Nie daj się „wciągnąć” w wirtualny świat – prawdziwe życie jest tuż obok Ciebie!

 Zwykle, kiedy mówimy o uzależnieniach, na myśl przychodzi nam alkohol, papierosy czy substancje psychoaktywne. Jeszcze do niedawna uzależnienie od Internetu było zjawiskiem nieznanym. Wraz z rozwojem technologii i coraz większym dostępem do komputera, telefonu i tabletu zwłaszcza wśród młodych ludzi możemy obserwować niepokojące zjawisko, jakim jest uzależnienie od Internetu, zwane inaczej netoholizmem czy siecioholizmem.

Dlaczego tak się dzieje, że właśnie najmłodsi narażeni są najbardziej?

Świat wirtualny imponuje ciekawymi i różnorodnymi bodźcami: kolorami, dźwiękami, interesującą treścią, a to wszystko przyciąga uwagę, podoba się, ale też odrywa od szarej, niekiedy smutnej rzeczywistości. W sieci wszystko jest możliwe, a młoda osoba ma poczucie pełnej anonimowości oraz akceptacji tego, kim jest. Bardzo ważne jest, aby już od najmłodszych lat uwrażliwiać dzieci na szkodliwe działanie Internetu, który w nadmiarze szkodzi i uzależniania. Odpowiednie działania profilaktyczne i pokazywanie negatywnego wpływu, jaki niesie ze sobą nieograniczony czas spędzony w sieci, pozwoli zaopatrzyć najmłodszych w niezbędną wiedzę dotyczącą szkodliwości Internetu.

Na początku warto zadać młodemu człowiekowi trzy ważne pytania, które powinny skłonić do refleksji:

• Ile godzin w ciągu dnia przeznaczasz na korzystanie z Internetu?
• Czy grając w gry komputerowe lub surfując po Internecie, zaniedbujesz swoje obowiązki szkolne (np. nie masz czasu na naukę do sprawdzianu, odrobienie zadań domowych)?
• Czy wystarcza Ci czasu na kontakty z przyjaciółmi, rozwijanie swoich pasji i zainteresowań?

Uzależnienie od gier komputerowych

Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) w 2018 roku wpisała uzależnienie od gier (gaming disorder) na listę Międzynarodowej Statystycznej Klasyfikacji Chorób i Problemów Zdrowotnych ICD-118. Uzależnienie od gier znajduje się w grupie uzależnień behawioralnych (addictive behavior disorder) i opatrzone jest kodem 6C51.

Teraz zapraszam Was do obejrzenia krótkiego filmiku, który idealnie sprawdzi się podczas lekcji profilaktycznej, ale także może posłużyć jako inspiracja do rozmowy rodzica z dzieckiem na temat nadmiernego korzystania z gier internetowych. Filmik pokazuje dwa alternatywne rozwiązania – co się stanie, jeśli Szymon zostanie w domu i nie pojedzie na wycieczkę, a co będzie, kiedy postanowi wyruszyć na weekend z przyjaciółmi. Zobaczcie sami:

https://youtu.be/on08z78OOuE

Według WHO o uzależnieniu od gier komputerowych mówimy wtedy, gdy przez co najmniej 12 miesięcy występują stałe i powtarzające się zachowania:

• gracz traci kontrolę nad graniem (gra zbyt często, zbyt długo, ma problem, by przestać grać),
• granie staje się ważniejsze od innych czynności życiowych, zajęć i zainteresowań,
• mimo zauważania przez gracza negatywnych konsekwencji wpływających na jego życie rodzinne, zdrowie, edukację, pracę oraz inne istotne aspekty życia granie jest kontynuowanie – gracz nie potrafi przestać.

Pamiętajmy, że od komputera można się uzależnić. Niestety w dzisiejszych czasach często mamy do czynienia z pomieszaniem świata realnego z wirtualnym. Świat Internetu wciąga i pozwala się zatracić, jednak prawdziwe życie toczy się w realnym świecie, a nie na monitorze komputera, telefonu czy tableta. Nie oznacza to jednak, że komputer jest zły i nie można z niego korzystać. Absolutnie nie! Internet to wielkie dobrodziejstwo naszych czasów, jednak ważne jest, aby korzystać z niego w mądry i odpowiedzialny sposób. Na wszystko w życiu powinien być odpowiedni czas, także na gry komputerowe. Nie mogą one zabierać całego wolnego czasu i powodować zaniedbywania innych sfer życia. Komputer nie może być najważniejszą rzeczą w życiu młodego człowieka.

