przyczyny, objawy i postępowanie w stanach zagrożenia zdrowotnego, w których wykonuje się odbarczenie odmy prężnej
- charakteryzuje obraz kliniczny odmy prężnej, ze szczególnym uwzględnieniem wskazań, przeciwwskazań i powikłań
- różnicuje odmę prężną z odmą otwartą oraz zasady postępowania w odmie otwartej
- wskazuje właściwe postępowanie oraz sposób tlenoterapii i wentylacji chorego z uwzględnieniem odbarczonej odmy prężnej i zabezpieczoną odmą otwartą
- wyjaśnia budowę anatomiczną i fizjologię niezbędną do wykonywania dojścia doszpikowego
- wymienia leki i płyny najczęściej podawane przez dojście doszpikowe
- omawia sytuacje w stanach zagrożenia zdrowotnego, w których wykonuje się dojście doszpikowe
- dobiera zestaw do wykonania dojścia doszpikowego, wymienia wskazania, przeciwwskazania i powikłania wykonywania dojścia doszpikowego
- omawia zasady wykonywania dojścia doszpikowego i charakteryzuje zasady doboru miejsca wkłucia doszpikowego w zależności od wieku i stanu pacjenta
Umiejętności
Absolwent:
- zapobiega oraz ogranicza skutki stanów zagrożenia zdrowotnego
- rozpoznaje zaburzenia patofizjologiczne występujące w stanach zagrożenia zdrowotnego, ze szczególnym uwzględnieniem stanów dotyczących układu oddechowego
- wykonuje badanie klatki piersiowej w celu diagnostyki w procesie zapobiegania i ograniczania skutków stanów zagrożenia zdrowotnego
- wymienia zadania i zakres kompetencji pielęgniarki podczas wykonywania konikopunkcji
- stosuje metody wsparcia psychicznego pacjenta i jego rodziny w przypadku wystąpienia stanów zagrożenia zdrowotnego
- przestrzega zasad etycznych obowiązujących podczas udzielania pomocy w stanach nagłego zagrożenia zdrowotnego
- rozpoznaje i ocenia stan zagrożenia na podstawie objawów klinicznych i dostępnej aparatury i podjąć działania ratunkowe na miejscu zdarzenia
- udrażnia drogi oddechowe metodą bezprzyrządową i przyrządową oraz monitoruje stan zdrowia poszkodowanego w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego z uwzględnieniem metod bezprzyrządowych i przyrządowych
- wykonuje konikopunkcję w stanach nagłego zagrożenia zdrowotnego
- prezentuje zadania i zakres kompetencji pielęgniarki podczas wykonywania procedury odbarczenia odmy prężnej
- dobiera zestaw do odbarczenia odmy prężnej i wykonuje odbarczenie odmy prężnej, zabezpiecza odmę otwartą
- ocenia zagrożenia wynikające ze specyfiki urazów klatki piersiowej
- bada pacjenta urazowego zgodnie ze standardem postępowania u chorych urazowych ze szczególną oceną klatki piersiowej, szmerów oddechowych, stabilności kości oraz różnicowania stanu pacjenta w zależności od doznanych obrażeń
- wdraża postępowanie niezbędne do utrzymania stabilnego stanu pacjenta w przypadkach zagrożenia zdrowotnego
- realizuje zadania i zakres kompetencji pielęgniarki podczas wykonywania dojścia doszpikowego
- dobiera miejsca wykonania dojścia doszpikowego i zestaw do wykonania tego zabiegu
- wykonuje dojście doszpikowe i doszpikowo podaje leki i płyny zgodnie z obowiązującymi standardami
- dobiera leki i płyny oraz prawidłowo dawkuje w stanach zagrożenia zdrowotnego, ze szczególnym uwzględnieniem drogi doszpikowej
- rozpoznaje i przeciwdziała następstwom stanów nagłego zagrożenia zdrowotnego z uwzględnieniem płynoterapii w warunkach szczególnych
Kompetencje społeczne
Absolwent jest gotowy do:
