Ewaluacja
Ewaluacja jakości działalności naukowej. Jak oceniani będą badacze i jednostki naukowe?
Ewaluacja. Czemu służy?
Ewaluacja to ocena jakości działalności naukowej, którą przeprowadza się w ramach dyscyplin uprawianych w danym podmiocie. Przy ocenie bierze się pod uwagę indywidualne osiągnięcia pracowników reprezentujących daną dyscyplinę. Poszczególnym dyscyplinom przyznawane będą kategorie naukowe: A+, A, B+, B albo C. Od nich zależą uprawnienia do prowadzenia studiów, szkół doktorskich, nadawania stopni i tytułów. A także kwota subwencji, czyli środków finansowych, które jednostki naukowe otrzymują z budżetu państwa. Rozporządzenie ewaluacyjne jest więc kluczowe w całym systemie zreformowanego szkolnictwa wyższego i nauki.
Ewaluacja jakości działalności naukowej według nowych zasad zostanie przeprowadzona po raz pierwszy w 2021 roku. Obejmie okres od 2017 do 2020 roku. Osiągnięcia z dwóch pierwszych lat powstawały więc w innym, nieobowiązującym już stanie prawnym. Wzięliśmy to pod uwagę przy pisaniu rozporządzenia w sprawie ewaluacji.
Dla chętnych czy obowiązkowa?
Jeżeli uczelnia akademicka, instytut PAN lub międzynarodowy instytut naukowy zatrudnia co najmniej 12 pracowników prowadzących działalność naukową w danej dyscyplinie, podlega obowiązkowej ewaluacji w tej dyscyplinie. Inaczej sprawa się ma w przypadku uczelni zawodowej, instytutu badawczego lub podmiotu prowadzącego głównie działalność naukową w sposób samodzielny i ciągły. Tutaj ewaluacja odbywa się na wniosek.
Dlaczego w ramach dyscyplin?
Ewaluacja przeprowadzana będzie w obrębie dyscyplin w ramach uczelni, a nie wydziałów (jednostek organizacyjnych) – tak jak to miało miejsce dotychczas. To kluczowe założenie nowego modelu oceny jakości działalności naukowej. Dzięki temu potencjał naukowy uczelni zostanie wzmocniony – a przedstawiciele poszczególnych dyscyplin, którzy rozsiani są obecnie po różnych wydziałach tej samej uczelni, nie będą ze sobą rywalizować. Połączą siły.
Ewaluację przeprowadzi Komisja Ewaluacji Nauki, której pierwsza kadencja rozpocznie się 1 marca 2019 roku.
Nowość. Oceniane będą osiągnięcia wszystkich pracowników, a nie – wybranych
W ocenie działalności naukowej brane będą pod uwagę osiągnięcia wszystkich pracowników prowadzących działalność naukową w ewaluowanej dyscyplinie. A także osiągnięcia osób, które kształciły się w szkołach doktorskich prowadzonych przez ewaluowany podmiot i przygotowały rozprawę doktorską. Dzięki temu – ewaluacja będzie sprawiedliwsza i bardziej miarodajna. Do oceny nie będą zgłaszani, tak jak to było do tej pory, jedynie najlepsi (co siłą rzeczy fałszowało obraz danego wydziału). W nowym systemie wszyscy naukowcy pracujący w ramach konkretnej dyscypliny będą musieli przedstawić swoje osiągnięcia do oceny.
Kim jest „pracownik prowadzący działalność naukową“?
To osoba, która prowadzi badania naukowe, prace rozwojowe lub działalność artystyczną (opisane szerzej w art. 4 ustawy). Jest nią:
- nauczyciel akademicki zatrudniony w grupie pracowników badawczych lub badawczo-dydaktycznych;
- pracownik zatrudniony na stanowisku pracownika naukowego w instytucie naukowym PAN lub w instytucie badawczym;
- pracownik zatrudniony na stanowisku innym niż powyższe, jeżeli faktycznie prowadzi działalność naukową i złoży oświadczenia o reprezentowanych dyscyplinach i o zaliczeniu do liczby N.
W dalszej części artykułu będziemy używać sformułowania „pracownik”, mając na myśli „pracownika prowadzącego działalność naukową“.