Powody grania w gry komputerowe przez dzieci i młodzież              

Wiedząc już, że uzależnienie od Internetu i gier komputerowych istnieje, spróbujmy odpowiedzieć sobie na pytanie, dlaczego dzieci uciekają w świat wirtualny? Poniżej tylko kilka z wielu możliwości, jednak najczęściej obserwowane są następujące powody:

• dzieci czują się samotne, brakuje im autentycznej relacji z rodzicami oraz bezpiecznej więzi,
• rodzice nie interesują się dziećmi, zwłaszcza ich sposobem spędzania wolnego czasu, stąd nie mają pojęcia, co dziecko robi w sieci i ile czasu spędza przed komputerem lub wprost przeciwnie cieszą się, że dziecko potrafi samo zorganizować sobie czas i czymś się zająć (mają tzw. święty spokój, dzięki któremu mogą zająć się sobą),
• brakuje granic w relacji rodzic-dziecko – rodzice nie potrafią wyznaczyć ram, w obrębie których dziecko może się poruszać (rodzic nie potrafi powiedzieć nie, nie ma wyznaczonych jasnych zasad postępowania tego, co wolno, a czego nie, nie ma konsekwencji łamanych ustaleń),
• zaburzona jest struktura rodziny (dzieci rządzą w domu, mogą robić wszystko to, na co mają ochotę),
• dzieci mają niskie poczucie własnej wartości, co przekłada się na słabą umiejętność lub jej brak w nawiązywaniu kontaktów z rówieśnikami w realnym świecie,
• w domu rodzinnym występuje trudna sytuacja (np. kłótnie między członkami rodziny, rozwód rodziców, alkohol, przemoc) – dziecko potrzebuje oderwania się od smutnej rzeczywistości,
• występują problemy w nauce wynikające często z trudności z koncentracją uwagi, nadruchliwością, zaburzeniami nastroju – dziecko nie radzi sobie w szkole,
• pojawiają się trudne emocje, z którymi młodzi ludzie nie potrafią sobie poradzić.

Jak rozpoznać u dziecka uzależnienie od internetu?

Uzależnienie od Internetu przez dzieci i młodzież jest niebezpiecznym zjawiskiem, o którym mogą świadczyć następujące symptomy:

• zatracanie się – spędzanie przy komputerze coraz większej ilości czasu kosztem innych dotychczasowych zainteresowań,
• brak możliwości skorzystania z komputera powoduje rozdrażnienie, a nawet rodzi agresję,
• zapominanie o wszystkich swoich potrzebach, takich jak jedzenie, obowiązki szkolne, zaniedbanie higieny,
• pojawiają się konsekwencje w różnych obszarach życia – słabsze oceny, oddalanie się przyjaciół, porzucenie swoich pasji,
• granie bez opamiętania – wpadanie w „ciągi komputerowe”, czyli siedzenie przed komputerem po kilka godzin bez przerwy, bez możliwości oderwania się – próby ograniczenia ilości czasu spędzanego przed komputerem są nieudolne,
• kłamanie co do ilości czasu spędzonego przy komputerze,
• kłopoty zdrowotne spowodowane brakiem ruchu,
• wszyscy zaczynają dostrzegać, że jest problem, tylko nie osoba, której to dotyczy.

W przypadku uzależnienia ważne jest występowanie co najmniej 3 objawów z wyżej wymienionych. Pani Karina Stasiak w wywiadzie udzielonym dla portalu uzaleznieniabehawioralne.pl (cały wywiad dostępny – tutaj >) mówi, że o tym, czy dziecko jest uzależnione, nie decyduje tylko ilość czasu spędzanego w Internecie, ponieważ potrzebne są także inne objawy. Głównie chodzi o nieumiejętność kontroli czasu spędzanego w sieci (osoba czuje przymus grania, wchodzenia do Internetu) oraz negatywne konsekwencje wynikające z nadmiernej działalności w sieci. Dzieci, które nie mają granic, a więc korzystają z komputera bez ograniczeń, przestają rozwijać się w innych obszarach społecznościowych, takich jak tworzenie relacji czy wyrażanie uczuć, ale także pojawia się zmęczenie mózgu powodujące kłopoty z koncentracją, trudności w zapamiętywaniu i odrabianiu lekcji. Zatem bardzo ważne jest, aby rodzice mieli kontrolę nad tym, ile czasu dzieci spędzają w Internecie. Ponadto pamiętajmy, że treści w Internecie mimo, iż są ogólnodostępne, nie zawsze będą odpowiednie dla wszystkich – dziecko w wieku 8 lat nie powinno korzystać z treści przeznaczonych dla 12 czy 18 – latków. .