- współpracy z pacjentem, jego rodziną i zespołem terapeutycznym, a szczególnie pracownikami systemu Państwowego Ratownictwa Medycznego
- krytycznej oceny własnych i cudzych działań podczas udzielania pomocy w stanach zagrożenia zdrowotnego
- systematycznego wzbogacania wiedzy zawodowej i kształtowania umiejętności, dążąc do profesjonalizmu
- realizacji edukacji pacjenta, rodziny i członków zespołu opieki zdrowotnej w zakresie przeciwdziałania wystąpieniu stanów zagrożenia zdrowotnego oraz profesjonalnej pomocy w przypadku ich wystąpienia
- wykazania odpowiedzialności za wykonywane świadczenia zdrowotne
- przestrzegania tajemnicy zawodowej
- przestrzegania praw pacjenta
Wywiad i badanie fizykalne
Charakterystyka
Adresaci: pielęgniarki, położne posiadające prawo wykonywania zawodu
Program kursu obejmuje między innymi zajęcia z zakresu:
- badania podmiotowego osoby dorosłej
- badania przedmiotowego osoby dorosłej
- oceny stanu zdrowia pacjenta na podstawie wyników badania podmiotowego i przedmiotowego
Czas trwania kursu: do 3 miesięcy
Liczba godzin: 100
- zajęcia teoretyczne: 75 (wykłady, ćwiczenia)
- zajęcia praktyczne: 25 (staż na oddziale chorób wewnętrznych i neurologicznym lub na oddziale anastezjologii i intensywnej terapii)
Wymagane dokumenty:
- kwestionariusz osobowy
- kserokopia prawa wykonywania zawodu pielęgniarki lub położnej
Termin składania dokumentów: nabór ciągły
Kryteria przyjęć: kolejność zgłoszeń
Liczba miejsc:
- nielimitowana
- kurs zostanie uruchomiony przy minimalnej liczbie 25 osób
Opłata za kurs: 700 zł
Kurs kończy się egzaminem
Efekty doskonalenia: uzyskanie uprawnienia do:
- wykonania badań: podmiotowego i przedmiotowego osoby dorosłej oraz dokumentowanie tych wyników
- analizy wyników badania podmiotowego i przedmiotowego osoby dorosłej dla potrzeb formułowania diagnozy pielęgniarskiej
Kontakt: Instytut Zdrowia, ul. Kościuszki 2G, 33-300 Nowy Sącz
Tel.: 18 547-56-60, e-mail: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.
Efekty kształcenia
Zakładane efekty kształcenia w kategoriach wiedzy, umiejętności, kompetencji społecznych
Wiedza
Absolwent:
- omawia zasady prowadzenia badania podmiotowego
- omawia poznanie pacjenta wg systemu Calgary-Cambridge
- omawia zasady i sposoby dokumentowania wyników badania podmiotowego
- charakteryzuje zakres informacji ogólnych, dotyczących osoby badanej (dane personalne, źródło informacji, główny problem zdrowotny)
- zna system opisu objawów i dolegliwości pacjenta wg schematów OLD CART, FIFE, SAMPLE
- omawia zakres gromadzenia subiektywnych informacji o stanie funkcji układów i części ciała
- zna wiarygodne skale/kwestionariusze wykorzystywane do diagnozowania stanu zdrowia oraz ryzyka wystąpienia zaburzeń
- omawia zasady i sposób oceny stanu psychicznego w tym nastroju, spostrzegania, uwagi, pamięci, mowy i myślenia
- omawia sposób oceny uzależnienia od nikotyny, alkoholu, substancji psychoaktywnych
- zna system opisu objawów i dolegliwości pacjenta wg schematu cztery A
- omawia zasady i sposób badania przedmiotowego, w tym oceny podstawowych parametrów życiowych, stanu świadomości i przytomności, odżywienia z zastosowaniem dostępnych skal i norm
- omawia zasady i sposób badania fizykalnego skóry i jej wytworów oraz oceny zmian skórnych z wykorzystaniem metod oglądania i palpacji