Tego jeszcze nie było – limit osiągnięć
Trzecią fundamentalną zmianą – obok ewaluacji dyscyplin i wszystkich pracowników – jest wprowadzenie limitu osiągnięć. Do ewaluacji nie będzie trzeba już zgłaszać dziesiątek dokonań, a jedynie 4 najlepsze. Stare zasady sprawiały, że naukowcom bardziej opłacało się pisać wiele artykułów naukowych kiepskiej jakości niż pracować nad kilkoma dobrymi, które mogłyby być opublikowane w prestiżowych czasopismach. Wprowadzony mechanizm sprawi, że polscy naukowcy będą mogli skupić się na pracy nad wartościowymi projektami, a nie na pogoni za punktami.
Według jakich kryteriów oceniani będą badacze w 2021 roku? Jak ocena naukowców przełoży się na kategorie naukowe dla jednostek? Czy wszystkie dyscypliny będą oceniane w ten sam sposób? Odpowiedzi na te pytania znajdują się poniżej. Treść podzielona została na rozdziały – do każdego z nich można przejść, klikając w link znajdujący się w spisie treści.
SPIS TREŚCI
W Państwa ręce oddajemy kompletny i zaktualizowany przewodnik po systemie ewaluacji jakości działalności naukowej. Znajduje się w nim szczegółowy opis kryteriów oceny, zasady przydzielania punktacji za publikacje, a także wzory pozwalające obliczyć sloty, czyli jednostkowy udział autora w publikacji.
Co będzie oceniane przy ewaluacji w poszczególnych kryteriach?
Ewaluacja będzie przeprowadzona w ramach trzech kryteriów.
Kryterium I – poziom naukowy lub artystyczny prowadzonej działalności naukowej
Ocena poziomu naukowego dotyczy artykułów naukowych (zarówno tych z wykazu, jak i spoza wykazu), monografii, redakcji monografii i autorstwa rozdziałów w monografiach (zarówno tych z wykazu, jak i spoza wykazu), a także przyznanych patentów na wynalazki.
W ramach pierwszego kryterium oceniane będą:
- artykuły naukowe opublikowane w czasopismach naukowych i w recenzowanych materiałach z międzynarodowych konferencji naukowych, zamieszczonych w wykazie czasopism;
- artykuły naukowe opublikowane w czasopismach naukowych niezamieszczonych w wykazie czasopism;
- monografie naukowe wydane przez wydawnictwa zamieszczone w wykazie wydawnictw, redakcje naukowe takich monografii i autorstwo rozdziałów w takich monografiach;
- monografie naukowe wydane przez wydawnictwa niezamieszczone w wykazie wydawnictw, redakcje naukowe takich monografii i autorstwo rozdziałów w takich monografiach;
- patenty na wynalazki, prawa ochronne na wzory użytkowe i wyłączne prawa do odmian roślin.
Osiągnięcia te będą uwzględniane w ewaluacji tylko wtedy, gdy pracownik złożył oświadczenie upoważniające ewaluowany podmiot do wykazania tych osiągnięć w dyscyplinach przez siebie reprezentowanych.
Kryterium II – efekty finansowe badań naukowych i prac rozwojowych
Efekty finansowe ocenia się na podstawie wysokości środków pozyskanych na projekty badawcze w ramach konkursów organizowanych przez instytucje unijne, zagraniczne, NCBR, NCN i NPRH. W kryterium tym będzie brana pod uwagę również komercjalizacja wyników badań lub prac rozwojowych, a także prace naukowe realizowane na zlecenie podmiotów spoza sektora szkolnictwa wyższego i nauki.
W tym kryterium można wykazać takie osiągnięcia jak:
- projekty obejmujące badania naukowe lub prace rozwojowe finansowane w trybie konkursowym przez instytucje zagraniczne lub organizacje międzynarodowe, a także przez NCN i NCBR;
- projekty finansowane w ramach Narodowego Programu Rozwoju Humanistyki;
- komercjalizacja wyników badań naukowych, prac rozwojowych lub know-how związanego z tymi wynikami;
- usługi badawcze świadczone na zlecenie podmiotów nienależących do systemu szkolnictwa wyższego i nauki.
Kryterium III – wpływ działalności naukowej na funkcjonowanie społeczeństwa i gospodarki
Ocenę wpływu działalności naukowej na funkcjonowanie społeczeństwa i gospodarki przeprowadza się na podstawie opisów udowadniających związek między badaniami a funkcjonowaniem administracji, ochroną zdrowia, kulturą itp. Przy ocenie tego kryterium bierze się pod uwagę tzw. studium indywidualnych przypadków, które pozwala na rzetelny pomiar i ocenę wpływu.