Co może zrobić rodzic?

• Spróbować porozmawiać z dzieckiem i wprost określić swoje obawy.
• Rozpoznać sytuacje, w których dziecko z większą intensywnością sięga po Internet. Mogą to być sytuacje trudne, z którymi nie może sobie poradzić.
• Ustalić stały harmonogram dnia i wyznaczać określony czas na korzystanie z Internetu.
• Starać się stopniowo zmniejszać czas korzystania z Internetu.
• Nagradzać sukcesy i postępy.
• Skontaktować się z psychologiem.
• Skonsultować się z Telefonem dla Rodziców i Nauczycieli w Sprawach Bezpieczeństwa Dzieci 800 100 100.

Dobrą praktyką jest ustalenie sztywnych reguł, które jasno określają czas oraz to, co dzieci rzeczywiście mogą robić na komputerze, telefonie czy tablecie. W kolejnym artykule znajdziecie domowe zasady ekranowe, które mogą stać się inspiracją do opracowania własnych reguł lub gotowym materiałem, który od razu można wcielić w życie.

 Diagnoza uzależnienia od Internetu lub gier

Uzależnienie od Internetu lub gier może być zdiagnozowane przez lekarza specjalizującego się w terapiach uzależnień. Zaburzenie to leczy się w ośrodkach uzależnień, a terapia z reguły trwa wiele tygodni.

Źródło: Pedagog Online

Trudne chwile – gdzie szukać pomocy…

Witajcie Kochani!:)

Znaleźliśmy się w niezwykle trudnej dla wszystkich sytuacji. Przyszło nam sprostać nowym wyzwaniom - pozostawanie w domu 24 godziny na dobę bez możliwości spotykania się z przyjaciółmi, z koniecznością nauki na odległość. Zarówno dla Was jak i dla nas jest to sytuacja niecodzienna.

Ten czas, poza tym że jest trudny, może być dla nas niezwykle wartościowy. Wykorzystajmy go na rozwój osobisty, refleksje, pogłębienie relacji z najbliższymi, rozmowy (mamy do tego wspaniałe narzędzia), czytanie książek.

Ważne też, abyście byli w kontakcie z nauczycielami i współpracowali dla Waszego dobra. Zachęcamy Was do nauki, zaangażowania w zdobywanie nowej wiedzy, niech epidemia nie niweczy planów na ten rok!

My,pedagożki, jesteśmy z Wami. Jeśli macie problem, potrzebujecie pomocy, chcecie porozmawiać, piszcie na e -dzienniku, znajdziecie nas również na Messengerze.

Możecie też skorzystać (o czym pisałyśmy za pośrednictwem wychowawców) z pomocy psychologów w Poradni Psychologiczno- Pedagogicznej w Starym Sączu: od 9.00 do 15.00, tel.: 18 446 13 60, jak również w Sądeckim Ośrodku Interwencji Kryzysowej - całą dobę - pod numerami telefonów:

18 449 04 91 lub 18 449 04 94.

Pozdrawiamy Was serdecznie

"Nie wyobrażam sobie, aby można osiągnąć sukces, nie będąc konsekwentnym i upartym".
Irena Eris

"Na zawsze" składa się z wielu "teraz".
Emily Dickinson

Podstawowe zasady skutecznego uczenia się

Zadbaj o czynniki zewnętrzne

Bardzo ważne jest, aby w miejscu, w którym się uczysz, nic Cię nie rozpraszało. Wybierz miejsce możliwie najbardziej odizolowane od otoczenia i ciche, wyłącz telewizor, radio (dozwolona cicha muzykaJ), telefon.

Do nauki siadaj najedzony, ale nie przejedzony, wtedy upominający się o swoje prawa żołądek nie będzie przeszkadzał. Przygotuj sobie coś do picia, tak aby nie mieć pretekstu do przerw „tylko na herbatę”.

Bardzo ważne są czynniki wewnętrzne

Zadbaj o motywację, nastawienie psychiczne, odpowiednie zaplanowanie czasu nauki.

Bardzo ważna jest motywacja do nauki, należy odnaleźć jak najwięcej argumentów przemawiających za tym, że uczenie, wiedza będą mi potrzebne.

Może być motywacja pozytywna – chcę się uczyć ponieważ: pozwoli mi to dostać się na wymarzoną uczelnię, zdobyć dobry zawód, chcę być mądrym człowiekiem, zrozumieć świat, rozwinąć inteligencję, itp.

Motywacja negatywna –– uczę się bo nie chcę dostać złej oceny, narazić na złość rodziców, nauczycieli, zostać w klasie.  Na pewno bardziej skuteczna i przynosząca większe efekty jest motywacja pozytywna, ponieważ rozumiemy, że uczymy się dla siebie.