- omawia zasady i sposób badania fizykalnego i oceny węzłów chłonnych z wykorzystaniem metod oglądania i palpacji
- omawia zasady i sposób badania fizykalnego głowy i szyi oraz oceny zmian w obrębie nosa i zatok, jamy ustnej i gardła z wykorzystaniem metod oglądania i palpacji
- omawia zasady i sposób badania fizykalnego oraz oceny zmian w obrębie narządu wzroku z wykorzystaniem metody oglądania
- omawia zasady i sposób badania fizykalnego oraz oceny zmian w obrębie ucha z wykorzystaniem metod oglądania i palpacji
- omawia zasady i sposób badania fizykalnego oraz oceny zmian w obrębie gruczołów piersiowych i dołów pachowych z wykorzystaniem metod oglądania i palpacji
- omawia zasady i sposób badania fizykalnego oraz oceny objawów ze strony układu oddechowego z wykorzystaniem metod oglądania, palpacji, opukiwania i osłuchiwania
- omawia zasady i sposób badania fizykalnego oraz oceny objawów ze strony układu sercowo-naczyniowego z wykorzystaniem metod oglądania, palpacji, opukiwania i osłuchiwania
- omawia zasady i sposób badania fizykalnego oraz oceny objawów ze strony układu krążenia obwodowego z wykorzystaniem metod oglądania, palpacji i osłuchiwania
- omawia zasady i sposób badania fizykalnego oraz oceny zmian w obrębie brzucha z wykorzystaniem metod oglądania, palpacji, opukiwania i osłuchiwania
- omawia zasady i sposób badania fizykalnego oraz oceny objawów ze strony układu moczowego z wykorzystaniem metod oglądania, opukiwania, palpacji
- omawia zasady i sposób badania fizykalnego oraz oceny zmian w obrębie odbytu i gruczołu krokowego z wykorzystaniem metod oglądania i palpacji
- omawia zasady i sposób badania fizykalnego oraz oceny zmian w obrębie żeńskich zewnętrznych narządów płciowych z wykorzystaniem metod oglądania i palpacji
- omawia zasady i sposób badania fizykalnego oraz oceny zmian w obrębie męskich zewnętrznych narządów płciowych z wykorzystaniem metod oglądania i palpacji
- omawia zasady i sposób badania fizykalnego ogólnego, odcinkowego i miejscowego oraz oceny zmian ze strony układu mięśniowo-szkieletowego z wykorzystaniem metod oglądania i palpacji
- omawia zasady i sposób badania fizykalnego oraz oceny objawów ze strony układu nerwowego w tym: nerwów czaszkowych, czucia, równowagi i koordynacji ruchowej, odruchów powierzchownych i głębokich, objawów oponowych, objawów korzeniowych
- ocenia kompletność zgromadzonych informacji dotyczących sytuacji zdrowotnej pacjenta wg schematu SOAP
- analizuje zakres informacji subiektywnych o stanie zdrowia pacjenta, objawach patologicznych, pochodzących z zaburzonych funkcji układów i części ciała
- zna system PES (Problem, Etiology, Symptom) opisu rozpoznania stanu zdrowia pacjenta dla potrzeb opieki pielęgniarskiej
- charakteryzuje klasyfikacje diagnoz i interwencji pielęgniarskich
Umiejętności
Absolwent:
- stosuje zasady badania podmiotowego
- stosuje system Calgary-Cambridge w celu poznania stanu zdrowia pacjenta dorosłego
- gromadzi informacje ogólne dotyczące osoby badanej (dane personalne, źródło informacji, główny problem zdrowotny)
- opisuje objawy i dolegliwości pacjenta wg schematów OLD CART, FIFE, SAMPLE
- pozyskuje dane dotyczące przeszłości i obecnego stanu zdrowia badanego, w tym dane psychosocjalne pacjenta oraz dane dotyczące rodziny
- gromadzi subiektywne informacje o stanie funkcji układów i części ciała