Ważne! Kryteria dla każdej z grupy nauk będą miały inną wagę. To pozwoli na ocenę poszczególnych dyscyplin z uwzględnieniem specyfiki każdej z nich.
Punktacja publikacji naukowych
- artykuły naukowe
- monografie naukowe
Po konsultacjach publicznych zwiększono wartość punktową dla monografii humanistycznych, społecznych i teologicznych.
- redakcja naukowa
- rozdział w monografii
Punktacja publikacji wieloautorskich
k – liczba autorów, którzy upoważnili ewaluowany podmiot do wykazania monografii naukowej jako osiągnięcia naukowego w danej dyscyplinie naukowej
m – liczba autorów ogółem
Publikacje wydane w 2017-2018
W związku z tym, że najbliższa ewaluacja obejmie lata 2017-2020 (a więc również okres, w którym obowiązywały inne akty prawne regulujące kwestię oceny działalności naukowej), rozporządzenie zawiera również przepisy przejściowe. Wynika z nich, że:
- za artykuł naukowy opublikowany w latach 2017–2018 punkty przyznaje się zgodnie z wykazem opublikowanym w komunikacie z dnia 25 stycznia 2017 r.
- liczbę punktów przyznawanych za monografie naukowe opublikowane w ostatecznej formie w latach 2017 i 2018, rozdziały w tych monografiach i redakcję naukową tych monografii ustala się zgodnie z ostatnim wykazem wydawnictw sporządzonym i udostępnionym przez ministra w 2019 r.
- za artykuł naukowy opublikowany w latach 2017 i 2018 w recenzowanych materiałach z międzynarodowej konferencji naukowej punkty ustala się zgodnie z wykazem czasopism sporządzonym i udostępnionym przez ministra w 2019 r.
Limity zgłaszanych osiągnięć
Slot publikacyjny, czyli udział jednostkowy, to miara udziału autora w publikacji. Jest istotny zwłaszcza przy publikacjach wieloautorskich, a także przy ustalaniu limitów osiągnięć. Kiedy mówimy o „liczbie publikacji”, mamy na myśli sumę udziałów jednostkowych, a więc sumę slotów.
Ze względu na publikacje wieloautorskie i limity zgłaszanych osiągnięć oraz podział punktów w ewaluacji uwzględnia się tak naprawdę nie tyle publikacje, ile jednostkowe udziały każdego autora w poszczególnych publikacjach – czyli właśnie tzw. sloty.
Dla publikacji jednoautorskiej udział ten wynosi 1. Natomiast w przypadku publikacji wieloautorskich udział zależy od:
- wartości całkowitej danej publikacji,
- liczby współautorów z danego podmiotu i danej dyscypliny,
- liczby wszystkich autorów danej publikacji.
Co to jest liczba N
Liczba N jest to liczba pracowników prowadzących działalność naukową w podmiocie w danej dyscyplinie naukowej, czyli pracowników, którzy złożyli:
1) oświadczenie o reprezentowanej dziedzinie nauki albo sztuki i dyscyplinie naukowej albo artystycznej oraz
2) oświadczenie o zgodzie do zaliczenia do pracowników prowadzących działalność naukową.
Liczba N będzie ustalana jako średnia arytmetyczna liczby pracowników podmiotu prowadzących działalność naukową w ramach danej dyscypliny naukowej albo artystycznej w poszczególnych latach z okresu objętego ewaluacją, w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy, z uwzględnieniem udziału czasu pracy związanej z prowadzeniem działalności naukowej w ramach danej dyscypliny.
Liczba pracowników podmiotu uwzględnianych w liczbie N będzie ustalana według stanu na 31 grudnia każdego roku objętego ewaluacją. Liczba N dla każdego podmiotu będzie ustalana jako średnia wartości określonych w każdym roku objętym ewaluacją na podstawie informacji zawartych w systemie POL-on, według stanu na 31 grudnia każdego roku objętego ewaluacją.
Jak kształtują się limity zgłaszanych osiągnięć?
Publikacji naukowych nie może być więcej niż 3N.
