We środę, 16 kwietnia 2025 roku, zebraliśmy się wszyscy na sali gimnastycznej na uroczystości z okazji zbliżających się Świąt Wielkanocnych, która opowiadała o tradycjach wielkanocnych. Na niebieskim płótnie symbolizującym niebo widniał napis „Serce wielkie nam daj”, a obok stał krzyż. Na scenie zobaczyliśmy również wnętrze tradycyjnej chaty i stół przykryty białym obrusem. „Serce wielkie nam daj, zdolne objąć świat!”
Tymi słowami rozpoczęła się uroczysta akademia, a gdy Oliwia Węgrzynek (6a), Marta Wójcik (6a), Antonina Sowińska (8a) oraz Emilia Nalepa (8a) zaczynają śpiewać pieśń „Zbawienie przyszło przez krzyż” na scenę zostaje wniesiony obraz z namalowanym krzyżem, a potem słyszymy słowa mówiące o tym jaką rolę w życiu ludzkim pełnią tradycje, które podkreślają polską serdeczność, pobożność i gościnność.
I wtedy, gdy widzowie słyszą przemyślenia o tradycji, na scenie pojawia się rodzina, która siada przy stole i zaczyna robić palmę wielkanocną. W tle słyszymy śpiew ptaków symbolizujący wiosnę. Uczniowie opowiadają o tradycjach związanych z Niedzielą Palmową, a gdy rozbrzmiewają dźwięki „Hosanna Synowi Dawida” widzimy uczniów niosących kolorowe palmy. Odbywamy symboliczną podróż do Lipnicy Murowanej i dowiadujemy się o konkursie lipnickich palm, poznając jednocześnie wiele ciekawostek na temat metody tworzenia takich palm.
A potem wraz z uczniami, którzy przygotowali akademię, cała społeczność szkolna krok po kroku przeżywa kolejne dni Wielkiego Tygodnia, przypomina sobie o ich znaczeniu i o tradycjach związanych z każdym z tych dni. Dźwięki pieśni „Sław, języku, tajemnicę” przypominają o Wielkim Czwartku, a śpiewane przez uczniów pieśni „Nikt Cię nie kocha tak jak ja”, „Golgota”,”Rozpięty na ramionach” o Wielkim Piątku.
„W Wielki Czwartek rzesza cała
Do ciemnicy wiedzie Chrystusa
Dzwony zamilkły, a nastała
Jakaś cisza uroczysta…” /W. Syrokomla/
– mówi Ania z klasy 6a.
A potem Krzysztof z 8a odczytuje fragment z Ewangelii świętego Jana: „A On sam dźwigając krzyż wyszedł na miejsce zwane Miejscem Czaszki, które po hebrajsku nazywa się Golgota. Tam Go ukrzyżowano.” (J 19,17-18).
Zuzanna z 6a trzymając w dłoni serce podkreśla znaczenie miłości w życiu ludzkim, a potem symbolicznie kładzie serce obok pustego grobu Chrystusa, obok którego stoi krzyż.
„Nikt o niego się zbytnio nie troszczył. On jednak wskazywał drogę wzwyż I naukę miłości głosił. Kto przeszedł obok krzyża choć raz I na nim wzrok swój zawiesił, Ten pomyślał: najwyższy już czas, By swe życie miłością ulepszyć.” (Ewa Wypych) – mówiła Zuzanna. Mikołaj z 6a mówi o krzyżu, który jest znakiem cierpienia, ale także naszego zbawienia, znakiem największej miłości, jaką Bóg okazał człowiekowi, znakiem naszego pojednania. Gdy na scenie pojawia się obraz z koszyczkiem wielkanocnym, uczniowie opowiadają o tradycjach związnych z Wielką Sobotą, o święceniu pokarmów i symbolice znajdujących się w koszyczku wielkanocnym pokarmów: baranka, jajek, chleba, chrzanu, pieprzu i soli. Aleksander z 6a opowiada o Niedzieli Wielkanocnej, a my słyszymy pieśń „Zmartwychwstał Pan” i uczniowie zasiadają do wielkanocnego stołu. Na koniec pojawia się obraz drogi symbolizującej ludzkie życie. Viktoria z 6a wypowiada wtedy wymowne słowa:
„Wyszedłem szukać Ciebie o świcie i w trwodze, Nie znajdując, myślałem, żem szedł drogą kłamną, I spotkałem Cię, kiedym odwrócił się w drodze, Bowiem przez całe życie – krok w krok – szedłeś za mną.” (Leopold Staff) Szymon z 6a podkreśla znaczenie zmartwychwstania Chrustusa, trzymając w dłoniach baranka z czerwoną chorągiewką. A potem wspólnie przeżywamy tradycje związane z Poniedziałkiem Wielkanocnym. Na zakończenie uroczystości Nikodem z 6a składa życzenia całej społeczności szkolnej: życzenia zdrowia, siły do pokonywania codziennych trudności, łaski silnej wiary płynącej od zmartwychwstałego Chrystusa, niezłomnej nadziei i miłości, która przemienia serca, wlewając w nie ogrom życzliwości. A potem Antonina z 8a zaprasza wszystkich do wysłuchania fragmentu „Wielkanocnego pacierza” księdza Jana Twardowskiego w wykonaniu Krzysztofa z 8a, bo być może odnajdziemy w tych słowach jakąś małą cząstkę samych siebie:
Nie umiem być srebrnym aniołem – ni gorejącym krzakiem –
tyle zmartwychwstań już przeszło – a serce mam byle jakie. Tyle procesji z dzwonami – tyle już Alleluja – a moja świętość dziurawa na ćwiartce włoska się buja.
(…)
I wiem, gdy łzę swoją trzymam jak złoty kamyk z procy –
zrozumie mnie mały Baranek z najcichszej Wielkiej Nocy. Pyszczek położy na ręku – sumienia wywróci podszewkę – serca mego ocali czerwoną chorągiewkę”.
Na zakończenie uroczystości słyszymy ponownie pieśń „Nikt Cię nie kocha tak jak ja”, a potem Pani Dyrektor Wioletta Nowak składa całej społeczności szkolnej najserdeczniejsze życzenia z okazji nadchodzących Świąt Wielkanocnych.
Uroczystą akademię przygotowali uczniowie z klasy 6a (Aleksander Cempa, Wiktor Korona, Viktoria Kurzeja, Klaudia Stawiarska, Bartosz Stawiarski, Szymon Sopata, Marta Wójcik, Anna Rogalska, Oliwia Węgrzynek, Wiktoria Siwak, Zuzanna Szkaradek, Franciszek Śmierciak, Mikołaj Udziela, Karol Kurzeja, Zuzanna Majoch), a także uczniowie z klasy 8a (Antonina Zielonka, Antonina Sowińska, Emilia Nalepa, Krzysztof Skoczeń, Nikodem Krzak) pod kierunkiem pani Beaty Damasiewicz oraz pani Elżbiety Mrówki. O piękną dekorację sceniczną wykonały panie Natalia Lelek oraz Justyna Tyka, a obrazy, które kolejno zostały wnoszone na scenę namalowała pani Beata Damasiewicz. Pan Maciej Rejowski zadbał o nagłośnienie podczas akademii.
zapraszamy do galerii zdjęć