- stosuje wiarygodne skale/kwestionariusze wykorzystywane do diagnozowania stanu zdrowia oraz ryzyka wystąpienia zaburzeń
- rozpoznaje objawy sugerujące uzależnienie od nikotyny, alkoholu, substancji psychoaktywnych
- ocenia stan psychiczny pacjenta w tym: nastrój, spostrzeganie, uwagę, pamięć, mowę i myślenie
- dokumentuje wyniki badania podmiotowego
- stosuje ocenę kompleksową stanu zdrowia pacjenta wg schematu cztery A
- wykorzystuje metody badania fizykalnego do oceny skóry i jej wytworów oraz węzłów chłonnych
- wykorzystuje metody badania fizykalnego do oceny głowy, szyi i narządów zmysłów w tym oka, ucha, nosa oraz zatok, jamy ustnej i ślinianek
- wykorzystuje metody badania fizykalnego do oceny klatki piersiowej w tym układu sercowo-naczyniowego, układu oddechowego, gruczołów piersiowych oraz obwodowego układu krążenia
- wykorzystuje metody badania fizykalnego do oceny brzucha
- wykorzystuje metody badania fizykalnego do oceny układu moczowego, gruczołu krokowego i odbytu
- wykorzystuje metody badania fizykalnego do oceny żeńskich narządów płciowych oraz męskich narządów płciowych
- wykorzystuje metody badania fizykalnego do oceny układu mięśniowo-szkieletowego, układu nerwowego w tym nerwów czaszkowych, czucia, siły mięśniowej, równowagi i koordynacji ruchowej oraz odruchów
- analizuje jakość zgromadzonych informacji o sytuacji zdrowotnej pacjenta dorosłego w kontekście schematów SOAP i OLD CART
- posługuje się wybraną klasyfikacją diagnoz i interwencji pielęgniarskich
- formułuje wstępne rozpoznanie stanu zdrowia osoby dorosłej na podstawie wyników badania podmiotowego i przedmiotowego oraz dokumentuje wynik rozpoznania dla potrzeb opieki pielęgniarskiej
Kompetencje społeczne
Absolwent jest gotowy do:
- przestrzegania tajemnicy zawodowej
- przejawiania empatii w relacji z pacjentem
- szanowania godności i autonomii pacjenta
- wykazywania odpowiedzialności za badaną osobę dorosłą
- systematycznego wzbogacania wiedzy zawodowej i kształtowania własnych umiejętności
Szkolenia
Pierwsza pomoc przedmedyczna w nagłych wypadkach – poziom podstawowy
Charakterystyka
Adresaci: uczestnikiem szkolenia może być każda osoba, która wyrazi chęć doskonalenia swoich umiejętności w zakresie udzielania pierwszej pomocy przedmedycznej
Czas trwania szkolenia: 1 dzień
Liczba godzin: 8
Wymagane dokumenty: kwestionariusz osobowy
Termin składania dokumentów: nabór ciągły
Liczba miejsc:
- nielimitowana
- szkolenie zostanie uruchomione przy minimalnej liczbie 10 osób
Opłata za szkolenie: 100 zł
Efekty doskonalenia: posiadanie elementarnej wiedzy i umiejętności praktycznych w zakresie udzielania pierwszej pomocy przedmedycznej w przypadku nagłego zagrożenia życia i zdrowia
Kontakt: Instytut Zdrowia, ul. Kościuszki 2G, 33-300 Nowy Sącz
Tel.: 18 547-56-60, e-mail: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.
Program
Program szkolenia obejmuje między innymi zajęcia z zakresu:
- aspektów prawnych, moralnych i psychologicznych udzielania pierwszej pomocy
- rozpoznawania zagrożenia, organizacji miejsca zdarzenia, zasad wzywania kwalifikowanej pomocy
- podstawowych czynności resuscytacyjnych
- podstawowych czynności ratunkowych w wybranych stanach zagrożenia zdrowia lub życia
W przypadku grup zorganizowanych istnieje możliwość dostosowania programu do wymogów grupy (charakteru i specyfiki pracy, czynników ryzyka związanych z wykonywaną pracą itp.).