- Limit publikacji naukowych w danej dyscyplinie naukowej dla osób, które nie zostały uwzględnione przy określeniu liczby N (bo oświadczenie o liczbie N złożyły w innym podmiocie), ale prowadziły działalność naukową i były zatrudnione w sposób ciągły w ewaluowanym podmiocie na podstawie umowy o pracę przez okres co najmniej 12 miesięcy i osób, które w okresie objętym ewaluacją odbywały kształcenie w szkole doktorskiej prowadzonej przez ewaluowany podmiot i przygotowywały rozprawę doktorską – wynosi:
– nie więcej niż 20%*3N.
- Limit publikacji naukowych autorstwa albo współautorstwa poszczególnych pracowników prowadzących działalność naukową wynosi:
– nie więcej niż 4 sloty publikacyjne w zależności od wymiaru etatu i udziału czasu pracy w dyscyplinie,
w tym:
a) limit monografii naukowych autorstwa albo współautorstwa poszczególnych pracowników prowadzących działalność naukową, których całkowita wartość punktowa wynosi nie więcej niż 100 pkt, a także b) limit redakcji naukowych takich monografii oraz c) limit rozdziałów w takich monografiach wynosi:
– nie więcej niż 2 sloty publikacyjne.
Limit ten nie obejmuje monografii naukowych za 200 lub 300 punktów.
3. Limit monografii naukowych, których całkowita wartość punktowa wynosi nie więcej niż 100 pkt, i redakcji naukowych tych monografii wynosi:
– nie więcej niż 20%*3N (w przypadku dyscyplin humanistycznych, społecznych i teologicznych),
– nie więcej niż 5%*3N (w przypadku pozostałych dziedzin nauki).
Limit ten nie obejmuje monografii naukowych za 200 lub 300 punktów.
4. Limit patentów, wzorów użytkowych i nowych odmian roślin wynosi:
– nie więcej niż N.
5. W ewaluacji przeprowadzanej w 2021 r. suma udziałów jednostkowych za uwzględniane w ocenie ewaluowanego podmiotu w danej dyscyplinie naukowej:
- artykuły naukowe opublikowane w latach 2019 i 2020
- monografie naukowe, rozdziały w monografiach naukowych i redakcje naukowe monografii naukowych, opublikowane w latach 2017–2020
– nie może być większa niż 2-krotność liczby N, z wyłączeniem dyscypliny naukowej informatyka oraz dyscypliny naukowej informatyka techniczna i telekomunikacja.
Jednostkowy udział każdego autora w danej publikacji (U) oblicza się wg zależności:
U=P/Pc*1/k
P – przeliczeniowa wartość punktowa publikacji
Pc – całkowita wartość punktowa publikacji
P=Pc – dla publikacji jednoautorskich
k – liczba współautorów, o których mowa w § 7 ust. 1, którzy upoważnili podmiot do wykazania artykułu naukowego jako osiągnięcia naukowego w danej dyscyplinie naukowej
Jak ten wzór zastosować w praktyce?
Przykład I
Artykuł naukowy w czasopiśmie za 140 pkt opublikowało dwóch autorów z tej samej uczelni. Każdy z nich prowadzi działalność naukową w dyscyplinie A. Jakie znaczenie dla ewaluacji będzie miało ich osiągnięcie?
- W związku z tym, że to artykuł wysoko punktowany – całkowita wartość punktowa publikacji wynosi tyle samo, co przeliczeniowa wartość punktowa publikacji. A więc Pc=P=140.
- Udział jednostkowy wynosi ½, a więc każdemu autorowi za ten artykuł będzie przypisane ½ slotu publikacyjnego:
U=P/Pc*(1/k)=(140/140)*1/2=1/2
(gdyż w tym przypadku k=2)
- Każdemu autorowi przypadnie za ten artykuł 70 pkt.
Wartość punktowa jednostkowego udziału określa zależność:
Pu= P/k
Pu – oznacza wartość punktową udziału jednostkowego,
P – oznacza przeliczeniową wartość punktową publikacji naukowej,
k – oznacza liczbę współautorów, którzy upoważnili ewaluowany podmiot do wykazania publikacji naukowej jako osiągnięcia naukowego w danej dyscyplinie naukowej.
Wobec tego każdemu udziałowi jednostkowemu będzie przypisane 140/2=70 pkt
- W przypadku, gdy powyższe sloty będą uwzględniane w limicie 3N publikacji, to w rezultacie uczelnia za ten artykuł naukowy otrzyma 140 punktów.