Proponuję proste ćwiczenie:

Pomyśl o swojej aktualnej sytuacji i zestaw ją z tym miejscem, w którym chciałbyś się znaleźć, gdy skończysz naukę. W swoim kąciku do nauki umieść zdjęcie lub napis, które będą Ci przypominać o tym marzeniu. Patrz na to, kiedy Twoja motywacja osłabnie.

Optymalna motywacja poprawia koncentrację, optymalny stres mobilizuje. Nadmiar stresu, prowadzi do ciągłego uczucia zmęczenia, pustki w głowie lub reakcji psychosomatycznych takich jak: ból głowy, dolegliwości żołądkowe.

Ważne jest nastawienie psychiczne. Dobrze się zapamięta, jeśli się chce zapamiętać. Nie można wmawiać sobie, że to nudne i głupie, bo wtedy w głowie nie pozostanie nic. Trzeba też myśleć pozytywnie zarówno o sobie, jak i o efekcie nauki i nie dopuszczać do świadomości myśli     o braku zdolności, lenistwie, słabej pamięci.          

 Należy odpowiednio rozplanować czas nauki - odpowiednio dla organizmu dobrać porę dnia i właściwie dostosować przerwy.

Jedna „dawka” nauki powinna się zmieścić w przedziale od pół godziny do godziny. Więcej niż godzina nauki sprawi zbyt szybkie zmęczenie. Ucząc się należy robić przerwy – od 4 do 8 minut, nie dopuszczając do znużenia, złości i przemęczenia. Przerwy krótkie trzeba wypełnić aktywnością fizyczną, dłuższe przeznaczyć na relaks i sen.

Należy też uczyć się o najbardziej odpowiedniej porze dnia. Przez noc mózg uporządkuje informacje, które rano odtworzy bez trudności. Dlatego trzeba uczyć się wieczorem przed sprawdzianem, ale rano zostawić książki w spokoju. Umysł musi mieć czas by posegregować dane.

Dominujące kanały zmysłowe, którymi posługujemy się w przyswajaniu wiedzy.

Informacje docierają do mózgu za pomocą pięciu zmysłów: wzroku, słuchu, dotyku, zapachu i smaku. Jednak w naszym sposobie odbierania świata, dominuje jeden, czasem dwa lub trzy zmysły. Dlatego mówimy o wzrokowcach, słuchowcach i ruchowcach, czyli kinestetykach. Znając swój typ łatwiej jest dobrać odpowiednią metodę nauki, dzięki której informacje przyswajane są szybciej, skuteczniej i przyjemniej.

Wzrokowcy powinni:
· używać kolorowych pisaków i długopisów
· podkreślać, rysować, tworzyć schematy i tabele
· układać krzyżówki z najważniejszych słów do zapamiętania
· kluczowe słowa, wzory, daty, wnioski zapisywać na małych karteczkach i umieszczać na wysokości oczu
· stosować wizualne pomoce naukowe – slajdy, kasety wideo
· pracować w ciszy

Słuchowcy powinni:
· głośno powtarzać najważniejsze do zapamiętania
· jeżeli to możliwe śpiewać, rymować, deklamować, wykorzystując rytm i rym
· ułożyć krótki wiersz lub piosenkę złożoną z najważniejszych słów do zapamiętania
· wykorzystać dialogi, rozmowy, dyskusję w grupie, minidebatę
· najważniejsze informacje nagrywać na kasetę audio a potem odtwarzać.

Kinestetycy (ruchowcy) powinni:
· uczyć się wykorzystując dynamikę całego ciała
· demonstrować pojęcia za pomocą ruchów i gestów (kalambury)
· powtarzając materiał chodzić po pokoju
· konstruować modele przestrzenne, wycinać, lepić z plasteliny.

Po ustaleniu typowego dla siebie sposobu zapamiętywania należy opracować strategię nauki, zaczynając od najtrudniejszych partii materiału pamiętając o przerwach w nauce i powtórkach.

Prawa pamięci

Pamięć rządzi się swoimi prawami, nie działając przypadkowo. Warto zwrócić na nie uwagę.

Prawo świeżości. Świeżo zapamiętane informacje są łatwiejsze do odtworzenia.

Prawo początku i końca. Na początku nauki efektywność jest największa, później maleje, by wzrosnąć na końcu. Cały okres nauki należy podzielić na przedziały o optymalnej długości. Na tyle długie aby zapoznać się z danym materiałem i dobrze wykorzystać okres wysokiej efektywności.