Pierwsza pomoc przedmedyczna w nagłych wypadkach – poziom rozszerzony
Charakterystyka
Adresaci: osoby, które wyrażą chęć doskonalenia swoich umiejętności w zakresie udzielania pierwszej pomocy przedmedycznej na poziomie rozszerzonym
Czas trwania szkolenia: 2 dni
Liczba godzin: 16
Wymagane dokumenty: kwestionariusz osobowy
Termin składania dokumentów: nabór ciągły
Liczba miejsc:
- nielimitowana
- szkolenie zostanie uruchomione przy minimalnej liczbie 10 osób
Opłata za szkolenie: 200 zł
Efekty doskonalenia: nabycie wiedzy i umiejętności praktycznych w zakresie:
- udzielania pierwszej pomocy w przypadku nagłego zagrożenia życia i zdrowia w różnych grupach wiekowych
- ewakuacji i transportu poszkodowanych z miejsca zdarzenia
Kontakt: Instytut Zdrowia, ul. Kościuszki 2G, 33-300 Nowy Sącz
Tel.: 18 547-56-60, e-mail: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.
Program
Program szkolenia obejmuje między innymi zajęcia z zakresu:
- aspektów prawnych, moralnych i psychologicznych udzielania pierwszej pomocy
- rozpoznawania zagrożenia, organizacji miejsca zdarzenia, zasad wzywania kwalifikowanej pomocy
- podstawowych czynności resuscytacyjnych
- podstawowych czynności ratunkowych w wybranych stanach zagrożenia zdrowia lub życia
- podstaw taktyki działań ratowniczych
- ewakuacji, przenoszenia i transportu poszkodowanych
W przypadku grup zorganizowanych istnieje możliwość dostosowania programu do wymogów grupy (charakteru i specyfiki pracy, czynników ryzyka związanych z wykonywaną pracą itp.).
Przygotowanie nauczycieli do prowadzenia zajęć edukacyjnych w zakresie udzielania pierwszej pomocy
Charakterystyka
Adresaci: nauczyciele, którzy zamierzają uzyskać uprawnienia do prowadzenia zajęć edukacyjnych w zakresie udzielania pierwszej pomocy
Czas trwania szkolenia: 7-14 dni
Liczba godzin: 40
- zajęcia teoretyczne: 16
- zajęcia praktyczne: 24
Wymagane dokumenty:
- kwestionariusz osobowy
- dyplom ukończenia studiów pedagogicznych
Termin składania dokumentów: nabór ciągły
Liczba miejsc:
- nielimitowana
- szkolenie zostanie uruchomione przy minimalnej liczbie 24 osób
Opłata za szkolenie: 650 zł
Szkolenie kończy się egzaminem teoretycznym z zakresu wiedzy i egzaminem praktycznym z zakresu umiejętności udzielania pierwszej pomocy
Efekty doskonalenia: absolwent zgodnie z § 10 Rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 12 marca 2009 r. w sprawie szczegółowych kwalifikacji wymaganych od nauczycieli oraz określenia szkół i wypadków, w których można zatrudniać nauczycieli niemających wyższego wykształcenia lub ukończonego zakładu kształcenia nauczycieli (Dz. U. z 2015 r. poz. 1264), nabywa na okres 5 lat uprawnień do prowadzenia zajęć edukacyjnych w zakresie udzielania pierwszej pomocy w szkołach i placówkach
Kontakt: Instytut Zdrowia, ul. Kościuszki 2G, 33-300 Nowy Sącz
Tel.: 18 547-56-60, e-mail: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.
Program
Program szkolenia obejmuje między innymi zajęcia z zakresu:
- podstaw anatomii i fizjologii człowieka
- bezpieczeństwa własnego, miejsca zdarzenia oraz bezpieczeństwa poszkodowanego
- wzywania pomocy
- resuscytacji krążeniowo-oddechowej
- udzielania pomocy osobom nieprzytomnym, ofiarom urazów, zatruć, wychłodzeń
- tamowania krwotoków i opatrywania ran powierzchniowych
- postępowania przeciwwstrząsowego
- postępowania w innych stanach nagłego zagrożenia zdrowotnego (padaczce, cukrzycy, zawale serca, udarze mózgu, oparzeniach termicznych i chemicznych, w astmie oskrzelowej, podtopienia, utonięcia, ukąszenia lub zadławienia)
- ewakuacji ze strefy zagrożenia
- udzielania wsparcia psychicznego poszkodowanemu
- udzielania pierwszej pomocy w sytuacjach symulowanych
- metodyki prowadzenia zajęć dydaktycznych z dziećmi i młodzieżą
Sprawdź ofertę na innych kierunkach