Przykład II
Artykuł naukowy w czasopiśmie za 140 pkt opublikowało dwóch autorów z tej samej uczelni. Z tym że jeden prowadzi działalność naukową w dyscyplinie X, a drugi w dyscyplinie Y. Jak w tym przypadku wyglądać będą wyliczenia?
- Pc=140 pkt i P=140 pkt (całkowita wartość punktowa publikacji wynosi tyle samo, co przeliczeniowa wartość punktowa publikacji).
- Udział jednostkowy wynosi 1, czyli każdemu autorowi za ten artykuł będzie przypisany 1 slot publikacyjny:
U=(140/140)*1/1=1
(gdyż w tym przypadku k=1)
- Każdemu udziałowi jednostkowemu będzie przypisane 140/1=140 pkt co oznacza, że podmiot w każdej dyscyplinie za ten artykuł otrzyma 140 pkt.
Więcej przykładów opiszemy w przewodniku po ewaluacji, który już niebawem pojawi się na naszej stronie. Zachęcamy do regularnych odwiedzin adresu KonstytucjaDlaNauki.gov.pl.
Zmniejszenie liczby publikacji – w jakich sytuacjach?
Jedną z podstawowych zasad w nowym systemie jest objęcie oceną wszystkich pracowników. W związku z tym w rozporządzeniu przewidziano sankcje dla podmiotów, które nie zgłoszą do ewaluacji części naukowców. Sankcje polegają na zmniejszeniu liczby uwzględnianych w ocenie działalności naukowej publikacji.
O 3 zmniejsza się liczbę uwzględnianych publikacji (sumy udziałów jednostkowych) w danej dyscyplinie, jeżeli pracownik prowadzący działalność naukową:
a) w okresie objętym ewaluacją był zatrudniony w tym podmiocie przez co najmniej 24 miesiące (36 miesięcy w przypadku pierwszej ewaluacji w roku 2021),
b) wskazał tę dyscyplinę w oświadczeniu o dyscyplinach,
c) złożył oświadczenie o zaliczeniu do liczby N w jednym z podmiotów, w których jest zatrudniony,
– ale nie upoważnił ewaluowanego podmiotu do wykazania do celów ewaluacji żadnej z publikacji naukowych w danej dyscyplinie z wykazów opublikowanych przez ministra.
O 6 zmniejsza się liczbę uwzględnianych publikacji w danej dyscyplinie, jeżeli pracownik prowadzący działalność naukową:
a) w okresie objętym ewaluacją był zatrudniony w tym podmiocie przez co najmniej 24 miesiące (36 miesięcy w przypadku pierwszej ewaluacji w roku 2021),
b) wskazał tę dyscyplinę w oświadczeniu o dyscyplinach,
– ale nie złożył oświadczenia o zaliczeniu do liczby N w żadnym z podmiotów, w którym jest zatrudniony.
O 6 zmniejsza się liczbę publikacji uwzględnianych w każdej dyscyplinie naukowej, w ramach której podmiot ten prowadzi działalność naukową, w przypadku każdego pracownika, który:
w okresie objętym ewaluacją był zatrudniony w tym podmiocie na jednym ze stanowisk, na których wymagane jest prowadzenie działalności naukowej przez co najmniej 24 miesiące (36 miesięcy w przypadku pierwszej ewaluacji w roku 2021)
– ale nie złożył oświadczenia o reprezentowanych dyscyplinach.
Zmniejszeń tych nie stosuje się w przypadku pracowników, którzy:
1) korzystali z urlopu bezpłatnego,
2) korzystali z urlopu dla poratowania zdrowia,
3) korzystali z któregokolwiek z urlopów związanych z rodzicielstwem (określonych w przepisach Kodeksu pracy),
4) przebywali na zasiłku chorobowym lub pobierali świadczenie rehabilitacyjne (zgodnie z przepisami ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby lub macierzyństwa)
– łącznie przez co najmniej 24 miesiące w okresie objętym ewaluacją.
Przyznawanie kategorii naukowych
KEN określi propozycję kategorii naukowej (A, B+, B albo C) dla działalności naukowej podmiotu prowadzonej w ramach każdej dyscypliny naukowej albo artystycznej. Zrobi to na podstawie ocen przyznanych za poszczególne kryteria, a także zestawów wartości referencyjnych.