Prawo powtórek. Treści często się powtarzające zostaja zapamiętane skuteczniej.

Przeciętna osoba po pierwszych 10-ciu minutach zaczyna gwałtownie zapominać przyswojone wiadomości. Po 24 godzinach zapomina 80% szczegółów nowego materiału. Aby skutecznie zapamiętać nowo poznany materiał na lekcji - należy go powtórzyć.
Są dwa sposoby - można powtarzać w sposób zorganizowany i nie zorganizowany.
Zorganizowany to taki, w którym określa się dokładnie, liczbę i czas powtórek, rodzaj powtarzania, itd. Szczegółowo, konkretnie i konsekwentnie

Niezorganizowany sposób – odzwierciedla postawę - jak by się tu nauczyć, ucząc się jak najmniej i „olewając” szkołę?

Sposób niezorganizowany składa się mniej więcej z:
· powtórki zaraz po lekcji
· powtórki po drodze ze szkoły
· powtórki tego samego dnia wieczorem (szczególnie ważnej)
· powtórki nazajutrz po drodze do szkoły
· powtórki zaraz przed lekcją z danego przedmiotu

Główną kwestią powtórki jest to, aby ją w ogóle zrobić, a im lepszej jakości ona będzie, tym oczywiście lepiej.

Nie trać czasu na zbędne powtórki materiału, który doskonale znasz, tylko dlatego że jest na tej samej stronie, co materiał, którego nie umiesz. To strata czasu! Skup się na rzeczach, które rzeczywiście wymagają uwagi.

Prawo wyjątkowości. Skutecznie zapamiętujemy to, co jest oryginalne i odbiegające od schematu, rzeczy dziwne, śmieszne i absurdalne. Ważne aby dobrze zrozumieć materiał.

Wystarczy dobra organizacja własnego czasu oraz samodyscyplina. Należy sobie rozplanować swój czas tak, aby znalazło się miejsce na naukę, wypoczynek i inne czynności związane z codziennym życiem. Planując czas zajęć trzeba wziąć pod uwagę ile realnie czasu poszczególne czynności będą nam zajmować i starać się trzymać planu. Potrzebna w tym jest samodyscyplina. Jeżeli nie będziemy przekładać poszczególnych czynności „na później”, bo „teraz mi się nie chce” lub „mam ciekawsze rzeczy do zrobienia”, to uda nam się zrobić wszystko, co zaplanowaliśmy. Wykonując poszczególne czynności należy maksymalnie się na nich skoncentrować i nie rozpraszać się drobiazgami. Trzeba sobie powiedzieć: „zajmę się tym, kiedy skończę to, co zacząłem”. Taka postawa pozwala na jak najbardziej efektywne wykorzystanie własnego czasu. Oczywiście jest wiele sytuacji, niezależnych od nas, kiedy nasz plan zajęć ulega zburzeniu. Wtedy trzeba umiejętnie przesunąć poszczególne punkty naszego planu, tak, aby były możliwe do realizacji.

Kochani uczniowie, życzę Wam wspaniałego czasu, wykorzystajcie go nie tylko na pogłębienie umiejętności uczenia się, naukę ale również rozwój osobisty, relaks i odpoczynek.

Zapraszam do kontaktu na e dzienniku.

Pozdrawiam serdecznie.

Elżbieta Wójcik

Dyżury pedagogów

w roku szkolnym 2019/2020

Elżbieta Wójcik

 Dzień

Agnieszka Leska

Tutaj możesz szukać pomocy !

Powiatowa Poradnia Psychologiczno Pedagogiczna w Starym Sączu
Stary Sącz, ul. Partyzantów 15
Tel. : 18 446 13 60

Sadecki Ośrodek Interwencji Kryzysowej
Nowy Sącz, ul. Śniadeckich 10A
Tel. 018 449 04 90

Poradnia Profilaktyki i terapii  Uzależnień MONAR
 Nowy Sącz, ul. Narutowicza 6
018 443 74 44

Poradnia Zdrowia Psychicznego
Nowy Sącz, Al. Wolności 49
018 442 56 21 – Poradnia Dzieci i Młodzieży
018 4425626 – Poradnia dla Dorosłych

Mobilne Centrum Informacji Zawodowej
Nowy Sącz, ul. Kochanowskiego 3
Tel. 018 441 35 87

Nowosądecki Młodzieży telefon Zaufania
PN. - PT. 14.00 – 18.00
Tel. 9288
Gminna Komisja Rozwiązywania Problemów Alkoholowych
Stary Sącz, ul. Bandurskiego 14B Tel. 018 446 14 35