Wartości referencyjne to wzorcowe wartości ocen za poszczególne kryteria, które powinny charakteryzować podmioty o kategorii A, B+, B lub C. Zostaną przygotowane przez Komisję Ewaluacji Nauki, a zatwierdzać je będzie minister. Podmioty z kategorią A+ będą wyłaniane spośród tych z kategorią A – wybór ostateczny poprzedzi ocena ekspercka.
Wartości referencyjne będą określane odrębnie dla każdej dyscypliny naukowej i artystycznej w odniesieniu do standardów międzynarodowych. W szczególności na podstawie informacji z baz danych bibliometrycznych (z uwzględnieniem osiągnięć będących wynikiem działalności naukowej prowadzonej przez ewaluowane podmioty w poszczególnych dyscyplinach naukowych i artystycznych w ocenianym okresie). Zestawy wartości referencyjnych będzie zatwierdzał minister i będą one obowiązywały do czasu kolejnej ewaluacji.
Przyznanie kategorii na podstawie algorytmu
Ewaluacja jest oceną wielokryterialną (obejmuje trzy kryteria), więc do porównania ocenianego w danej dyscyplinie podmiotu z wartościami referencyjnymi stosuje się algorytm, które uwzględnia wagi przypisane poszczególnym kryteriom ewaluacji. Wagi te są zróżnicowane w zależności od dziedzin nauki.
W zależności uzyskanego wyniku podmiot będzie zaliczany do odpowiedniej kategorii naukowej A, B+,B lub C. Przyznawanie kategorii A+ będzie wyglądało nieco inaczej.
Kategoria naukowa A+ – tylko z oceną ekspercką
Kategoria ta będzie przyznawana podmiotom, których działalność wyróżnia się najwyższą jakością, a ich osiągnięcia są porównywalne z wiodącymi europejskimi ośrodkami naukowymi. Aby wyłonić takie podmioty, trzeba przeprowadzić dodatkową ocenę ekspercką.
Ocenę ekspercką przeprowadzi dwóch ekspertów, w tym co najmniej jeden pochodzący z zagranicznego ośrodka naukowego.
Poddane takiej ocenie zostaną podmioty, których działalność naukowa w danej dyscyplinie naukowej albo artystycznej:
- zostanie zaliczona do kategorii naukowej A;
- uzyska w zakresie kryterium poziomu naukowego lub artystycznego prowadzonej działalności (kryterium I) ocenę o wartości nie niższej niż próg procentowy ustalony przez KEN w stosunku do najwyższej oceny w danej dyscyplinie naukowej albo artystycznej.
Próg ten zostanie ustalony dla każdej dyscypliny naukowej i artystycznej. Będzie wynosił co najmniej 80% najwyższej oceny uzyskanej przez podmioty.
KEN uwzględni także pozycję nauki polskiej w danej dyscyplinie określaną na podstawie wskaźników bibliometrycznych. Dzięki temu w dyscyplinach, w których polska nauka reprezentuje wysoki poziom na tle standardów międzynarodowych, będzie można uwzględnić w dodatkowej ocenie więcej podmiotów niż w dyscyplinach, w których poziom ten jest niższy.
Ocena ekspercka
Celem oceny będzie stwierdzenie, czy osiągnięcia wskazane przez poszczególne podmioty są na poziomie zbliżonym do osiągnięć wiodących europejskich ośrodków naukowych i artystycznych. Kategorię naukową A+ będą mogły otrzymać te podmioty, których działalność naukowa jest znana i ceniona w środowisku naukowym za granicą.
Kategorie przyznaje minister przy pomocy KEN
KEN podejmuje uchwałę w sprawie kategorii naukowych proponowanych dla ewaluowanych podmiotów w poszczególnych dyscyplinach naukowych i artystycznych do 15 czerwca roku, w którym ewaluacja jest przeprowadzana. Minister, biorąc pod uwagę uchwałę KEN, przyznaje podmiotom kategorie naukowe A+, A, B+, B lub C.
Komisja Ewaluacji Nauki podejmuje uchwałę w sprawie kategorii naukowych na podstawie wyników przeprowadzonej ewaluacji, czyli:
- wyników porównania danego podmiotu z wartościami referencyjnymi,
- wyników dodatkowej oceny kandydatów do kategorii A+,
- wyników oceny działalności naukowej na rzecz obronności i bezpieczeństwa państwa, która jest objęta ochroną informacji niejawnych (sposób tej oceny będzie opisany szczegółowo w przewodniku po ewaluacji).